Jean Jérôme Hamer: verschil tussen versies
k sp |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Jean Jérôme Hamer''' [[Dominicanen|OP]], ([[Brussel]], [[1 juni]] [[1916]] - [[Rome (stad)|Rome]], [[2 december]] [[1996]]) was een [[België|Belgisch]] [[geestelijke]] en [[kardinaal (geestelijke)|kardinaal]] van de [[Rooms-katholieke kerk|Katholieke Kerk]]. |
'''Jean Jérôme Hamer''' [[Dominicanen|OP]], ([[Brussel (stad)|Brussel]], [[1 juni]] [[1916]] - [[Rome (stad)|Rome]], [[2 december]] [[1996]]) was een [[België|Belgisch]] [[geestelijke]] en [[kardinaal (geestelijke)|kardinaal]] van de [[Rooms-katholieke kerk|Katholieke Kerk]]. |
||
Hamer trad in [[1934]] in bij de Domincanen en nam de kloosternaam Jérôme aan. Hij studeerde aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]]. Hij nam als soldaat in het Belgisch leger deel aan landsverdediging bij de Duitse inval in mei 1940 en werd krijgsgevangen gemaakt. Hij werd op [[3 augustus]] [[1941]] [[priester]] [[wijding|gewijd]] en studeerde vervolgens aan de [[Universiteit van Fribourg]] in [[Zwitserland]], waar hij promoveerde in de [[godgeleerdheid]]. Hij doceerde van 1944 tot 1962 aan de Universiteit van Fribourg. Hij was gasthoogleraar aan het [[Pauselijke Universiteit Sint Thomas van Aquino (Angelicum)|Angelicum]] en van 1956 tot 1962 rector van de Dominicaanse Faculteit ''Le Saulchoir''. Van 1962 tot 1969 was hij als secretaris-generaal belast met onderwijszaken van de Dominicaanse Congregatie in [[Frankrijk]]. Hij nam als expert deel aan het [[Tweede Vaticaans Concilie]]. In [[1966]] werd hij ondersecretaris en in [[1969]] secretaris van het [[Pauselijke Raad ter Bevordering van de Eenheid van de Christenen|Secretariaat voor de Eenheid der Christenen]]. In die hoedanigheid was hij de rechterhand van de [[Nederland]]se kardinaal [[Johannes Willebrands]]. |
Hamer trad in [[1934]] in bij de Domincanen en nam de kloosternaam Jérôme aan. Hij studeerde aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]]. Hij nam als soldaat in het Belgisch leger deel aan landsverdediging bij de Duitse inval in mei 1940 en werd krijgsgevangen gemaakt. Hij werd op [[3 augustus]] [[1941]] [[priester]] [[wijding|gewijd]] en studeerde vervolgens aan de [[Universiteit van Fribourg]] in [[Zwitserland]], waar hij promoveerde in de [[godgeleerdheid]]. Hij doceerde van 1944 tot 1962 aan de Universiteit van Fribourg. Hij was gasthoogleraar aan het [[Pauselijke Universiteit Sint Thomas van Aquino (Angelicum)|Angelicum]] en van 1956 tot 1962 rector van de Dominicaanse Faculteit ''Le Saulchoir''. Van 1962 tot 1969 was hij als secretaris-generaal belast met onderwijszaken van de Dominicaanse Congregatie in [[Frankrijk]]. Hij nam als expert deel aan het [[Tweede Vaticaans Concilie]]. In [[1966]] werd hij ondersecretaris en in [[1969]] secretaris van het [[Pauselijke Raad ter Bevordering van de Eenheid van de Christenen|Secretariaat voor de Eenheid der Christenen]]. In die hoedanigheid was hij de rechterhand van de [[Nederland]]se kardinaal [[Johannes Willebrands]]. |
||
Versie van 17 jun 2009 14:26
Jean Jérôme Hamer OP, (Brussel, 1 juni 1916 - Rome, 2 december 1996) was een Belgisch geestelijke en kardinaal van de Katholieke Kerk.
Hamer trad in 1934 in bij de Domincanen en nam de kloosternaam Jérôme aan. Hij studeerde aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij nam als soldaat in het Belgisch leger deel aan landsverdediging bij de Duitse inval in mei 1940 en werd krijgsgevangen gemaakt. Hij werd op 3 augustus 1941 priester gewijd en studeerde vervolgens aan de Universiteit van Fribourg in Zwitserland, waar hij promoveerde in de godgeleerdheid. Hij doceerde van 1944 tot 1962 aan de Universiteit van Fribourg. Hij was gasthoogleraar aan het Angelicum en van 1956 tot 1962 rector van de Dominicaanse Faculteit Le Saulchoir. Van 1962 tot 1969 was hij als secretaris-generaal belast met onderwijszaken van de Dominicaanse Congregatie in Frankrijk. Hij nam als expert deel aan het Tweede Vaticaans Concilie. In 1966 werd hij ondersecretaris en in 1969 secretaris van het Secretariaat voor de Eenheid der Christenen. In die hoedanigheid was hij de rechterhand van de Nederlandse kardinaal Johannes Willebrands.
Op 14 juni 1973 benoemde paus Paulus VI hem tot titulair aartsbisschop van Lorium en tot secretaris van de Congregatie voor de Geloofsleer. De bisschopswijding ontving hij uit handen van de paus zelf. Agostino Casaroli en Bernardin Gantin waren de medewijdende bisschoppen. Op 8 april 1984 werd hij benoemd tot pro-prefect van de Congregatie voor de Clerus.
Paus Johannes Paulus II creëerde hem kardinaal tijdens het consistorie van 25 mei 1985. De San Saba werd zijn titeldiakonie. Meteen hierop werd hij prefect van de Congregatie voor de Clerus. In 1992 kreeg hij op grond van zijn leeftijd ontslag. Hij opteerde vier jaar later voor de orde der kardinaal-priesters waarbij zijn titeldiakonie - pro hac vice - werd verheven tot titelkerk.
Hamer overleed in Rome en werd begraven op Campo Verano.