Toon Hermans

Antoine Gerard Theodore Hermans (Sittard 17 december 1916 - Nieuwegein 22 april 2000) was een bekend Nederlands cabaretier, zanger en dichter.

De in Sittard geboren Toon Hermans was vooral een kei in kleine dingen; gebaartjes, kleine gedichtjes (versjes zoals hij ze noemde), kwinkslagen. Hij is nog altijd populair, ook in België. Met Wim Kan en Wim Sonneveld behoort hij tot de drie grootste Nederlandse cabaretiers van de 20e eeuw. Zijn grootste bekendheid kreeg Toon (welk verschijnsel hij ook introduceerde) met zijn diverse One man shows op tv, waar hij eindeloos komisch kon uitweiden over de simpelste dingen. Groot succes had hij met zijn 'typetjes', alleen al door het opzetten van bijvoorbeeld een hoofddeksel. Toon straalde eenvoud, optimisme en goedlachsheid uit.

Toon was een gevoelig mens en door verschillende tegenslagen in zijn leven heeft hij veel verdriet gekend. Vooral de constatering van kanker bij zijn geliefde vrouw Rietje en de langdurige ziekteperiode waarna Rietje tenslotte in 1990 overleed, heeft Toon zeer aangegrepen. Toon onderbrak zijn tournee op bij Rietje te kunnen zijn. In 1993 trok Toon toch weer naar Carré met een show waarin hij zijn mooiste liedjes zong, over de liefde als een ode aan Rietje. Voor de pauze bracht hij met deze liedjes een tour de chant en na de pauze kwamen er weer grapjes. Op een avond liep Toon wenend van de scène, iedereen vreesde dat diet het laatste van Toon was. In 1996, inmiddels 80 jaar, ging de oudste entertainer van de lage landen toch weer naar het theater. Het werd misschien wel één van zijn mooiste shows. Niet meer het uitbundig grappen en grollen, maar gewoon een fijne avond. Toon wilde niet meer spelen, maar zijn op het toneel. Zijn laatste show getuigd van heel veel liefde voor het leven, het theater, zijn publiek.

In 2000, na een hersenoperatie, kruipt het bloed waar het niet gaan kan, Toon droomt opnieuw van het theater, niet Carré, maar kleine theaters. Er wordt met een bevriende pianist gewerkt aan een nieuwe CD. In april 2000 overleed Toon, de lage landen waren in rouw. Het album 'als de liefde niet bestond' kwam later dat jaar uit, en brengt een andere Toon, een Toon die prachtige liedjes zingt. Zijn 'Adieu aan Carré' op die CD is een afscheid, een salut aan het theater en het publiek.

In 2003 verscheen het verzameld werk van Toon in een prachtige CD box, die de Edison kreeg voor een 'historische uitgave'. In 2005 verscheen zijn volledig oeuvre - vpoor zover bewaard gebleven - op DVD, elf One Man Shows plus een heleboel extras. Zo treedt de grootste clown van de lage landen het nieuwe millennium in en laat het nieuwe generaties kennis maken met zijn kunst.

Naast zijn theaterwerk en gedichten was Toon ook kunstschilder. Dit deed hij puur ter ontspanning en hij wilde hier eigenlijk nooit mee op de voorgrond treden. Toon heeft daarom bijna nooit geexposeerd met zijn schilderijen. In november 2004 is er een openbare veiling geweest van een deel van zijn schilderijen en deze brachten een onverwachte som van meer dan € 600.000 op. Dit bedrag ging voor het grootste deel naar de stichting Toon Hermans Huis, een organisatie opgericht door Toon voor de opvang van kankerpatiënten en hun familie.

Zijn standbeeld staat voor de Sittardse schouwburg.

Lief bijtje zei de bij, wil jij met mij wat vrijen?

Wacht even zei de bij, 'k ben zo bij je

Bekende liedjes

• Ballonnetje
• Mediterrannée
• 24 rozen
• Mien waar is m'n feestneus (Carnavalskraker)
• Wat ruist er door het struikgewas
• Appels op de tafelsprei
• Sien laat eens zien

Bekende conferences

• De stoel - De stoel waar zijn zuster op gezeten had.
• High Society - ("Leg neer die bal")
• De ornitholoog (1980) - Waarin onder andere de lokroep van de poelifinario wordt geïmiteerd.
• Snieklaas (1974) - Over Sinterklaasviering.