Herman D. Koppel: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Deens componist / oeuvre volgt later
 
k →‎Oeuvre: doorlinke
Regel 12: Regel 12:


==Oeuvre==
==Oeuvre==
{{zo|Oeuvre van Herman D. Koppel}}


==Bron en referenties==
==Bron en referenties==

Versie van 5 jun 2008 14:52

Herman David Koppel (Kopenhagen, 1 oktober 1908- 14 juli 1998) was een Deense componist, pianist en muziekeducator. Koppel bezorgde ook een kleine familie binnen de Deense muziekwereld.

Biografie

De familie Koppel komt in 1907 vanuit Blaszki, Polen als Joodse familie in Kopenhagen terecht. Denemarken is dan een doorgangshuis. Denen zoeken hun heil elders en zij worden vervangen door emigranten uit Oost Europa. De familie schafte direct een piano aan; en Herman David, de oudste zoon, kon op vijfjarige leeftijd aan de piano aanschuiven. In 1925 werd hij na een toelatingsexamen toegelaten aan de Koninklijke Deense Akademie voor Muziek toegelaten. Carl Nielsen zat in de toelatingscommissie. Koppel kreeg muziektheorie van Emilius Bangert en pianolessen van Rusolph Simonsen. Hij leidde zichzelf op in composities. In de jaren daarna ontstond een hechte vriendschap tussen die twee; Koppel speelde als pianist de werken van Nielsen (voor) en Nielsen controleerde de composities van Koppel. In 1930 maakte Koppel zijn debuut als concertpianist, eerst in besloten kring en later op het publiekspodium. De composities van Koppel waren eerst nog verwant aan die van Nielsen, maar nadat die in 1931 kiest Koppel het modernere pad, net zoals collega-componisten Knudåge Rissager. Ondertussen zit Koppel achter de piano bij tenor Aksel Schiøtz voor uitvoeringen en plaatopnamen.

In 1943 moest Koppel met familie hals over kop vluchten voor Nazi-Duitsland; zij komen terecht in Örebro, Zweden. Die vlucht alsmede de berichten vanuit Denemarken over de vervolging van de Joden, laat diepe sporen na, ook in de muziek van Koppel. Die was eerst voornamelijk eerst instrumentaal, maar wordt daarna meer vokaal met verwijzigingen naar het Oude Testament. Toen hij repatriëerde ging hij door met spelen en componeren. Vanaf 1949 tot 1978 gaf hij zelf les aan de Akademie, eerste als leraar, maar avanaf 1955 als professor. Later vervulde hij nog bestuursfuncties binnen de Stichting voor Deense Kunsten (1977-1981) en de Deense Componistenbond (1981-1987). Hij krijgt gedurende zijn loopbaan tal van Deense onderscheidingen binnen de kunstwereld.

Zijn muziek is in te delen bij het neoclassicisme, maar is eerst nog beïnvloed door de laat-romantiek en verschuift dan naar modernere varianten. Zelfs jazz mist zijn invloed op Koppel’s muziek niet.

Familie

Herman D. Koppel (zoals zijn naam meestal benoemd wordt) is vader van Therese Koppel, Lone Koppel, Thomas Koppel en Anders Koppel en grootvader van Nikolaj Koppel, Benjamin Koppel en Marie Carmen Koppel, die allen in de muziekwereld terecht zijn gekomen.

Oeuvre

Sjabloon:Zo

Bron en referenties

dk:Herman D. Koppel