Synode van Emden
De Synode van Emden was een bijeenkomst van 29 calvinistische verbannen leiders (predikanten en schrijvers), die van 4 tot 13 oktober 1571 de Nederlandse Hervormde Kerk stichtten. De synode werd gehouden in de 'Duitse' plaats Emden en stelde de regels en doctrines vast van de Nederlandse Hervormde Kerk.
De synode:
- bevestigde het presbyteriaanse karakter van de hervormde kerk,
- organiseerde kerken in een geografische regio in classes,
- nam de Nederlandse Geloofsbelijdenis van 1561 aan, en
- keurde het gebruik van de Heidelbergse Catechismus in Nederlandstalige gemeenten goed en de Catechismus van Genève in Franstalige kerken.
De synode bepaalde verder dat er tijdens de classisvergadering een preek zal worden gehouden door een van de predikanten uit de classis. Die preek moest daarna worden besproken, zodat de preek verbeterd kan worden.[1]
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Brienen, T., 1930- (1974), De prediking van de nadere reformatie : een onderzoek naar het gebruik van de klassifikatiemethode binnen de prediking van de nadere reformatie. Ton Bolland, Amsterdam, pp. 45. ISBN 90-70057-24-7.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Synod of Emden op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Zie ook Synode van Emden op Christelijke Encyclopedie