Recht van opstal

Het recht van opstal (ook wel opstalrecht genoemd) is een zakelijk recht dat kan worden gevestigd op een onroerende zaak.

Het recht van opstal wordt door middel van een notariële akte ingeschreven in het kadaster. Degene die het recht van opstal heeft, heet de opstaller. De eigenaar van de grond waarop een opstalrecht is gevestigd wordt blote eigenaar genoemd. Doorgaans wordt een opstalrecht gevestigd wanneer de huurder van grond daarop een gebouw plaatst. Zonder recht van opstal zou door natrekking de opstal eigendom worden van de eigenaar van de grond. Wanneer het opstalrecht eindigt door beëindiging van de huurovereenkomst, spreekt men van een huurafhankelijk recht van opstal. In België wordt het recht van opstal geregeld door een wet van 10 januari 1824, een van de weinige wetten uit de tijd van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden die nog altijd onveranderd geldig zijn.

Zie ook

• beklemming
• erfpacht
• opstal (gebouw)