Jonathan Marray

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jonathan Marray
Jonathan Marray op de US Open, 2013
Persoonlijke informatie
Bijnaam Jonny
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Liverpool
Geboortedatum 10 maart 1981
Woonplaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Sheffield
Lengte 1,83 m
Gewicht 76 kg
Profdebuut 2000
Met pensioen 2017
Slaghand Rechts
Totaal prijzengeld 1.173.631 US dollar
Coach Louis Cayer
David Marray
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 4–8
Titels 0
Hoogste positie 215 (25 april 2005)
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1ste ronde (2004-2005, 2007)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 96–120
Titels 3
Hoogste positie 15 (28 januari 2013)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2de ronde (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1ste ronde (2010, 2012-2013, 2015)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Winnaar (2012)
Vlag van Verenigde Staten US Open Kwartfinale (2013)
Laatst bijgewerkt op: 29 mei 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Jonathan Marray (Liverpool, 10 maart 1981) is een Britse tennisser. Hij heeft één Grand Slam in het dubbelspel gewonnen.Daarnaast won hij nog twee ATP-toernooi in het dubbelspel. Hij stond vijf keer in een finale van een ATP-toernooi, en dit in het dubbelspel. Daarnaast heeft hij nog eens negentien challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Jaarverslag 2012[bewerken | brontekst bewerken]

Marray nam samen met Frederik Nielsen via een wildcard deel aan Wimbledon. Ze versloegen het als 9e geplaatste koppel Marcel Granollers/Marc López en het als 8e geplaatste koppel Aisam-ul-Haq Qureshi/Jean-Julien Rojer. In de halve finale versloegen ze de titelverdedigers, Bob Bryan en Mike Bryan. Marray was de eerste Britse tennisser sinds 1960 die daar de finale bereikte in het dubbelspel. In de finale versloegen ze Robert Lindstedt en Horia Tecău, en hij werd toen de eerste Brit sinds 1936 die daar de finale won in het dubbelspel. Hij droeg gedurende het hele toernooi slechts één T-shirts, die hij na elke match waste.

Palmares dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales herendubbel
1. 7 juli 2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Denemarken Frederik Nielsen Vlag van Zweden Robert Lindstedt
Vlag van Roemenië Horia Tecău 		4-6, 6-4, 7-65, 65-7, 6-3 details
2. 11 januari 2015 Vlag van India ATP Chennai Hardcourt Vlag van Chinees Taipei Lu Yen-hsun Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
Vlag van India Leander Paes 		6-3, 7-6(4) details
3. 13 juli 2015 Vlag van Verenigde Staten ATP Newport Gras Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
Vlag van Kroatië Mate Pavić 		4-6, 6-3, [10-8] details
verloren finales herendubbel
1. 17 juni 2013 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		6-3, 3-6, [8-10] details
2. 28 juli 2013 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin
Vlag van Nederland Igor Sijsling 		6-7(6), 3-6 details
3. 23 februari 2014 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Australië Paul Hanley Vlag van Frankrijk Julien Benneteau
Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin 		6-4, 6-7(6), [11-13] details
4. 22 februari 2015 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming Vlag van Kroatië Marin Draganja
Vlag van Finland Henri Kontinen 		4-6, 6-3, [8-10] details
5. 11 juli 2016 Vlag van Verenigde Staten ATP Newport Gras Vlag van Canada Adil Shamasdin Vlag van Australië Chris Guccione
Vlag van Australië Samuel Groth 		4-6, 3-6 details
Gewonnen challengers
1. 24 januari 2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wrexham Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Hilton Vlag van Finland Tuomas Ketola
Vlag van Denemarken Frederik Nielsen 		6-3, 6-2
2. 18 april 2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nottingham Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Hilton Vlag van India Mustafa Ghouse
Vlag van India Harsh Mankad 		6-4, 3-6, 6-3
3. 11 juli 2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk Manchester Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Hilton Vlag van Verenigd Koninkrijk James Auckland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Daniel Kiernan 		6-3, 6-2
4. 6 maart 2006 Vlag van Japan Kioto Tapijt (i) Vlag van Australië Alun Jones Vlag van India Prakash Amritraj
Vlag van India Rohan Bopanna 		6-4, 3-6, [14-12]
5. 24 juli 2006 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nottingham Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Lee Vlag van Verenigd Koninkrijk Joshua Goodall
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins 		3-6, 6-3, [10-3]
6. 14 augustus 2006 Vlag van Oostenrijk Graz Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins Vlag van Verenigd Koninkrijk James Auckland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado 		65-7, 6-4, [15-13]
7. 13 juli 2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk Manchester Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Joshua Goodall Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski 		61-7, 6-3, [11-9]
8. 7 september 2009 Vlag van Nederland Alphen aan den Rijn Gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray Vlag van Oekraïne Sergej Boebka
Vlag van Oekraïne Serhij Stachovsky 		6-1, 6-4
9. 2 november 2009 Vlag van Kazachstan Astana Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray Vlag van Verenigde Staten David Martin
Vlag van Nederland Rogier Wassen 		4-6, 6-3, [10-5]
10. 11 januari 2010 Vlag van Ecuador Salinas Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray Vlag van Thailand Sanchai Ratiwatana
Vlag van Thailand Sonchat Ratiwatana 		6-3, 6-4
11. 8 februari 2010 Vlag van Italië Bergamo Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray Vlag van Slowakije Karol Beck
Vlag van Tsjechië Jiří Krkoška 		6-1, 62-7, [10-8]
12. 24 januari 2011 Vlag van Duitsland Heilbronn Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado Vlag van Duitsland Frank Moser
Vlag van Tsjechië David Škoch 		6-1, 6-4
13. 7 maart 2011 Vlag van Bosnië en Herzegovina Sarajevo Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado Vlag van Zwitserland Yves Allegro
Vlag van Duitsland Andreas Beck 		7-64, 6-2
14. 21 maart 2011 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bath Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado Vlag van Zwitserland Yves Allegro
Vlag van Duitsland Andreas Beck 		6-3, 6-4
15. 9 mei 2011 Vlag van Frankrijk Bordeaux Gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado Vlag van Frankrijk Julien Benneteau
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 		7-5, 6-3
16. 7 november 2011 Vlag van Verenigd Koninkrijk Loughborough Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado Vlag van Ierland Sam Barry
Vlag van Ierland Daniel Glancy 		6-2, 6-2
17. 12 maart 2012 Vlag van Bosnië en Herzegovina Sarajevo Hardcourt (i) Vlag van Duitsland Dustin Brown Vlag van Slowakije Michal Mertiňák
Vlag van Slowakije Igor Zelenay 		7-62, 2-6, [11-9]
18. 16 april 2012 Vlag van Italië Rome Gravel Vlag van Duitsland Dustin Brown Vlag van Roemenië Andrei Dăescu
Vlag van Roemenië Florin Mergea 		6-4, 7-60
19. 14 september 2014 Vlag van Turkije Istanboel Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming Vlag van Australië Jordan Kerr
Vlag van Frankrijk Fabrice Martin 		6-4, 2-6, [10-8]

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2004 2005 2007 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – 0-0
Roland Garros – – – 0-0
Wimbledon 1R 1R 1R 0-3
US Open – – – 0-0
Winst-verlies 0–1 0–1 0-1 0-3
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals – – – 0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen – geen toernooi 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0
Totaal winst-verlies 3-3 1-2 0-1 4-8
Eindejaarsranking 256 262 252 n.v.t.

Mannendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – – – – – – – – 1R 2R 1R 1R 1R 1-5
Roland Garros – – – – – – – – 1R – 1R 1R – 1R – 0-4
Wimbledon 1R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 3R 1R 2R W 3R 2R 3R KF 20-14
US Open – – – – – – – – – 3R 2R KF 1R 2R – 6-5
Winst-verlies 0–1 0–1 0-1 1–1 0–1 2–1 0–1 2–1 0–2 3-2 7-3 6-4 1-3 3-4 3-2 28-28
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals – – – – – – – – – – HF – – – – 2-2
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – – – – – – – – – 2R – – 1-1
Miami – – – – – – – – – – – 1R 2R – – 1-2
Monte Carlo – – – – – – – – – – – 2R – – – 1-1
Rome – – – – – – – – – – – 2R – – – 1-1
Hamburg – – – – – – – lager categorie 0–0
Madrid – – – – – – – – – – – – – – – 0-0
Montreal/Toronto – – – – – – – – – – 1R – – – – 0–1
Cincinnati – – – – – – – – – – 1R – – – – 0-1
Sjanghai geen Masters 1000 – – – 2R 2R – – – 2-2
Parijs – – – – – – – – – – HF 1R – – – 3-2
Olympische Spelen
Olympische Spelen geen toernooi – geen toernooi – geen toernooi – geen toernooi – 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 2 0 3
Totaal winst-verlies 0-1 1-2 0-3 1-3 0-1 2-2 0-1 2-1 1-8 3-8 19-21 26-22 12-17 19-17 12-14 96-120
Eindejaarsranking 201 251 189 169 173 319 494 92 112 86 17 41 76 53 93 n.v.t.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jonathan Marray.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jonathan_Marray&oldid=62501268"