Sylvanus Olympio: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k diakritische en andere typo's;, Replaced: presidentiele → presidentiële met AWB |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Sylvanus Épiphanio Olympio''' ([[Lomé]], [[6 september]] [[1902]] – [[Lomé]], [[13 januari]] [[1963]]) was van [[1961]] tot [[1963]] president van [[Togo]]. |
'''Sylvanus Épiphanio Olympio''' ([[Lomé]], [[6 september]] [[1902]] – [[Lomé]], [[13 januari]] [[1963]]) was van [[1961]] tot [[1963]] president van [[Togo]]. |
||
Olympio was afkomstig uit een zgn. Afro-Braziliaanse familie (van gemengd Afrikaans/ Zuid-Amerikaanse afkomst, de toenmalige zwarte elite in Frans |
Olympio was afkomstig uit een zgn. Afro-Braziliaanse familie (van gemengd Afrikaans/ Zuid-Amerikaanse afkomst, de toenmalige zwarte elite in Frans-Afrika). Hij ontving onderwijs in [[Togo]] en studeerde daarna aan de [[Universiteit van Wenen]] en aan de [[London School of Economics]]. Terug in [[Lomé]] ging hij werken voor de [[United Africa Company]], de grootste [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] commerciële firma in [[Afrika]]. Hij werkte voor de UAC in [[Nigeria]], Goudkust ([[Ghana]]) en [[Togo]]. Hij werd algemeen manager van de Togolese afdeling van de UAC. Halverwege de [[1930-1939|jaren '30]] sloot hij zich aan bij de in 1936 opgerichtte ''Cercle des Amitiés Françaises'' (Cirkel van de Vrienden van Frankrijk). Deze organisatie ging in [[1941]] op in het ''[[Comité de l'Unité Togolaise|Comité van Verenigd Togo]]'' (CUT), één van de eerste [[nationalisme|nationalistische]] organisaties in Togo. |
||
In [[1946]] werd hij tot voorzitter van de Territoriale Assemblée van Frans [[Afrika|West-Afrika]] gekozen. Als voorzitter was hij sinds 1947 in conflict met de [[kolonie (staatkundig)|koloniale]] overheid, omdat hij zelfbeschikking van de koloniën (officieel: overzeese gebiedsdelen) voorstond. |
In [[1946]] werd hij tot voorzitter van de Territoriale Assemblée van Frans [[Afrika|West-Afrika]] gekozen. Als voorzitter was hij sinds 1947 in conflict met de [[kolonie (staatkundig)|koloniale]] overheid, omdat hij zelfbeschikking van de koloniën (officieel: overzeese gebiedsdelen) voorstond. |
||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
In [[1958]] werd hij tot premier van [[Frans Togoland|Togo]] gekozen. In [[1960]] werd hij na de onafhankelijkheid van het land president. Hij behield tevens het minister-presidentschap. Tussen 1961 en 1962 werden politieke tegenstanders opgepakt en gevangengezet en in 1962 werd Togo een éénpartijstaat met de CUT als enige toegestane partij. |
In [[1958]] werd hij tot premier van [[Frans Togoland|Togo]] gekozen. In [[1960]] werd hij na de onafhankelijkheid van het land president. Hij behield tevens het minister-presidentschap. Tussen 1961 en 1962 werden politieke tegenstanders opgepakt en gevangengezet en in 1962 werd Togo een éénpartijstaat met de CUT als enige toegestane partij. |
||
Er bestond veel ontevredenheid over de bevoorrechting van de bevolkingsgroepen in het zuiden. Mede hierdoor pleegde het leger een coup, waarbij Olympio werd gearresteerd (13 januari [[1963]]). Buiten het |
Er bestond veel ontevredenheid over de bevoorrechting van de bevolkingsgroepen in het zuiden. Mede hierdoor pleegde het leger een coup, waarbij Olympio werd gearresteerd (13 januari [[1963]]). Buiten het presidentiële paleis probeerde hij aan zijn bewakers te ontkomen door plotseling op handen en voeten en zigzaggend naar een buitenlands gezantschap te rennen. Hij werd zonder mededogen doodgeschoten. De leider van de coup, [[Étienne Eyadéma|kolonel Eyadema Gnassingbe]], droeg de macht over aan oppositieleider [[Nicolas Grunitzky]]. |
||
droeg de macht over aan oppositieleider [[Nicolas Grunitzky]]. |
|||
Zijn zoon, [[Gilchrist Olympio]], is één van de belangrijkste oppositieleiders in het hedendaagse [[Togo]] en oprichter van de opposotiepartij [[Union des forces pour le changement|UFC]], de ''Unie van Veranderingsgezinde Krachten.'' |
Zijn zoon, [[Gilchrist Olympio]], is één van de belangrijkste oppositieleiders in het hedendaagse [[Togo]] en oprichter van de opposotiepartij [[Union des forces pour le changement|UFC]], de ''Unie van Veranderingsgezinde Krachten.'' |
||
Versie van 13 apr 2008 00:46
Sylvanus Épiphanio Olympio (Lomé, 6 september 1902 – Lomé, 13 januari 1963) was van 1961 tot 1963 president van Togo.
Olympio was afkomstig uit een zgn. Afro-Braziliaanse familie (van gemengd Afrikaans/ Zuid-Amerikaanse afkomst, de toenmalige zwarte elite in Frans-Afrika). Hij ontving onderwijs in Togo en studeerde daarna aan de Universiteit van Wenen en aan de London School of Economics. Terug in Lomé ging hij werken voor de United Africa Company, de grootste Britse commerciële firma in Afrika. Hij werkte voor de UAC in Nigeria, Goudkust (Ghana) en Togo. Hij werd algemeen manager van de Togolese afdeling van de UAC. Halverwege de jaren '30 sloot hij zich aan bij de in 1936 opgerichtte Cercle des Amitiés Françaises (Cirkel van de Vrienden van Frankrijk). Deze organisatie ging in 1941 op in het Comité van Verenigd Togo (CUT), één van de eerste nationalistische organisaties in Togo.
In 1946 werd hij tot voorzitter van de Territoriale Assemblée van Frans West-Afrika gekozen. Als voorzitter was hij sinds 1947 in conflict met de koloniale overheid, omdat hij zelfbeschikking van de koloniën (officieel: overzeese gebiedsdelen) voorstond.
In 1958 werd hij tot premier van Togo gekozen. In 1960 werd hij na de onafhankelijkheid van het land president. Hij behield tevens het minister-presidentschap. Tussen 1961 en 1962 werden politieke tegenstanders opgepakt en gevangengezet en in 1962 werd Togo een éénpartijstaat met de CUT als enige toegestane partij.
Er bestond veel ontevredenheid over de bevoorrechting van de bevolkingsgroepen in het zuiden. Mede hierdoor pleegde het leger een coup, waarbij Olympio werd gearresteerd (13 januari 1963). Buiten het presidentiële paleis probeerde hij aan zijn bewakers te ontkomen door plotseling op handen en voeten en zigzaggend naar een buitenlands gezantschap te rennen. Hij werd zonder mededogen doodgeschoten. De leider van de coup, kolonel Eyadema Gnassingbe, droeg de macht over aan oppositieleider Nicolas Grunitzky.
Zijn zoon, Gilchrist Olympio, is één van de belangrijkste oppositieleiders in het hedendaagse Togo en oprichter van de opposotiepartij UFC, de Unie van Veranderingsgezinde Krachten.