Gran Premio della Liberazione

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Italië Gran Premio della Liberazione
Regio Rome, Italië
Periode 25 april
Organisator Terenzi Sport Eventi
Discipline Weg
Type Eendagswielerwedstrijd
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Gran Premio della Liberazione is een wielerwedstrijd die jaarlijks wordt verreden op een parcours rondom de Thermen van Caracalla in Rome, Italië. De wedstrijd wordt sinds de eerste verjaardag van bevrijdingsdag op 25 april in 1946, ter herdenking van de val van de Italiaanse Sociale Republiek, georganiseerd.

Van 1946-1988 was er alleen een amateurkoers voor de mannen, vanaf 1989 werd er ook een editie voor vrouwen elite (met een onderbreking van 2013-2015) onder deze naam georganiseerd. Vanaf 2020 nam Terenzi Sport Eventi de organisatie van beide wedstrijden opzich.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Gran Premio della Liberazione
Classificatie
Internationale kalender UCI Europe Tour
Categorie 1.2U
Geschiedenis
Eerste editie 1946
Aantal edities 76 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Italië Gustavo Guglielmetti
Laatste winnaar Vlag van Italië Alessandro Romele
Laatste Ned. winnaar Marc van Orsouw (1986)
Meeste zeges Vlag van Italië Antonio Toniolo (2)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wedstrijd voor de mannen betrof van 1946-2004 een amateurwedstrijd, sinds 2005 maakt de koers onderdeel uit van de UCI Europe Tour, met classificatie van 1.2U, wat betekent dat er enkel wielrenners onder de 23 jaar (beloften) mogen deelnemen. De editie van 2020 werd geannuleerd vanwege de coronapandemie.

De eerste edities was Corriere dello Sport mede-organisator, hierna werd de organisatie overgenomen door Gruppo Sportivo l'Unita, een initiatief van de krant L'Unita welke op zijn beurt de organisatie overdroeg aan Velo Club Primavera Ciclistica (ook de organisatoren van de Giro delle Regioni die aansluitend van 26 april tot en met 1 mei werd georganiseerd) en die dit tot 2018 bleven doen. In 2019 stonden de wedstrijden niet op de kalender.

Bekende winnaars zijn onder meer Matthew Goss, Sacha Modolo en Matteo Trentin.

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

1946 · Vlag van Italië Gustavo Guglielmetti
1947 · Vlag van Italië Spartaco Rosati
1948 · Vlag van Italië Bruno Fossa
1949 · Vlag van Italië Alfio Benfenati
1950 · Vlag van Italië Donato Piazza
1951 · Vlag van Italië Vincenzo Zucconelli
1952 · Vlag van Italië Renzo Maurizi
1953 · Vlag van Italië Nazareno Venturini
1954 · Vlag van Italië Cleto Maule
1955 · Vlag van Italië Giancarlo Ceppi
1956 · Vlag van Italië Aurelio Cestari
1957 · Vlag van Italië Salvatore Morucci
1958 · Vlag van Italië Remo Tamagni
1959 · Vlag van Italië Romeo Venturelli
1960 · Vlag van Italië Aurelio Bianchi
1961 · Vlag van Italië Teodoro Cerbella
1962 · Vlag van Italië Antonio Toniolo
1963 · Vlag van Italië Antonio Toniolo
1964 · Vlag van Italië Carlo Storai
1965 · Vlag van Italië Ferruccio Manza
1966 · Vlag van Tsjechië Jaroslav Kvapil
1967 · Vlag van Italië Carlo Galazzi
1968 · Vlag van Italië Attilio Rota
1969 · Vlag van Italië Pietro Mingardi
1970 · Vlag van Tsjechië Rudolph Labus
1971 · Vlag van Italië Giuseppe Maffeis

1972 · Vlag van Sovjet-Unie Joeri Osintsjev
1973 · Vlag van Sovjet-Unie Ivan Trifonov
1974 · Vlag van Joegoslavië Cvetko Bilic
1975 · Vlag van Italië Palmiro Masciarelli
1976 · Vlag van Verenigd Koninkrijk William Nickson
1977 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Downs
1978 · Vlag van Denemarken Henning Jörgensen
1979 · Vlag van Italië Walter Delle Case
1980 · Vlag van Italië Marco Cattaneo
1981 · Vlag van Sovjet-Unie Ivan Mitsjenko
1982 · Vlag van Polen Andrzej Serediuk
1983 · Vlag van Italië Claudio Golinelli
1984 · Vlag van Spanje Jorge Dominguez
1985 · Vlag van Italië Gianni Bugno
1986 · Vlag van Nederland Marc van Orsouw
1987 · Vlag van Sovjet-Unie Dmitri Konysjev
1988 · Vlag van Duitsland Bernd Gröne
1989 · Vlag van Polen Joachim Halupczok
1990 · Vlag van Duitsland Uwe Winter
1991 · Vlag van Italië Andrea Solagna
1992 · Vlag van Rusland Vasili Davidenko
1993 · Vlag van Italië Alessandro Bertolini
1994 · Vlag van Denemarken Alex Pedersen
1995 · Vlag van Italië Paolo Valoti
1996 · Vlag van Italië Davide Casarotto
1997 · Vlag van Italië Cristiano Citton

1998 · Vlag van Italië Roberto Savoldi
1999 · Vlag van Italië Marco Zanotti
2000 · Vlag van Italië Lorenzo Bernucci
2001 · Vlag van Italië Alberto Loddo
2002 · Vlag van Italië Andrea Sanvido
2003 · Vlag van Italië Davide Garbelli
2004 · Vlag van Italië Daniele Colli
2005 · Vlag van Australië Christopher Sutton
2006 · Vlag van Australië Matthew Goss
2007 · Vlag van Italië Manuele Boaro
2008 · Vlag van Italië Andrea Grendene
2009 · Vlag van Italië Sacha Modolo
2010 · Vlag van Slovenië Jan Tratnik
2011 · Vlag van Italië Matteo Trentin
2012 · Vlag van Italië Enrico Barbin
2013 · Vlag van Wit-Rusland Ilja Kasjavy
2014 · Vlag van Rusland Jevgeni Sjaloenov
2015 · Vlag van Argentinië Lucas Gaday
2016 · Vlag van Italië Vincenzo Albanese
2017 · Vlag van Italië Seid Lizde
2018 · Vlag van Italië Alessandro Fedeli
2019 · Niet vereden
2020 · Niet vereden (coronapandemie)
2021 · Vlag van Italië Michele Gazzoli
2022 · Vlag van Duitsland Henri Uhlig
2023 · Vlag van Italië Alessandro Romele

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renner Jaren
2 Vlag van Italië Antonio Toniolo 1962, 1963

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
51 Vlag van Italië Italië
4 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
3 Vlag van Duitsland Duitsland
2 Vlag van Australië Australië, Vlag van Denemarken Denemarken, Vlag van Polen Polen, Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Tsjechië Tsjechië, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1 Vlag van Argentinië Argentinië, Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië, Vlag van Nederland Nederland, Vlag van Slovenië Slovenië, Vlag van Spanje Spanje, Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Gran Premio della Liberazione
Classificatie
Internationale kalender Women Elite
Categorie 1.2
Geschiedenis
Eerste editie 1989
Aantal edities 29 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Italië Elisabetta Guazzaroni
Laatste winnaar Vlag van Italië Silvia Zanardi
Meeste zeges Vlag van Italië Greta Zocca (4)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wedstrijd werd oorspronkelijk als de Gran Premio della Liberazione georganiseerd in en rondom Crema in de regio Lombardije (Noord-Italië) als een nationale wedstrijd. Vanaf 1998 kreeg het een UCI-classificatie, sinds 2005 is dit 1.2. Nadat deze wedstrijd ter ziele ging na de editie van 2012, werd in 2016 een herstart gemaakt door de organisatoren van de mannenwedstrijd onder de noemer Gran Premio della Liberazione PINK met ook Rome als locatie. De edities van 2020 en 2021 werden vanwege de coronapandemie geannuleerd.

De Italiaanse Greta Zocca is recordhoudster met vier zeges. Meervoudig wereldkampioene Giorgia Bronzini won drie keer.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnares Tweede Derde
1989 Vlag van Italië Elisabetta Guazzaroni Vlag van Italië Elisabetta Fanton Vlag van Italië Maria Mosole
1990 Vlag van Italië Elisabetta Guazzaroni Vlag van Italië Gabriella Pregnolato Vlag van Zwitserland Luzia Zberg
1991 Vlag van Italië Gabriella Pregnolato Vlag van Oekraïne Marina Artomonova Vlag van Italië Lucia Pizzolotto
1992 Vlag van Italië Elisabetta Fanton Vlag van Rusland Gulnara Ivanova-Fatkulina Vlag van Italië Elisabetta Guazzaroni
1993 Vlag van Italië Simona Muzzioli Vlag van Italië Mara Calliope Vlag van Rusland Natalja Bakanova
1994 Vlag van Italië Greta Zocca Vlag van Oekraïne Natalija Juhanjuk Vlag van Italië Simona Grossi
1995 Vlag van Italië Marica Berardi Vlag van Italië Nadia Molteni Vlag van Italië Katia Longhin
1996 Vlag van Zwitserland Diana Rast Vlag van Italië Greta Zocca Vlag van Italië Gabriella Pregnolato
1997 Vlag van Italië Mara Calliope Vlag van Italië Katia Longhin Vlag van Italië Gabriella Pregnolato
1998 Vlag van Italië Greta Zocca Vlag van Duitsland Regina Schleicher Vlag van Italië Katia Longhin
1999 Vlag van Wit-Rusland Zinaida Stahoerskaja Vlag van Italië Giovanna Troldi Vlag van Duitsland Tanja Hennes-Schmidt
2000 Vlag van Italië Greta Zocca Vlag van Oekraïne Natalija Juhanjuk Vlag van Wit-Rusland Zinaida Stahoerskaja
2001 Vlag van Italië Greta Zocca Vlag van Italië Katia Longhin Vlag van Duitsland Regina Schleicher
2002 Vlag van Brazilië Janildes Fernandes Silva Vlag van Italië Giovanna Troldi Vlag van Wit-Rusland Zinaida Stahoerskaja
2003 Vlag van Litouwen Diana Žiliūtė Vlag van Rusland Olga Sljusareva Vlag van Rusland Julija Martisova
2004 Vlag van Rusland Olga Sljusareva Vlag van Italië Valentina Alessio Vlag van Italië Katia Longhin
2005 Vlag van Duitsland Regina Schleicher Vlag van Australië Rochelle Gilmore Vlag van Italië Giorgia Bronzini
2006 Vlag van Litouwen Diana Žiliūtė Vlag van Italië Annalisa Cucinotta Vlag van Rusland Olga Sljusareva
2007 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Estland Grete Treier Vlag van Italië Annalisa Cucinotta
2008 Vlag van Duitsland Regina Schleicher Vlag van Australië Rochelle Gilmore Vlag van Italië Giorgia Bronzini
2009 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Rusland Julija Martisova Vlag van Italië Alessandra D'Ettorre
2010 Vlag van Italië Monia Baccaille Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Italië Alessandra D'Ettorre
2011 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Oekraïne Alona Andruk Vlag van Italië Monia Baccaille
2012 Vlag van Italië Noemi Cantele Vlag van Italië Inga Čilvinaitė Vlag van Italië Maria Giulia Confalonieri
2013-2015: niet verreden
2016 Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van Australië Kimberley Wells Vlag van Italië Arianna Fidanza
2017 Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van Litouwen Rasa Leleivytė Vlag van Italië Soraya Paladin
2018 Vlag van Italië Letizia Paternoster Vlag van Italië Maria Giulia Confalonieri Vlag van Litouwen Rasa Leleivytė
2019: niet verreden
2020-2021: niet verreden vanwege coronapandemie
2022 Vlag van Italië Silvia Persico Vlag van Italië Chiara Consonni Vlag van Italië Maria Giulia Confalonieri
2023 Vlag van Italië Silvia Zanardi Vlag van Italië Cristina Tonetti Vlag van Italië Giorgia Bariani

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renster Jaren
4 Vlag van Italië Greta Zocca 1994, 1998, 2000, 2001
3 Vlag van Italië Giorgia Bronzini 2007, 2009, 2011
2 Vlag van Italië Elisabetta Guazzaroni 1989, 1990
Vlag van LitouwenDiana Žiliūtė 2003, 2006
Vlag van Duitsland Regina Schleicher 2005, 2008
Vlag van Italië Marta Bastianelli 2016, 2017

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
21 Vlag van Italië Italië
2 Vlag van Duitsland Duitsland, Vlag van Litouwen Litouwen
1 Vlag van Brazilië Brazilië, Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland, Vlag van Zwitserland Zwitserland