Act of Union (1800): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Ginosbot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: cy:Deddf Uno 1800
TaBOT-zerem (overleg | bijdragen)
k robot Anders: pt:Ato de União de 1800
Regel 40: Regel 40:
[[ja:連合法 (1800年)]]
[[ja:連合法 (1800年)]]
[[no:Act of Union 1800]]
[[no:Act of Union 1800]]
[[pt:Acto de União de 1800]]
[[pt:Ato de União de 1800]]
[[simple:Act of Union 1800]]
[[simple:Act of Union 1800]]
[[sv:Act of Union 1800]]
[[sv:Act of Union 1800]]

Versie van 3 jan 2009 18:32

Voor andere betekenissen, zie Act of Union
Op de Union Flag (Union Jack) werd het Ierse kruis van Sint-Patrick toegevoegd aan het rode Sint-Joriskruis van de vlag van Engeland bovenop het Andreaskruis van de vlag van Schotland

De Act of Union was een wet in 1800 waarbij het huidige Verenigd Koninkrijk gecreëerd werd. Hierbij kwam een unie tot stand tussen het Koninkrijk Groot-Brittannië en het Koninkrijk Ierland, die verder gingen als het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland.

Ierland was al sinds 1541 in personele unie met Engeland. Zowel Engeland als Ierland waren in personele unie met Schotland sinds 1603, hoewel Schotland en Engeland waren samengebracht tot één staat door de Acts of Union van 1707.

Het ging eigenlijk om twee aparte wetten: de Union with Ireland Act, die aangenomen werd door het Britse parlement, en de Act of Union, aangenomen door het Ierse parlement. Hoewel de wetten in 1800 werden aangenomen, ging de unie pas op 1 januari 1801 van kracht.

De Britse regering drukte de unie door na de Franse Revolutie in 1789 en de Ierse opstand van 1798. Zij hoopte zo de Ierse bevolking een eerlijker vertegenwoordiging in de regering te geven en daardoor verdere onrust te voorkomen. Bij de eerste stemming in het Ierse Lagerhuis kreeg de wet niet genoeg stemmen (104 tegen 109), maar bij de tweede stemming werd wel een meerderheid behaald (158 tegen 115). De Britse regering wist de meeste critici voor zich te winnen door adellijke titels rond te strooien. Ook beloofden de Britten om rooms-katholieken toe te laten als parlementsleden, hoewel deze belofte na de unie door koning George III tenietgedaan werd. Pas vanaf 1829 konden katholieken lid van het Britse parlement worden.

In het nieuwe gecombineerde parlement kregen de Ieren 100 zetels in het Lagerhuis en 32 zetels in het Hogerhuis. Ook werd een nieuwe protestantse staatskerk gevormd, de United Church of England and Ireland.

Op de vlag van het nieuwe Verenigd Koninkrijk (de Union Flag) werd het Ierse kruis van Sint-Patrick toegevoegd aan het rode Sint-Joriskruis van de vlag van Engeland bovenop het Andreaskruis van de vlag van Schotland. De vlag van Wales werd niet opgenomen in de Union Flag, aangezien Wales al in 1282 door Engeland was geannexeerd. Deze vlag is tot op heden in gebruik als Britse vlag.

Bij de afscheiding van Ierland in 1921 bleven de Act of Union-wetten bestaan. In de Republiek Ierland verdween de Ierse Act of Union pas in 1962 uit de wetboeken. De Britse Union with Ireland Act bleef in de Ierse wetboeken tot 1983. De twee wetten staan tot op de dag van vandaag in het Britse wetboek.

Externe links

[bron?]