Gijsbert Franco von Derfelden van Hinderstein: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Tdevries (overleg | bijdragen)
k →‎Biografie: wikilinks
Tdevries (overleg | bijdragen)
k wikilinks
Regel 20: Regel 20:
Na zijn dood werd in 1858 zijn bibliotheek geveild; de catalogus bevatte 2299 kavels en was op dat moment één van de grootste verzamelingen aan boeken over geografie, contemporaine atlassen en kaarten van Nederland.
Na zijn dood werd in 1858 zijn bibliotheek geveild; de catalogus bevatte 2299 kavels en was op dat moment één van de grootste verzamelingen aan boeken over geografie, contemporaine atlassen en kaarten van Nederland.


Von Derfelden was bevriend met ex-gouverneur-generaal [[Van der Capellen]], die waarschijnlijk op on Derfeldens voordracht in 1827 als membre de la Société de Géographie werd toegelaten.
Von Derfelden was bevriend met ex-gouverneur-generaal [[Godert van der Capellen|Van der Capellen]], die waarschijnlijk op on Derfeldens voordracht in 1827 als membre de la Société de Géographie werd toegelaten.
Er zijn aanwijzingen dat hij met Van der Capellen ca.1830 heeft overwogen om een nieuwe kaart van Japan te vervaardigen. Daarvan is echter niets gekomen.
Er zijn aanwijzingen dat hij met Van der Capellen ca. 1830 heeft overwogen om een nieuwe kaart van Japan te vervaardigen. Daarvan is echter niets gekomen.


Naast zijn cartografische activiteiten hield Von Derfelden zich bezig met geografische kwesties van allerlei aard, b.v. de grens tussen Europa en Azië, de bronnen van de Nijl en de standaardisering van de 0-meridiaan. Daarover correspondeerde hij met de Société te Parijs.
Naast zijn cartografische activiteiten hield Von Derfelden zich bezig met geografische kwesties van allerlei aard, b.v. de grens tussen Europa en Azië, de bronnen van de [[Nijl]] en de standaardisering van de 0-[[Meridiaan (geografie)|meridiaan]]. Daarover correspondeerde hij met de Société te Parijs.


==Literatuur==
==Literatuur==
Regel 33: Regel 33:
[[Categorie:Cartograaf|Derfelden]]
[[Categorie:Cartograaf|Derfelden]]
[[Categorie:Nederlandse adel|Derfelden]]
[[Categorie:Nederlandse adel|Derfelden]]
[[Categorie:Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw|Derfelden]]

Versie van 23 dec 2007 18:22

Gijsbert Franco baron von Derfelden van Hinderstein (Utrecht, 12 juli 1783, aldaar - 17 mei 1857), heer van heer van Hinderstein en Snellenburg, was een cartograaf. Hij werd tot voor kort voornamelijk verbonden met twee gedrukte kaarten: de Kaart van de Rivier de Lek Benedendams met desselfs dyken, uiterwaarden en kribben Volgens eigene metingen geteekend (1824)' en de Algemeene Kaart van Nederlandsch Oost-Indië (1842).

Biografie

Zijn vader was Friedrich Johann baron von Derfelden (1744-1808), een uit Estland afkomstige officier van Duitse adel die op twaalfjarige leeftijd dienst nam in het Staatse leger, zijn moeder was Wilhelmina Elisabeth Henriette van Flodorp (1748-1823), dochter van een predikant uit Meerssen bij Maastricht. Von Derfelden trouwde in 1809 met Adriana Machteld Lycklama à Nijeholt, dochter van een geneesheer uit IJsselstein. Het huwelijk bleef kinderloos en zijn vrouw stierf in 1840.

Zijn oudtante van moederszijde Jacoba Guitton verwierf de nalatenschap van Gijsbert Franco de Milan Visconti, de laatste telg uit een familie van tafelhouders; leden van deze familie bekleedden in de achttiende eeuw verschillende belangrijke functies in de Stad en de Staten van Utrecht. Door aan de naam De Milan de naam Visconti toe te voegen wilde men het doen voorkomen dat de familie afstamde het oude Noord-Italiaanse adellijk geslacht. Tot zelfs in het familiewapen werd de ‘Biscione’ (de mens verorberende slang) overgenomen. Bij fidei commis kwam de nalatenschap na de dood van zijn moeder in 1823 in handen van Von Derfelden. Tot de erfenis behoorden als onroerende goederen een viertal huizen in de stad Utrecht, twee buitenplaatsen, vijf boerderijen en een aantal losse kavels aan landerijen in de provincie Utrecht. Met een korte onderbreking woonde Von Derfelden van 1809 tot 1843 op zijn buiten 'Snellenburg' te Benschop bij IJsselstein. Daar was het dat hij zijn cartografische hobby op professionele wijze beoefende.

In 1815 werd hij door koning Willem I als een van de acht adellijke personen van buitenlandse herkomst benoemd tot lid van de Ridderschap van Utrecht; namens dit instituut werd hij in 1829 gekozen in de Provinciale Staten van Utrecht. In 1823 werd hij op eigen verzoek benoemd tot Kamerheer des Konings in buitengewone dienst. Wegens zijn diensten aan het land bewezen door het vervaardigen van de Algemeene Kaart van Nederlandsch Oost-Indië werd hij in 1837 benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandsche Leeuw.

Vanaf zijn jonge jaren hadden de wiskunde en de geografie zijn grote interesse. Hij verzamelde eigentijds kaartmateriaal van de hele wereld, was geabonneerd op binnen-en buitenlandse tijdschriften over geografie en hydrografie, en was lid van enige wetenschappelijke genootschappen:

  • vanaf enige maanden na de de oprichting van de Société de Géographie de Paris in 1821 corresponderend lid van dat instituut;
  • vanaf 1832 lid van het Provinciaal Utrechts Genootschap van Kunsten en Wetenschappen.
  • vanaf 1836 corresponderend lid van het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen.

Na zijn dood werd in 1858 zijn bibliotheek geveild; de catalogus bevatte 2299 kavels en was op dat moment één van de grootste verzamelingen aan boeken over geografie, contemporaine atlassen en kaarten van Nederland.

Von Derfelden was bevriend met ex-gouverneur-generaal Van der Capellen, die waarschijnlijk op on Derfeldens voordracht in 1827 als membre de la Société de Géographie werd toegelaten. Er zijn aanwijzingen dat hij met Van der Capellen ca. 1830 heeft overwogen om een nieuwe kaart van Japan te vervaardigen. Daarvan is echter niets gekomen.

Naast zijn cartografische activiteiten hield Von Derfelden zich bezig met geografische kwesties van allerlei aard, b.v. de grens tussen Europa en Azië, de bronnen van de Nijl en de standaardisering van de 0-meridiaan. Daarover correspondeerde hij met de Société te Parijs.

Literatuur

  • Broeders, P.W.A. 1992. Kasteel- Buiten- en Boerentuinen in de Lopikerwaard: deel 1 drie eeuwen geschiedenis van de kasteel- en buitenplaatstuinen in de Lopikerwaard: en van de tuinen bij het Huis te Linschoten: deel 2 de verschijningsvormen van de boerentuinen in de Lopikerwaard. Waardenreeks deel 4. Jubileumuitgave van de Stichting WBL. IJsselstein: Werkgroep Behoud Lopikerwaard.
  • Broeders, P.W.A. 2007. Gijsbert Franco Baron Von Derfelden van Hinderstein (1783-1857); leven en werk van 'eene ware specialiteit' in kaart gebracht. Utrechtse Historisch-Cartografische Studies [Utrecht Studies in the History of Cartography], deel 5. Hes en De Graaf.
  • Vey Mestdagh, J.H. de. 1964. Jacoba Johanna Guitton en Samuel Hendrik Mathourné, Maastrichtse huisgenoten van de familie De Milan Visconti. In De Nederlandsche Leeuw, maandblad van het Koninklijk Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde 81 no. 7: 241-264.
  • Vrugt, M. van de. 2002. Johanna Milan-Del Corne. In Utrechtse biografieën: levensbeschrijvingen van bekende en onbekende Utrechters 3, 131-135. Utrecht, SPOU.