Eboracum: verschil tussen versies
→Legerbasis: Agricola was toen al dood. |
→Legerbasis: schrap wat irrelevant spul en afzwakken beweringen (conform en:) |
||
Regel 9: | Regel 9: | ||
Eboracum had de grootte van een normaal Romeinse legerkamp. Het bewoonde oppervlakte bedroeg ongeveer 20 ha. De basis was omringd met een houten omwalling met torens. |
Eboracum had de grootte van een normaal Romeinse legerkamp. Het bewoonde oppervlakte bedroeg ongeveer 20 ha. De basis was omringd met een houten omwalling met torens. |
||
In 107 en 108 werd het kamp echter helemaal in steen herbouwd. |
In 107 en 108 werd het kamp echter helemaal in steen herbouwd. Er zijn aanwijzigen dat keizer [[Hadrianus]] tijdens zijn reis door Engeland (122) ook dit kamp aandeed, voordat hij begon met de bouw van zijn [[Muur van Hadrianus|befaamde muur]]. |
||
In 211 bracht keizer [[Septimius Severus]] een bezoek aan het fort. Vervolgens maakte hij het tot zijn basis voor zijn militaire campagnes om het nabijgelegen Schotland te veroveren. Onder zijn bewind werden de muren van het fort herbouwd |
In 211 bracht keizer [[Septimius Severus]] een bezoek aan het fort. Vervolgens maakte hij het tot zijn basis voor zijn militaire campagnes om het nabijgelegen Schotland te veroveren. Onder zijn bewind werden de muren van het fort waarschijnlijk herbouwd. Hierna stierf hij, om zo een van de twee keizers te worden die in de stad Eboracum het leven hadden gelaten. |
||
Rond het jaar 300 voerde [[Constantius I Chlorus]] vanuit dit fort een oorlog tegen andere machthebbers om Rome te bemachtigen. Toen deze hier stierf, werd zijn zoon, [[Constantijn de Grote]] |
Rond het jaar 300 voerde [[Constantius I Chlorus]] vanuit dit fort een oorlog tegen andere machthebbers om Rome te bemachtigen. Toen deze hier stierf, werd zijn zoon, [[Constantijn de Grote]], onmiddellijk tot keizer uitgeroepen door de in het fort gelegerde troepen. |
||
== Godsdienst == |
== Godsdienst == |
Versie van 31 jul 2009 20:10
Eboracum was een fort en een stad in de voormalige Romeinse provincie Britannia. Het bevond zich op de plaats waar tegenwoordig de Engelse stad York ligt.
Ontstaan
Hoewel de Romeinen al in 43 n.Chr. begonnen met de verovering van Engeland, is Eboracum pas in 71 n.Chr gesticht. De stad werd gesticht door de Romeinse generaal Quintus Petillius en zijn Legio IX Hispana. Ze construeerden er een militair kamp of castra. Daarna groeide de vestiging stelselmatig uit, omdat ze handelslui en omringende inwoners aantrok.
Legerbasis
Eboracum had de grootte van een normaal Romeinse legerkamp. Het bewoonde oppervlakte bedroeg ongeveer 20 ha. De basis was omringd met een houten omwalling met torens.
In 107 en 108 werd het kamp echter helemaal in steen herbouwd. Er zijn aanwijzigen dat keizer Hadrianus tijdens zijn reis door Engeland (122) ook dit kamp aandeed, voordat hij begon met de bouw van zijn befaamde muur.
In 211 bracht keizer Septimius Severus een bezoek aan het fort. Vervolgens maakte hij het tot zijn basis voor zijn militaire campagnes om het nabijgelegen Schotland te veroveren. Onder zijn bewind werden de muren van het fort waarschijnlijk herbouwd. Hierna stierf hij, om zo een van de twee keizers te worden die in de stad Eboracum het leven hadden gelaten.
Rond het jaar 300 voerde Constantius I Chlorus vanuit dit fort een oorlog tegen andere machthebbers om Rome te bemachtigen. Toen deze hier stierf, werd zijn zoon, Constantijn de Grote, onmiddellijk tot keizer uitgeroepen door de in het fort gelegerde troepen.
Godsdienst
Het bewijs dat de Romeinse goden hier ook vereerd werden is gevonden door het ontdekken van een reeks altaren gewijd aan Mars, Hercules, Jupiter en Fortuna. Ook was er een christelijke gemeenschap aanwezig in Eboracum.
Economie
Rond het kamp onstonden er geleidelijk aan verschillende kraampjes en winkels, die voor de bevoorrading van de garnizoenstroepen instonden.