8mm-film

de versies naast elkaar

De 8 mm-film of 8mm is een formaat van een opnamemedium waar de filmstrip acht millimeter breed is.

Het bestaat in drie versies:

• de regelmatige of standaard-8-mm,
• Super 8, een iets groter formaat met een verbeterde beeldprojectie, dat uiteindelijk de standaard werd voor smalfilm vanaf de jaren '70,
• Single 8.

Het standaardformaat van de 8 mm-film werd ontwikkeld door het bedrijf van Eastman Kodak tijdens de Grote Depressie en op de markt gebracht in 1932 om een huisfilmformaat tot stand te brengen dat minder duur was dan 16 mm. De filmspoelen bevatten eigenlijk een 16 mm-film met tweemaal zo veel perforaties langs elke rand als normale 16 mm-film, die slechts langs de helft van zijn breedte wordt blootgesteld.

Omdat de spoel na het filmen van één kant kan worden omgekeerd om filmopname aan de andere kant toe te staan werd het formaat ooit Dubbel 8 genoemd. De beeldgrootte van 8 mm is 4,8 x 3,5 mm en 1 m film bevat 264 beelden. Normaal werkt Dubbel 8 met 16 beeldjes/seconde.

Met de Super 8 uit 1965 werd een filmstrip geïntroduceerd met een kleiner tandgat. Kodak hield op met het produceren van de standaard-8-mm-film in de vroege jaren '90, maar Super 8 wordt nog wel geproduceerd.

Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid beheert de gehele collectie van het vroegere Smalfilmmuseum. Deze collectie zal eind 2009 gedigitaliseerd zijn en toegankelijk gemaakt worden voor publiek.

Externe links

• www.beeldengeluid.nl/smalfilm Hier is een deel van de collectie te bekijken.

Mediabestanden

Zie de categorie 8 mm movie cameras van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.