Mwai Kibaki: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 26 sep 2009 23:40

Mwai Emilio Stanley Kibaki (Gatuyaini (Othaya, Nyeri, Kenia), 15 november 1931) is sinds 30 december 2002 de derde president van Kenia.

Kibaki hoort bij het volk van de Kikuyu en werd in het dorpje Gatuyaini, in Othaya, in het district Nyeri aan de voet van de Mount Kenya geboren. In zijn jeugd werd hij door een Italiaanse missionaris gedoopt tot Emilio Stanley, maar nu gebruikt hij deze naam nog maar zelden.

Kibaki studeerde economie in Groot-Brittannië en Oeganda. Toen Kenia in 1963 onafhankelijk werd, kwam hij in het parlement. Vanaf 1966 was hij minister van economische zaken, vanaf 1969 van financiën. Na de dood van president Jomo Kenyatta werd hij onder diens opvolger vicepresident (1978 – 1988) en minister van financiën (1978 – 1981), minister van binnenlandse zaken (1982 – 1988) en minister van welzijn (1988 – 1991). Toen in dat jaar het eenpartijstelsel werd afgeschaft, richtte hij een eigen partij op, de Liberaal-Democratische Partij. In 1992 en 1997 was hij tegenkandidaat bij de presidentsverkiezingen.

Kibaki werd in 2002 kandidaat gesteld voor de presidentsverkiezingen door een bonte coalitie van oppositiepartijen. De regeringspartij KANU had de zoon van de "vader des vaderlands" Uhuru Keniatta naar voren geschoven. Maar na de lange regering van Daniel Arap Moi was de bevolking de corruptie en de autoritaire regeerstijl zat. Kibaki won.

De afspraak binnen de coalitie om een nieuwe grondwet te schrijven met als uitgangspunt het parlementaire stelsel, werd echter door Kibaki niet nagekomen. De door hem benoemde corruptiebestrijder John Githongo werd gedwarsboomd, trad af en vluchtte naar Engeland. Bij de volgende verkiezingen in december 2007 stelde coalitiegenoot Raila Odinga zich tegenkandidaat.

Toen bij het tellen van de stemmen Odinga aan kop ging, werd het tellen gestaakt. Toen dat na enige tijd werd hervat, lag Kibaki ineens aan de leiding. Gevolg was een korte stammenstrijd tussen de Kikuyu van Kibaki en de Luo van Odinga. Door bemiddeling van VN-secretaris Kofi Annan kwam het in februari 2008 tot een machtsdeling, waarbij Kibaki president bleef en Odinga premier werd.

Voorganger:
Daniel Arap Moi

President van Kenia
2001-heden

Opvolger:
-

Zie de categorie Mwai Kibaki van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 [[Afbeelding:Mwai Kibaki, October 2003.jpg|thumb|Mwai Kibaki]]
-'''Mwai Emilio Stanley Kibaki''' ([[Gatuyaini]] ([[Othaya]], [[Nyeri]], [[Kenia]]), [[15 november]] [[1931]]) is sinds 30 december 2002 de derde [[president]] van [[Kenia]]. Kibaki was voorheen [[vicepresident]] (1978 – 1988) en heeft meer politieke posities bekleed, inclusief die van minister van financiën (1978 – 1981), minister voor huishoudelijke zaken (1982 – 1988) en minister van welzijn (1988 – 1991). Kibaki hoort bij het volk van de [[Kikuyu]] en werd in het dorpje [[Gatuyaini]], in [[Othaya]], in het district [[Nyeri]] aan de voet van de [[Mount Kenya]] geboren. In zijn jeugd werd hij door een [[Italië|Italiaanse]] [[missionaris]] [[doop (sacrament)|gedoopt]] tot ''Emilio Stanley'', maar nu gebruikt hij deze naam nog maar zelden.
+'''Mwai Emilio Stanley Kibaki''' ([[Gatuyaini]] ([[Othaya]], [[Nyeri]], [[Kenia]]), [[15 november]] [[1931]]) is sinds 30 december 2002 de derde [[president]] van [[Kenia]].
+Kibaki hoort bij het volk van de [[Kikuyu]] en werd in het dorpje [[Gatuyaini]], in [[Othaya]], in het district [[Nyeri]] aan de voet van de [[Mount Kenya]] geboren. In zijn jeugd werd hij door een [[Italië|Italiaanse]] [[missionaris]] [[doop (sacrament)|gedoopt]] tot ''Emilio Stanley'', maar nu gebruikt hij deze naam nog maar zelden.
+Kibaki studeerde economie in Groot-Brittannië en Oeganda. Toen Kenia in 1963 onafhankelijk werd, kwam hij in het parlement. Vanaf 1966 was hij minister van economische zaken, vanaf 1969 van financiën. Na de dood van president [[Jomo Kenyatta]] werd hij onder diens opvolger [[vicepresident]] (1978 – 1988) en minister van financiën (1978 – 1981), minister van binnenlandse zaken (1982 – 1988) en minister van welzijn (1988 – 1991). Toen in dat jaar het [[eenpartijstelsel]] werd afgeschaft, richtte hij een eigen partij op, de Liberaal-Democratische Partij. In 1992 en 1997 was hij tegenkandidaat bij de presidentsverkiezingen.
 Kibaki werd in 2002 kandidaat gesteld voor de presidentsverkiezingen door een bonte coalitie van oppositiepartijen. De regeringspartij KANU had de zoon van de "vader des vaderlands" Uhuru Keniatta naar voren geschoven. Maar na de lange regering van [[Daniel Arap Moi]] was de bevolking de corruptie en de autoritaire regeerstijl zat. Kibaki won.