Bernard Germain de Lacépède: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Advance (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3: Regel 3:


==Biografie==
==Biografie==
De Lacépède werd geboren in Agen. Zijn studie werd zorgvuldig uitgevoerd door zijn vader. De vroege analyse van [[Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon|Buffon]]'s Natuurlijke geschiedenis (''Histoire naturelle, générale et particulière'') wekte bij De Lacépède interesse voor die studierichting. Verder had hij interesse voor muziek, met name de [[piano]] en het [[orgel]]. Hij componeerde onder Andre twee [[opera]]’s, welke nooit werden gepubliceerd. In 1781–1785 bracht hij enkele composities uit in het boek ''Poétique de la musique''. Tegelijktertijd schreef hij twee [[scriptie]]s, ''Essai sur l'électricité'' (1781) en ''Physique générale et particulaire'' (1782–1784), welke de aandacht trokken van Buffon. In 1785 maakte Buffon hem tot subdemonstrator in de [[Jardin des Plantes|Jardin du Roi]]. Tevens stelde hij De Lacépède voor om zijn werk, ''Histoire naturelle'', voort te zetten. Deze voortzetting werd gepubliceerd onder de titels ''Histoire des quadrupèdes, ovipares et des serpents'' (2 vols., 1788–1789) en ''Histoire naturelle des reptiles'' (1789).
De Lacépède werd geboren in Agen. Zijn studie werd zorgvuldig uitgevoerd door zijn vader. De vroege analyse van [[Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon|Buffon]]'s Natuurlijke geschiedenis (''Histoire naturelle, générale et particulière'') wekte bij De Lacépède interesse voor die studierichting. Verder had hij interesse voor muziek, met name de [[piano]] en het [[orgel]]. Hij componeerde onder andere twee [[opera]]’s, die nooit werden gepubliceerd. In 1781–1785 bracht hij enkele composities uit in het boek ''Poétique de la musique''. Tegelijkertijd schreef hij twee [[scriptie]]s, ''Essai sur l'électricité'' (1781) en ''Physique générale et particulaire'' (1782–1784), die de aandacht trokken van Buffon. In 1785 maakte Buffon hem tot subdemonstrator in de [[Jardin des Plantes|Jardin du Roi]]. Tevens stelde hij De Lacépède voor om zijn werk, ''Histoire naturelle'', voort te zetten. Deze voortzetting werd gepubliceerd onder de titels ''Histoire des quadrupèdes, ovipares et des serpents'' (2 vols., 1788–1789) en ''Histoire naturelle des reptiles'' (1789).


Na de [[Franse Revolutie]] werd De Lacépède lid van de [[Wetgevende Vergadering]]. Tijdens de [[Terreur (Franse Revolutie)|Terreur]] verliet hij [[Parijs]], daar hij vreesde voor zijn leven vanwege zijn afkeur van de [[Septembermoorden]]. Toen de Jardin du Roi werd gereorganiseerd naar de Jardin des Plantes, werd De Lacépède voorzitter van de afdeling die zich bezig hield met de studie van [[reptielen]] en [[vissen (dieren)|vissen]]. In 1798 publiceerde hij het eerste deel van ''Histoire naturelle des poissons''. Het vijfde deel verscheen in 1803.Vanaf deze periode tot aan zijn dood verhinderde zijn deelname aan de politiek hem om nog langer belangrijke bijdragen te leveren aan de wetenschap. In 1799 werd hij een [[Sénat conservateur|senator]], in 1801 president van de [[Sénat conservateur|senaat]] (een positie die hij ook had in 1807-08 en 1811-13), in 1803 hoofdkanselier van de [[Légion d'honneur]], in 1804 [[Minister van Staat (Frankrijk) |Minister van Staat]], en in 1819 een [[Pair van Frankrijk]].
Na de [[Franse Revolutie]] werd De Lacépède lid van de [[Wetgevende Vergadering]]. Tijdens de [[Terreur (Franse Revolutie)|Terreur]] verliet hij [[Parijs]], daar hij vreesde voor zijn leven vanwege zijn afkeuring van de [[Septembermoorden]]. Toen de Jardin du Roi werd gereorganiseerd naar de Jardin des Plantes, werd De Lacépède voorzitter van de afdeling die zich bezighield met de studie van [[reptielen]] en [[vissen (dieren)|vissen]]. In 1798 publiceerde hij het eerste deel van ''Histoire naturelle des poissons''. Het vijfde deel verscheen in 1803. Vanaf deze periode tot aan zijn dood verhinderde zijn deelname aan de politiek hem om nog langer belangrijke bijdragen te leveren aan de wetenschap. In 1799 werd hij [[Sénat conservateur|senator]], in 1801 president van de [[Sénat conservateur|senaat]] (een positie die hij ook had in 1807-08 en 1811-13), in 1803 hoofdkanselier van het [[Légion d'honneur]], in 1804 [[Minister van Staat (Frankrijk) |Minister van Staat]], en in 1819 een [[Pair van Frankrijk]].


Tijdens de laatste jaren van zijn leven schreef De Lacépède ''Histoire générale physique et civile de l'Europe'', welke werd gepubliceerd in 18 delen in 1826.
Tijdens de laatste jaren van zijn leven schreef De Lacépède ''Histoire générale physique et civile de l'Europe'', welke werd gepubliceerd in 18 delen in 1826.

Versie van 6 jul 2009 11:03

Bernard Germain de Lacépède

Bernard-Germain-Étienne de La Ville-sur-Illon, comte de Lacépède of La Cépède (Agen, 26 december 1756Épinay-sur-Seine, 6 oktober 1825) was een Franse naturalist.

Biografie

De Lacépède werd geboren in Agen. Zijn studie werd zorgvuldig uitgevoerd door zijn vader. De vroege analyse van Buffon's Natuurlijke geschiedenis (Histoire naturelle, générale et particulière) wekte bij De Lacépède interesse voor die studierichting. Verder had hij interesse voor muziek, met name de piano en het orgel. Hij componeerde onder andere twee opera’s, die nooit werden gepubliceerd. In 1781–1785 bracht hij enkele composities uit in het boek Poétique de la musique. Tegelijkertijd schreef hij twee scripties, Essai sur l'électricité (1781) en Physique générale et particulaire (1782–1784), die de aandacht trokken van Buffon. In 1785 maakte Buffon hem tot subdemonstrator in de Jardin du Roi. Tevens stelde hij De Lacépède voor om zijn werk, Histoire naturelle, voort te zetten. Deze voortzetting werd gepubliceerd onder de titels Histoire des quadrupèdes, ovipares et des serpents (2 vols., 1788–1789) en Histoire naturelle des reptiles (1789).

Na de Franse Revolutie werd De Lacépède lid van de Wetgevende Vergadering. Tijdens de Terreur verliet hij Parijs, daar hij vreesde voor zijn leven vanwege zijn afkeuring van de Septembermoorden. Toen de Jardin du Roi werd gereorganiseerd naar de Jardin des Plantes, werd De Lacépède voorzitter van de afdeling die zich bezighield met de studie van reptielen en vissen. In 1798 publiceerde hij het eerste deel van Histoire naturelle des poissons. Het vijfde deel verscheen in 1803. Vanaf deze periode tot aan zijn dood verhinderde zijn deelname aan de politiek hem om nog langer belangrijke bijdragen te leveren aan de wetenschap. In 1799 werd hij senator, in 1801 president van de senaat (een positie die hij ook had in 1807-08 en 1811-13), in 1803 hoofdkanselier van het Légion d'honneur, in 1804 Minister van Staat, en in 1819 een Pair van Frankrijk.

Tijdens de laatste jaren van zijn leven schreef De Lacépède Histoire générale physique et civile de l'Europe, welke werd gepubliceerd in 18 delen in 1826.

Werken

  • Les ages de la nature et histoire de l'espèce humaine. Parijs 1830 p.m.
  • Histoire naturelle de l'homme. Pitois-Le Vrault, Parijs 1827 p.m.
  • Histoire générale, physique et civile de l'Europe. Cellot, Mame, Delaunay-Vallée & de Mat, Paris, Brussel 1826 p.m.
  • Histoire naturelle des quadrupèdes ovipares, serpents, poissons et cétacées. Eymery, Parijs 1825.
  • Histoire naturelle des cétacées. Plassan, Parijs 1804.
  • Notice historique sur la vie et les ouvrages de Dolomieu. Bossange, Parijs 1802.
  • La menagerie du Museum national d'histoire naturelle. Miger, Parijs 1801–04.
  • Discours d'ouverture et de clôture du cours de zoologie. Plassan, Parijs 1801.
  • Discours d'ouverture et de clôture du cours d'histoire naturelle. Plassan, Parijs 1799.
  • Histoire naturelle des poissons. Plassan, Parijs 1798–1803.
  • Discours d'ouverture et de clôture du cours d'histoire naturelle des animaux vertébrés et a sang rouge. Plassan, Parijs 1798.
  • Discours d'ouverture du Cours d'histoire naturelle. Parijs 1797.
  • Histoire naturelle des quadrupèdes ovipares et des serpens. de Thou, Parijs 1788–90.
  • Vie de Buffon. Maradan, Amsterdam 1788.
  • La poétique de la musique. Parijs 1785.
  • Physique générale. Parijs 1782–84.
  • Essai sur l'électricité naturelle et artificielle. Parijs 1781.

Externe link

[bron?]