Quick ratio

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Quick ratio, of acid test ratio, is een kengetal om de financiële toestand en specifiek de liquiditeit van een bedrijf te meten. Het geeft de mate aan waarin de verschaffers van het kort vreemd vermogen uit de vlottende activa kunnen worden betaald. Hier worden alleen de voorraden, in tegenstelling tot de current ratio, niet meegerekend. Deze kunnen vaak niet in zijn geheel verkocht worden, omdat daarmee de continuïteit van de onderneming in gevaar komt. Bovendien zal verlies van waarde bij gedwongen verkoop van de voorraden niet uit te sluiten zijn. De quick ratio wordt met de volgende formule berekend:

Een gezonde waarde is 1 of hoger. Wel moet er rekening gehouden worden met de betalingstermijnen. Als die van debiteuren langer is dan crediteuren kan men bij een waarde van 1 toch in gevaar komen.
Een bezwaar van de quick ratio is dat deze moet worden berekend met behulp van de balans die op zijn vroegst een aantal weken na balansdatum wordt gepubliceerd. De informatie is dan al enigszins verouderd. Ook is het een momentopname, een kortlopende schuld die kort na balansdatum wordt aangegaan, blijkt er niet uit.


NL: Quick ratio=(debiteuren+liquide middelen)/kort vreemd vermogen

Acid Test=liquide middelen/kort vreemd vermogen