Judas Priest

Judas Priest
	Judas Priest in concert, 2005
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1969-1993; 1996-heden
Oorsprong	Birmingham, Engeland, Verenigd Koninkrijk
Genre(s)	Heavy metal
Label(s)	Sony, Epic, Columbia/CBS, SPV, CMC (label), Atlantic, Gull
Leden
Zanger	Rob Halford
Gitaar	Glenn Tipton
Gitaar	Richie Faulkner
Basgitaar	Ian Hill
Drummer	Scott Travis
Oud-leden
Gitaar	K.K. Downing (1970-2011)
Zang	Tim "Ripper" Owens (1996-2003)
Gitaar	Ernie Chataway (1969-1970)
Zang	Al Atkins (1969-1973)
Drums	John Partidge (1969-1970)
Drums	John Ellis (1970-1971)
Drums	Alan "Skip" Moore (1971-1973, 1975-1977)
Drums	Chris "Congo" Campbell (1972-1973)
Drums	John Hinch (1973-1975)
Drums	Les Binks (1977-1979)
Drums	Dave Holland (1979-1989)
Bas	Bruno Stapenhill (1969-1970)
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Judas Priest is een Britse heavymetalband. De groep wordt vaak gezien als een van de grondleggers van het heavymetalgenre. Ook introduceerde Judas Priest de typerende heavymetallook met leer en studs, die zanger Rob Halford na enige tijd ging dragen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Oprichting[bewerken | brontekst bewerken]

De band was oorspronkelijk een in 1969 opgerichte bluesband, die bestond uit zanger Alan Atkins, gitarist Bruno Stapenhill, drummer John Partige en gitarist Ernie Chataway.^[1] De groep viel na enkele jaren echter uit elkaar. Na de opheffing sloot Atkins zich aan bij Kenneth Downings band Freight, waarna deze werd omgedoopt tot Judas Priest. De naam was ontleend aan het lied The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest van Bob Dylans album John Wesley Harding.

Het debuutalbum Rocka Rolla verscheen in 1974 bij Gull Records, twee jaar later gevolgd door Sad Wings of Destiny. Niet lang daarna verwierf Judas Priest zijn eerste grote platencontract bij CBS/Columbia.

Doorbraak[bewerken | brontekst bewerken]

In 1977 brak de band door in de VS met het nummer Diamonds and Rust, vreemd genoeg een cover van folkzangeres Joan Baez. De bijbehorende plaat Sin After Sin werd met behulp van de latere drummer van Toto, Simon Phillips, opgenomen.

De volgende twee platen, Stained Class en Killing Machine, werden ingespeeld door drummer Les Binks. Met hem bracht Judas Priest in 1979 Unleashed in the East uit. Deze in Japan opgenomen plaat somde precies op waar Judas Priest voor staat: tweestemmige gitaarloopjes, hoge gillende vocalen en een ronkende ritmesectie.

Jaren tachtig[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren tachtig bleef Judas Priest onverminderd platen uitbrengen. Aan British Steel uit 1980 werd in 2001 nog een documentaire gewijd in de serie Classic Albums.

De band experimenteerde op het album Turbo uit 1986 met gitaarsynthesizers, tot groot ongenoegen van vele fans. Met Ram It Down uit 1988 liet Judas Priest het experimenteren voor wat het was en bracht de groep weer een heavymetalalbum als vanouds uit. Drummer Dave Holland, die Les Binks in 1980 verving, verliet na de tournee de band om zich aan andere zaken te wijden.

Vertrek van Rob Halford[bewerken | brontekst bewerken]

Twee jaar later kwam Painkiller uit. Het titelnummer liet een ongekend harde Judas Priest horen. Met zeer harde metal, veel dubbele bassdrums dankzij Racer-X-drummer Scott Travis en een krijsende Rob Halford leek de band aan een tweede jeugd te zijn begonnen. Aan het einde van de tournee kondigde Rob Halford echter zijn vertrek aan. Hij wilde andere dingen doen en die kon hij niet langer kwijt binnen de groep.

In 1996 hield Judas Priest audities voor de opvolger van Rob Halford. Een van de gegadigden was Ralf Scheepers (later Primal Fear). Uiteindelijk besloten ze in zee te gaan met de Amerikaan Tim Owens, die in een Judas Priest-coverband speelde. Er was weinig tijd voor nodig om hem het materiaal te leren, waarna hij mee op tournee ging. De albums Jugulator (1997) en Demolition (2001) werden goed verkocht, hoewel ze sommige oude fans niet echt overtuigden. In 2003 verliet Owens de band.

Reünie[bewerken | brontekst bewerken]

In 2004 toerde de band voor het eerst sinds twaalf jaar weer met Rob Halford als zanger en werden verschillende festivals aangedaan, waaronder Graspop. In 2005 volgde een nieuw album: Angel of Retribution. De leden, inmiddels de vijftig ruimschoots gepasseerd, lieten weten aan nog lang niet aan stoppen te denken.^[2] Op 16 juli 2008 werd het nieuwste dubbelalbum, getiteld Nostradamus, uitgebracht. Op 23 maart 2009 werd voorts het Priest Feast gehouden in de Heineken Music Hall, waarbij naast Judas Priest ook de thrashmetallegenden Megadeth en Testament optraden. Op 7 december 2010 werd door de band een afscheidstournee aangekondigd. Dit zou hun laatste optreden zijn. Van een definitief afscheid was echter nog geen sprake. Op 20 april 2011 liet Kenneth Downing weten dat hij ermee stopte, maar Richie Faulkner zou hem vervangen in de komende tournee.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Oud-drummer Dave Holland (die in de band zat van 1979 tot 1989) werd begin 2004 veroordeeld tot 8 jaar cel, omdat hij seks had gehad met een minderjarige aan wie hij drumles gaf.
De film Rock Star uit 2001 is losjes gebaseerd op de historie van Judas Priest. In deze film vervangt een fan de zanger van de fictieve metalband Steel Dragon, die door zijn bandleden aan de kant is gezet. Tijdens de audities voor de nieuwe zanger blijkt de oude zanger homoseksueel, tot grote ontsteltenis van de fan (gespeeld door Mark Wahlberg).
Oud-gitarist en oprichter van Judas Priest K.K. Downing bracht in 2018 het boek 'Heavy Duty: Days and Nights in Judas Priest' uit over zijn tijd in de band.^[3]

Drummer John Hinch overleed eind april 2021 op 73-jarige leeftijd.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Rocka Rolla	1974	-
Sad Wings of Destiny	1976	-
Sin After Sin	1977	-
Stained Class	1978	-
Killing Machine	1978	-			Amerikaanse titel: Hell Bent for Leather
Unleashed in the East	1979	-			Livealbum
British Steel	1980	-
Point of Entry	1981	-
Screaming for Vengeance	1982	24-07-1982	37	6
Defenders of the Faith	1984	28-01-1984	22	7
Turbo	1986	19-04-1986	43	6
Priest...Live!	1987	20-06-1987	46	5	Livealbum
Ram it Down	1988	21-05-1988	27	6
Painkiller	1990	-
Metal Works '73-'93	1993	-			Verzamelalbum
Jugulator	1997	-
Meltdown	1998	-			Livealbum
Demolition	2001	-
Live in London	2003	-			Livealbum
Metalogy	2004	-			Verzamelalbum
Angel of Retribution	2005	05-03-2005	46	5
The Essential Judas Priest	2006	-			Verzamelalbum
Nostradamus	2008	21-06-2008	38	3
Epitaph	2013	-			Livealbum
Redeemer of Souls	2014	-
Firepower	2018
Invincible Shield	2024