Smoorspoel: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 17: | Regel 17: | ||
*[[Elektromagneet]] |
*[[Elektromagneet]] |
||
*[[Voorschakelapparaat]] |
*[[Voorschakelapparaat]] |
||
*[[Fluorescentielamp]] |
|||
Versie van 22 mei 2008 19:01
Een smoorspoel is een elektrische component bestaande uit (geleidende) draadwikkelingen, rond een magnetiseerbare ijzeren kern. Door z'n constructie heeft een spoel een zelfinductie, wat inhoudt dat iedere stroomverandering wordt tegengewerkt door een geïnduceerde elektrische spanning volgens:
hierin is
- Uind de opgewekte elektrische spanning in Volt
- I de elektrische stroom in ampère
- L de zelfinductie van de spoel in Henry.
- het minteken wijst op het tegenwerken van de spoel (inductie)
Deze formule heet de wet van Lenz, opgesteld in 1833 (of '34) door de Baltische natuurkundige Heinrich Lenz, als uitbreiding van de wet van Faraday. De beginletter L van zijn naam wordt gebruikt als symbool voor zelfinductie.
Een smoorspoel is een spoel met een grote zelfinductie L en een beperkte ohmse weerstand. Dit soort spoelen wordt vaak ingezet als voorschakelimpedantie bij TL Lampen. Bij een smoorspoel bevat de spoel een ferromagnetische kern. Door de magnetische kern neemt de inductie toe. Voornaamste toepassing is de TL-lampen