Ringen en manen van Uranus

De Ringen van Uranus werden in maart van 1977 ontdekt. In eerste instantie werden negen ringen gedetecteerd die bestaan uit donkerkleurige brokken met een grootte van maximaal 10 m. De afstanden van deze ringen tot de planeet liggen tussen de 41.800 en 51.100 km. Tijdens de Voyager 2 missie (1986) werden in hetzelfde gebied nog twee zwakke ringen gevonden, alsmede een aantal onvolledige ringen. Op foto's die in 2003-2005 met de Hubble ruimtetelescoop zijn gemaakt, werden opnieuw twee ringen ontdekt, op onverwacht grote afstanden van Uranus: 67.000 en 98.000 km.

De vorm van de ringen is elliptisch, vermoedelijk onder invloed van de aantrekkingskracht van naburige rondcirkelende manen. De ringen bestaan waarschijnlijk uit materiaal dat afkomstig is van de maantjes. Zo delen het maantje Mab en ring R/2003 U1 dezelfde baan: inslagen van meteorieten op het maantje zorgen voor een voortdurende aanvoer van ijs en gruis waarmee de ring in stand kan blijven. En de acht maantjes tussen 62.000 en 76.000 km van Uranus komen zo dicht bij elkaar in de buurt dat binnen een paar miljoen jaar botsingen te verwachten zijn die zullen leiden tot nieuwe ringen.

De vijf grote en ruim twintig (19 hebben al een naam, drie nog een voorlopige aanduiding) kleine manen zijn vernoemd naar Shakespeare figuren en karakters uit gedichten van Alexander Pope.

Natuurlijke satellieten van Uranus

Naam		Middellijn (km)	Massa (1018 kg)	Straal van de baan (km)	Omlooptijd** (d)	Ontdekking	Opmerkingen
U VI	Cordelia	40	~0,04	49.800	0,335.034	1986
U VII	Ophelia	43	~0,05	53.800	0,376.400	1986
U VIII	Bianca	51	~0,09	59.200	0,434.579	1986
U IX	Cressida	80	~0,3	61.800	0,463.570	1986
U X	Desdemona	64	~0,2	62.700	0,473.650	1986
U XI	Juliet	94	~0,6	64.400	0,493.065	1986
U XII	Portia	135	~1,7	66.100	0,513.196	1986
U XIII	Rosalind	72	~0,25	69.900	0,558.460	1986
U XXVII	Cupid (was: S/2003 U2)	24	~0,01	74.800	0,618	2003
U XIV	Belinda	81	~0,4	75.300	0,623.527	1986
U XXV	Perdita (was: S/1986 U10)	80	~0,3	76.400	0,638	1986	herontdekt 2003
U XV	Puck	162	2,9	86.000	0,761.833	1985
U XXVI	Mab (was: S/2003 U1)	32	~0,02	97.700	0,923	2003	baan valt samen met ring R/2003 U1
U V	Miranda	472	66	129.900	1,413.479	1948	zwaar gegroefd (coronae)
U I	Ariel	1158	1350	190.900	2,520.379	1851
U II	Umbriel	1169	1170	266.000	4,144.176	1851	ijs en steen, talloze kraters
U III	Titania	1578	3530	436.300	8,705.867	1787 (William Herschel)	helderste maan van Uranus (magnitude 13,7)
U IV	Oberon	1523	3010	583.500	13,463.234	1787 (William Herschel)	ijs en steen, talloze kraters
U XXII	Francisco (was: S/2001 U3)	12	~0,001	4.276.000	–266,56	2001
U XVI	Caliban	98	~0,7	7.231.000	–579,73	1997
U XX	Stephano	20	~0,01	8.004.000	–677,36	1999
U XXI	Trinculo	20	~0,01	8.504.000	–749,24	2001
U XVII	Sycorax	190	~5	12.179.000	–1288,3	1997
U XXIII	Margaret (was: S/2003 U3)	12	~0,001	14.345.000	1687,0	2003
U XVIII	Prospero	30	~0,02	16.256.000	–1978,3	1999
U XIX	Setebos	30	~0,02	17.418.000	–2225,2	1999
U XXIV	Ferdinand (was: S/2001 U2)	12	~0,001	20.901.000	–2887,2	2001

^** Uranus roteert met de wijzers van de klok mee. Ook de meeste manen bewegen "rechtsom". Een negatieve omlooptijd geeft een rotatie aan die hieraan tegengesteld is ("linksom").

· ·

Het zonnestelsel

Mediabestanden

Zie de categorie Uranus (rings) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.