Håvard Holmefjord Lorentzen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Håvard Holmefjord Lorentzen
Lorentzen (2012)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 2 oktober 1992
Geboorteplaats Bergen
Geboorteland Vlag van Noorwegen Noorwegen
Lengte 187 cm
Sportieve informatie
Specialisatie(s) 1000m en 1500m
Trainer/coach Jeremy Wotherspoon
Voorm. trainer: Janne Hänninen
Actieve jaren 2010-2024
Vereniging Fana Idrettslag
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Håvard Holmefjord Lorentzen (Bergen, 2 oktober 1992) is een voormalig Noors langebaanschaatser die een voorkeur had voor het sprinten. Tijdens de Olympische Winterspelen in Pyeongchang in 2018 won hij goud op de 500 meter en zilver op de 1000 meter.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

De nationale doorbraak van Lorentzen kwam bij de Noorse afstandkampioenschappen 2011. Hij wist daar op de 1000m en 1500 het podium te behalen met brons en zilver en wist zich bovendien te plaatsen voor de wereldbekerwedstrijden op de 5000m. Het jaar daarop was hij bij de nationale kampioenschappen nog sterker. Hij won goud op de 1000m.

Internationale resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Lorentzen maakte zijn debuurt in het wereldbekercircuit in Heerenveen in november 2010. Hij deed daar meteen aan 3 afstanden mee. In de A-divisie werd hij 23e op de 5000m. De 1000 en 1500m reed hij in de B-divisie en werd op die afstanden 11e en 6e. Op het WK sprint in Astana eindigde hij als dertiende met als hoogtepunt op de afsluitende 1000 meter een derde plaats. Op 28 januari 2017 won Lorentzen zijn eerste wereldbekermedaille door in Berlijn als derde te eindigen op de 1000 meter achter de Nederlanders Kjeld Nuis en Kai Verbij. Bij het WK Sprint in Calgary zorgde hij ervoor dat Noorwegen voor het eerst sinds jaren weer op het podium eindigde door als tweede te eindigen achter Verbij.

Op 19 februari 2018 won Lorentzen na Ådne Søndrål in 1998 in Nagano weer Olympisch goud door de 500 meter te winnen in 34,41[1]. Ook de WK-titel sprint was historisch; hij werd de opvolger van zijn landgenoot Frode Rønning die in 1981 voor het laatst wereldkampioen werd[2].

Na seizoen 2019/2020 namen zijn prestaties af. Zijn beste prestatie in de wereldbeker op de 500 meter was een dertiende plaats en een vierde plaats op de 1000 meter tijdens de WK Afstanden. Tijdens het WK allround in Hamar liep Lorentzen bovendien het coronavirus op via Hege Bøkko. Op verzoek van Nuis traint hij sinds juni 2020 bij Team Reggeborgh van Gerard van Velde in aanloop naar seizoen 2020/2021[3].

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Tijd Datum Baan
500 meter Noors record  34,35 8 februari 2019 Vlag van Duitsland Inzell
1000 meter Noors record 1.06,51 9 maart 2019 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
1500 meter 1.44,45 15 november 2013 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
3000 meter 3.49,83 2 november 2013 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
5000 meter 6.39,99 7 november 2010 Vlag van Noorwegen Hamar
10.000 meter 14.40,65 24 februari 2013 Vlag van Noorwegen Hamar

Wereldrecords[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Afstand Tijd Datum Baan
jr1. Achtervolging (junioren) *3.50,02 14 maart 2010 Vlag van Rusland Moskou
jr2. Achtervolging (junioren) **3.47,45 20 november 2011 Vlag van Rusland Tsjeljabinsk
= huidig wereldrecord
* samen met Simen Spieler Nilsen en Sverre Lunde Pedersen
** samen met Kristian Reistad Fredriksen en Sverre Lunde Pedersen

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar EK Sprint WK
sprint 		WK
afstanden 		Olympische Spelen
Olympische Spelen 		Wereldbeker WK
junioren
2010 DQ3
(11, 16, dq, -)
18e 5000m
 Goud achtervolging
2011 44e 1000m
38e 1500m
52e 5k/10k		 NS2
(13, ns, Brons, -)
 4e 1000m
 Zilver achtervolging
2012 N29
(29, 21, 29, -)		 24e 1500m 19e 1000m
24e 1500m
0p massastart		 7e 500m
Goud 1000m
4e 1500m
Goud achtervolging
2013 0p 500m
48e 1000m
0p 1500m
2014 32e 500m
11e 1000m
16e 1500m
5e achtervolging		 49e 500m
10e 1000m
20e 1500m
17e massastart
2015 13e
(28, 12, 11, Brons)		 18e 1000m
22e 1500m		 42e 500m
11e 1000m
17e 1500m
34e massastart
2016 22e
(28, 19, 27, 14)		 20e 1000m 67e 500m
36e 1000m
2017 5e
(6e, Brons, 6e, 6e)		 Zilver
(6e, 4e, 10e, Brons)		 7e 500m
6e 1000m
22e 1500m		 13e 500m
4e 1000m
15e 1500m
2018 Goud
(Goud, Zilver, Goud, 4e)		 Goud 500m
Zilver 1000m		 Goud 500m
Zilver 1000m
32e 1500m
2019 Zilver
(4e, Brons, Zilver, 5e)		 4e
(Brons, 4e, 6e, Brons)		 Zilver 500m
4e 1000m
DQ teamsprint		 Brons 500m
5e 1000m
2020 5e
(8e, 7e, 8e, 6e)		 15e 500m
4e 1000m
Brons teamsprint		 18e 500m
6e 1000m
2021 4e
(6e, 7e, 7e, 5e)		 6e 500m
4e 1000m		 9e 500m
7e 1000m
2022 Brons
(9e, Zilver, 9e, Zilver)		 15e 500m
Brons 1000m		 8e 500m
4e 1000m
2023 6e
(9e, 5e, 7e, 11e)		 10e 500m
5e 1000m
Brons teamsprint		 17e 500m
8e 1000m
2024 5e
(15e, 4e, 8e, 6e)		 10e 500m
14e 1000m
Brons teamsprint		 14e 500m
5e 1000m
- = geen deelname
NC# = niet gekwalificeerd voor de laatste afstand, maar wel als #e geklasseerd in de eindrangschikking
DQ# = gediskwalificeerd voor de #e afstand
NS# = niet gestart op de #e afstand
(#, #, #, #) = afstandspositie op sprinttoernooi (500m, 1000m, 500m, 1000m) of op juniorentoernooi (500m, 3000m, 1500m, 5000m).

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Voor zijn prestaties in het schaatsseizoen 2017/18 ontving Lorentzen op 23 mei 2018 de Oscar Mathisen-trofee[4]. Die prestigieuze onderscheiding, ook wel bekend als de Oscar en bestemd voor de schaatser (m/v) met de aansprekendste prestatie van het jaar, dankte de Noor aan zijn gouden 500 meter op de Olympische Winterspelen in Pyeongchang. Hij veroverde in Zuid-Korea ook zilver op de 1.000 meter, achter Kjeld Nuis. Hij schreef bovendien de wereldtitel sprint en de wereldbeker op zijn naam.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Håvard Holmefjord Lorentzen heeft een relatie met de Noorse schaatsster Hege Bøkko.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Håvard_Holmefjord_Lorentzen&oldid=67183085"