Javier Aguirre

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Javier Aguirre
Javier Aguirre
Persoonlijke informatie
Volledige naam Javier Aguirre Onaindía
Bijnaam El Vasco ('de Bask')
Geboortedatum 1 december 1958
Geboorteplaats Mexico-Stad, Vlag van Mexico Mexico
Lengte 173 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Mexico Monterrey
Jeugd
Vlag van Mexico Club América
Senioren
Seizoen Club W (G)
1979–1980
1980–1981
1981–1984
1984–1986
1986–1987
1987–1993
Vlag van Mexico Club América
Vlag van Verenigde Staten Los Angeles Aztecs
Vlag van Mexico Club América
Vlag van Mexico Atlante
Vlag van Spanje Osasuna
Vlag van Mexico Guadalajara
9(1)
30(4)
128(31)
31(3)
13(0)
181(17)
Interlands
1983–1992 Vlag van Mexico Mexico 59(14)
Getrainde teams
1995–1996
1998–2001
2001–2002
2002–2006
2006–2009
2009–2010
2010–2011
2012–2014
2014–2015
2015–2017
2018–2019
2019–2020
2020–2022
2022
Vlag van Mexico Atlante
Vlag van Mexico Pachuca
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Spanje Osasuna
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Spanje Real Zaragoza
Vlag van Spanje Espanyol
Vlag van Japan Japan
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Al-Wahda
Vlag van Egypte Egypte
Vlag van Spanje Leganés
Vlag van Mexico Monterrey
Vlag van Spanje RCD Mallorca
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Javier ("El Vasco") Aguirre Onaindia (Mexico-Stad, 1 december 1958) is een Mexicaanse voetbaltrainer en voormalig voetballer.

Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Aguirre debuteerde in 1978 in het eerste elftal van Club América in de Mexicaanse voetbalcompetitie. In 1986 was hij tijdens het wereldkampioenschap in eigen land actief als speler van het Mexicaans voetbalelftal. Hij gaf de voorzet waaruit Manuel Negrete een doelpunt maakte dat in 2018 werd verkozen tot 'greatest goal' uit de WK-geschiedenis.[1] Aguirre kwam eveneens uit voor Osasuna in de Spaanse competitie, maar keerde begin jaren negentig terug naar Mexico bij Chivas Guadalajara waarna hij niet veel later stopte met voetballen.

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Aguirre stopte met voetballen nadat hij een uitnodiging had gekregen van de toenmalige bondscoach Miguel Mejía Barón om als assistent mee te gaan naar het wereldkampioenschap voetbal in de Verenigde Staten in 1994. Daarna assisteerde hij Barón bij de Mexicaanse voetbalclub Atlante. In 1998 kreeg hij bij Pachuca een baan aangeboden als trainer om de club te behoeden voor degradatie. Dit lukte en een jaar later wist hij de club zelfs de eerste titel te schenken in de geschiedenis.

In 2001 werd hij tussentijds gevraagd om bondscoach te worden. Mexico moest dertien punten halen in de volgende vijf wedstrijden om zich te kwalificaren voor het wereldkampioenschap voetbal in Japan en Zuid-Korea in 2002. Wederom wist Aguirre zijn opdracht te volbrengen. Hij bracht México naar de finale van de CONMEBOL Copa América in 2001 en nam ontslag na de uitschakeling op het WK door de Verenigde Staten in de achtste finales.

In 2002 werd hij trainer bij Osasuna in de Spaanse Primera División en niet zonder onverdeeld succes. In 2005 bereikte Osasuna de finale om de Copa del Rey die het verloor tegen Real Betis. De club plaatste zich echter wel voor de UEFA Cup. In het seizoen 2005/06 wist Aguirre Osasuna te loodsen naar een plaats in de voorrondes van de UEFA Champions League.

Daarna was hij aan een nieuwe uitdaging toe en besloot hij in 2006 de vrijgekomen plaats van trainer bij Atlético Madrid aan te nemen. Lange tijd stond hij met Atlético Madrid op een plaats voor de UEFA Cup, maar uiteindelijk eindigde de ploeg als zevende, net buiten de UEFA Cup-plaatsen, en schreef het zich in voor de UEFA Intertoto Cup. In het daaropvolgende seizoen wist hij de club naar de voorronde van de UEFA Champions League te loodsen. In 2009 kwam er een einde aan zijn periode bij Atlético Madrid toen hij na zes wedstrijden op rij zonder overwinning werd ontslagen door de club.

Vervolgens werd hij in Mexico benoemd tot bondscoach van Mexico, maar na het WK 2010 legde hij deze functie neer.

Sinds de zomer van 2010 was hij de trainer van de Spaanse voetbalclub Real Zaragoza. Na de club in zijn eerste jaar behoed te hebben voor degradatie werd hij wegens teleurstellende resultaten ontslagen op 30 december 2011.[2] Hij werd opgevolgd door Manuel Jiménez.

Op 24 juli 2014 maakte de Japanse voetbalbond bekend dat Aguirre was aangetrokken als bondscoach van het Japans voetbalelftal. Hij verving de na het WK opgestapte Italiaan Alberto Zaccheroni. Na de voortijdige uitschakeling bij de strijd om de AFC Asian Cup werd hij ontslagen door de Japanse voetbalbond, mede vanwege zijn mogelijke betrokkenheid bij matchfixing in Spanje. Hij werd opgevolgd door de Bosniër Vahid Halilhodžić.

Op 18 juni 2015 werd Aguirre aangesteld als hoofdtrainer van Al-Wahda. Op 21 mei 2017, na het winnen van de UAE President's Cup, besloot Aguirre op te stappen als hoofdtrainer van de club.

In juli 2018 stond Aguirre op een lijst van vier trainers die in aanmerking kwamen voor de baan als bondscoach van Egypte. In augustus 2018 werd Aguirre benoemd tot bondscoach. Tijdens de CAF Africa Cup of Nations 2019, die werd georganiseerd in Egypte, werd het nationale team uitgeschakeld door Zuid-Afrika in de laatste zestien. Als gevolg hiervan werd Aguirre samen met de gehele technische en administratieve staf van het nationale team ontslagen vanwege de teleurstellende resultaat.

In november 2019 keerde Aguirre terug naar La Liga en nam hij de ploeg van Leganés over na het ontslag van Mauricio Pellegrino. Hij tekende tot het einde van het seizoen, plus de optie voor een extra seizoen. Leganés degradeerde op de laatste dag van het seizoen in juli 2020, waarop Aguirre zijn ontslag indiende.

In december 2020 werd Aguirre aangesteld als hoofdtrainer van Monterrey. Met Monterrey won Aguirre op 29 oktober 2021 de CONCACAF Champions League door in de finale met 1–0 te winnen van Club América. Ondanks het behalen van deze titel werd hij op 26 februari 2022 ontslagen na het behalen van zes gelijke spelen.

Op 24 maart 2022 vond hij onderdak bij RCD Mallorca, een nieuwkomer in La Liga dat voor zijn behoud aan het vechten was.

Interlands Vlag van Japan Japan onder leiding van Javier Aguirre[3]
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 05.09.2014 Vlag van Japan JapanUruguay Vlag van Uruguay 0 − 2 Vriendschappelijk
2 09.09.2014 Vlag van Japan JapanVenezuela Vlag van Venezuela 2 − 2 Vriendschappelijk
3 10.10.2014 Vlag van Japan JapanJamaica Vlag van Jamaica 1 − 0 Vriendschappelijk
4 14.10.2014 Vlag van Japan JapanBrazilië Vlag van Brazilië 0 − 4 Vriendschappelijk
5 14.11.2014 Vlag van Japan JapanHonduras Vlag van Honduras (1949-2022) 6 − 0 Vriendschappelijk
6 18.11.2014 Vlag van Japan JapanAustralië Vlag van Australië 2 − 1 Vriendschappelijk
7 12.01.2015 Vlag van Japan JapanPalestina Vlag van Palestina 4 − 0 Aziatisch kampioenschap
8 16.01.2015 Vlag van Japan JapanIrak Vlag van Irak 1 − 0 Aziatisch kampioenschap
9 20.01.2015 Vlag van Japan JapanJordanië Vlag van Jordanië 2 − 0 Aziatisch kampioenschap
10 23.01.2015 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten V.A.E.Japan Vlag van Japan 1 − 1[4] Aziatisch kampioenschap

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler
Vlag van Mexico Club América
Als trainer
Vlag van Mexico Pachuca
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Al-Wahda
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Mexico Monterrey

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]