Rode kornoelje

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rode kornoelje
Rode kornoelje
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Asteriden
Orde:Cornales
Familie:Cornaceae (Kornoeljefamilie)
Geslacht:Cornus (Kornoelje)
soort
Cornus sanguinea
L. (1753)
Onrijpe ruchten
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Rode kornoelje op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De rode kornoelje (Cornus sanguinea) is een plant uit de kornoeljefamilie (Cornaceae) die in heel Europa te vinden is, behalve in het hoge noorden. De plant groeit als struik in heggen en loofbossen. Ze geeft de voorkeur aan een wat vochtige, enigszins voedselrijke plaats. In oudere literatuur worden de kornoeljes konkernellen genoemd.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Rode kornoelje kan drie meter hoog worden. De plant heeft groen blad en donkerrode twijgen die de plant haar naam geven. De bladeren zijn eirond en hebben een lengte van 4-10 cm, ze hebben een gepunte top en opvallende, gebogen nerven. In de herfst kleuren ze bleekgroen tot donkerrood.

Bloemen en vruchten[bewerken | brontekst bewerken]

De kleine witte bloemen verschijnen in juni, soms volgt in de herfst een tweede bloei. Er zijn vier uitstaande kroonblaadjes, vier kelkblaadjes en vier meeldraden. De bloempjes staan in een scherm van vier tot vijf centimeter doorsnede aan de toppen van de takken. De vruchten zijn bolvormig en hebben een doorsnede van 6-8 mm, rijpend verkleuren ze van groen tot glanzend zwart, het zijn besachtige steenvruchten met één pit per bes. De smaak van het vruchtvlees is bitter.

Plantengemeenschap[bewerken | brontekst bewerken]

De rode kornoelje is een kensoort voor de klasse van doornstruwelen (Rhamno-Prunetea).

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het taaie, witte hout van de rode kornoelje heeft diverse toepassingen, waaronder als steel van smeedhamers en slaginstrumenten. Stelen van kornoeljehout worden traditioneel als de beste beschouwd. Het is een drachtplant voor bijen en de vrucht is eetbaar.

Volgens sommige bronnen zijn de zaden licht giftig.[1] Volgens andere bronnen is enkel het blad, bast en wortels licht giftig door de stof Cornin en net de vrucht in ruwe staat niet giftig maar ook niet eetbaar zonder gekookt verwerkt te worden tot vruchtensap of jam.[bron?] Het harige blad kan bij gevoelige personen huiduitslag veroorzaken.[bron?] De plant is op zijn best gevaarlijk voor kleine huisdieren zoals cavia's, hamsters of konijnen.[bron?]

Tuinplant[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de tuin zijn enkele rassen beschikbaar, waaronder Cornus sanguinea 'Midwinterfire'. De lichtoranje takken worden meer rood aan de toppen. Oudere takken van de kornoelje verliezen hun kleur, om dit tegen te gaan kan verjongingssnoei worden toegepast.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Cornus sanguinea van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.