Barend Barendse: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 11: Regel 11:
[[Categorie:sportjournalist|Barendse, Barend]]
[[Categorie:sportjournalist|Barendse, Barend]]
[[Categorie:Nederlands_presentator|Barendse, Barend]]
[[Categorie:Nederlands_presentator|Barendse, Barend]]
[[Categorie:Amsterdammer|Barendse, Barend]]

Versie van 11 aug 2005 00:33

Barend Barendse (Amsterdam, 14 oktober 1907 - Amsterdam, 5 februari 1981) was een Nederlands sportverslaggever en presentator.

Hij werd het meest bekend als presentator van amusementsprogramma's van de NCRV, zoals Zeskamp, Spel zonder grenzen en het verzoekplatenprogramma Vriendelijk welkom bij Barend.

Barendse begon zijn loopbaan als kantoorbediende bij een verzekeringsmaatschappij. In de jaren '30 startte hij het cabaretgezelschap Bob Nelson. Hij maakte zijn radio-debuut bij Radio Herrijzend Nederland en werkte mee aan AVRO's Bonte Dinsdagavondtrein.

Daarna vroeg Tom Schreurs hem als verslaggever van het wielrennen. Alhoewel Barendse in die functie minder bekend is geworden dan Jan Cottaar en Theo Koomen, heeft hij toch regelmatig de Tour de France verslagen, vanaf 1952 ook voor de televisie. Het heeft wel één van de bekendste citaten uit de geschiedenis van de Nederlandse sportjournalistiek opgeleverd: Tijdens de Tour van 1958 meldde de Tourradio dat Pierre Pflimlin was gevallen. Waarop Barendse uitriep: "Namen zeggen me niks. Rugnummers moet ik hebben."

In de rouwadvertentie na zijn dood werd door zijn familie de geruite pet afgedrukt, die zijn handelsmerk was geworden. Op zijn begrafenis zong Johnny Kraaykamp "Er is een Amsterdammer doodgegaan."