Ivo Van Damme
| Ivo Van Damme | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Ivo Van Damme (hier met nummer 103) veroverde twee keer zilver op de OS van 1976.
| ||||
| Volledige naam | Ivo Van Damme | |||
| Geboortedatum | 21 februari 1954 | |||
| Geboorteplaats | Brussel | |||
| Overlijdensdatum | 29 december 1976 | |||
| Overlijdensplaats | Bollène | |||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} België
| |||
| Lengte | 1,91 m | |||
| Gewicht | 76 kg | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | middellange afstand | |||
| Trainer/coach | Mon Vanden Eynde | |||
| Eerste titel | Belgisch kampioen 800 m 1975 | |||
| OS | 1976 | |||
| Extra | Belgisch recordhouder 800 m, 1000 m; 1500 m 1976-1996; ex-indoorrecord-houder 800 m | |||
| ||||
Ivo Van Damme (Brussel, 21 februari 1954 – Bollène, 29 december 1976) was een Belgische middellangeafstandsloper, die door velen wordt beschouwd als een van de beste atleten uit de Belgische sportgeschiedenis. Hij heeft nog altijd de Belgische records in handen op de 800 m en de 1000 m.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
Van Damme werd geboren in Brussel. Tot zijn zestiende speelde hij voetbal bij Racing White, een club die later met Daring Molenbeek gefuseerd is tot RWDM. Nadat hij zich aansloot bij Daring Leuven, specialiseerde hij zich in de 1500 en 3000 m, maar bleek al snel een betere sprinter te zijn, die vooral goed presteerde op de 800 m.
Doorbraak en Ziekte van Pfeiffer[bewerken | brontekst bewerken]
In 1973 maakte Van Damme zijn internationale doorbraak op de Europese kampioenschappen voor junioren. Hij werd vierde in een Belgisch record van 1.48,16. In het jaar erop werd hij door een bloedziekte (klierkoorts oftewel Ziekte van Pfeiffer) getroffen en waren zijn prestaties ondermaats.
In 1975 verbeterde hij het twintig jaar oude Belgische record op de 800 m van Roger Moens tweemaal: op 15 augustus in Landen en vijf dagen later in Zürich, waar hij een tijd liep van 1.45,3. Zijn topprestaties kwamen in 1976. In Zürich liep hij opnieuw een nationaal record op de 800 m.
En toen kwam Montreal, de Spelen waar Van Damme zo naar uitgekeken had. Vóór de afreis had hij een gedurfde uitspraak gedaan voor het oog van de camera. 'Wie me klopt zal het wereldrecord moeten breken.'[1] Roger Moens: 'Toen hij voor de Spelen op stage trok naar Zuid-Afrika stuurde hij een kaartje waarop stond: "Heb boven mijn bed een papiertje hangen met daarop Olympische finale: 1.43.8." Dat was durven op een ogenblijk dat het record op 1.45 stond. Hij durfde dat te schrijven omdat hij wist dat ik hem geen dikke nek zou vinden. En hij hield woord: op de Spelen liep hij uitgerekend 1.43.8!'[1]
In Montreal werd Van Damme op de 800 m tweede achter Alberto Juantorena (Cuba). Zijn tijd was, elektronisch gemeten, 1.43,86 (een Belgisch record), terwijl Juantorena met 1.43,50, precies zoals Van Damme dat eerder had voorspeld, een wereldrecord liep. Hierbij bleef het echter niet. Op de 1500 m pakte hij vervolgens zijn tweede zilveren plak; op dit nummer werd hij geklopt door de Nieuw-Zeelander John Walker. Aan het eind van dat jaar werd Van Damme in België verkozen tot Sportman van het jaar.
Auto-ongeluk[bewerken | brontekst bewerken]
Dat laatste maakte hij zelf niet meer mee. Ivo Van Damme overleed op 29 december 1976 na een auto-ongeval in Zuid-Frankrijk, toen hij huiswaarts keerde van een trainingskamp. Het ongeval gebeurde ter hoogte van het plaatsje Bollène, dat op een twintigtal kilometer van de stad Orange ligt. Hij was op dat moment verloofd met atlete Rita Thijs.[2]
Een jaar later werd in het Koning Boudewijnstadion ter nagedachtenis van Ivo Van Damme de eerste Memorial Van Damme atletiekmeeting gehouden. Dit is een van de prestigieuze Diamond League meetings, die jaarlijks gehouden wordt op het einde van de maand augustus of begin september.
Kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Internationale kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
| Onderdeel | Titel | Jaar |
|---|---|---|
| 800 m | Europees indoorkampioen | 1976 |
Belgische kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
- Outdoor
| Onderdeel | Jaar |
|---|---|
| 800 m | 1975 |
| 1500 m | 1976 |
Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]
- Outdoor
| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| 800 m | 1.43,86 (NR) | 25 juli 1976 | Montreal |
| 1000 m | 2.15,50 (NR) | 14 juli 1976 | Namen |
| 1500 m | 3.36,26 (ex-NR) | 9 juli 1976 | Zürich |
- Indoor
| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| 800 m | 1.49,0 (ex-NR) | 15 februari 1975 | Cosford |
Palmares[bewerken | brontekst bewerken]
800 m[bewerken | brontekst bewerken]
- 1973: 4e EK U20 in Duisburg - 1.48,16
- 1974: 3e in reeks EK indoor in Göteborg - 1.50,56
- 1975:
EK indoor in Katowice - 1.50,1 - 1975:
BK AC – 1.48,60 - 1975: Voorrondes Europacup in Lissabon - 1.46,91
- 1975: Halve finale Europacup in Turijn - 1.46,58
- 1976: EK indoor in München - 1.49,2
- 1976: OS in Montreal - 1.43,86
1500 m[bewerken | brontekst bewerken]
- 1976: BK AC – 3.38.0
- 1976: OS in Montreal - 3.39,27
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
- KBAB-atleet van het jaar - 1975
- Sportman van het jaar (België) - 1976
- Nationale trofee voor sportverdienste - 1976
- Gouden Spike - 1976
Bronnen, noten en/of referenties
Externe links
|
· 
· 