The Sound and the Fury: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
BotSottile (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: it:L'urlo e il furore
DragonBot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: zh:喧嘩與騷動
Regel 30: Regel 30:
[[sv:Stormen och vreden]]
[[sv:Stormen och vreden]]
[[tr:Ses ve Öfke (kitap)]]
[[tr:Ses ve Öfke (kitap)]]
[[zh:喧嘩與騷動]]

Versie van 9 aug 2009 14:50

The Sound and the Fury is een roman van William Faulkner gepubliceerd in 1929 die Faulkner internationale erkenning bracht. Het verhaal is onderdeel van een reeks van romans die het verhaal van drie families, de Supthens, de Comptons en de Coldfields in de fictieve streek Yoknapatawpha in het Zuiden van de Verenigde Staten van Amerika beschrijven. De romans Sartoris, The Sound and the Fury, As I Lay Dying, Sanctuary, Light in August, Pylon en Absalom, Absalom! heeft Faulkner in een korte fase van zijn leven geschreven, 1929-1936 en behoren tot de meesterwerken van de Amerikaanse literatuur. The Sound and the Fury is de bekendste uit de reeks. Bekendheid onder een grote groep lezers kreeg het pas in de jaren '90 van de 20e eeuw.

Het verhaal speelt zich af in het fictionele gebied Yoknapatawpha County. De schrijfstijl is stream of consciousness, lange zinnen en wisselende gezichtspunten. Het is voor vele lezers een uitdaging om een boek uit de genoemde reeks te lezen, maar indien men bekend is met de stijl, komt de rijkdom van het roman naar voren.

Het boek is opgedeeld in 4 delen: de eerste vanuit zwakzinnig begaafde Benjy Compson, het tweede vanuit de depressieve student Quentin Compson, het derde vanuit hun sardonische broer Jason Compson en die vierde vanuit een derde, de zwarte slaaf van de Compson familie. De vier delen vertellen tezamen de ondergang van een eens prominente familie in het Zuiden van de Verenigde Staten van Amerika dat symbool staat voor het hele Zuiden. De titel van het boek is afkomstig uit Shakespeare's Macbeth's, acte 5 van scène:

   To-morrow, and to-morrow, and to-morrow,
   Creeps in this petty pace from day to day
   To the last syllable of recorded time,
   And all our yesterdays have lighted fools
   The way to dusty death. Out, out, brief candle!
   Life's but a walking shadow, a poor player
   That struts and frets his hour upon the stage
   And then is heard no more: it is a tale
   Told by an idiot, full of sound and fury,
   Signifying nothing...