Union des Démocrates pour la République: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Linkfix ivm sjabloonnaamgeving met AWB
Regel 46: Regel 46:
[[es:Unión de Demócratas por la República]]
[[es:Unión de Demócratas por la República]]
[[fr:Union des démocrates pour la République]]
[[fr:Union des démocrates pour la République]]
[[it:Union des démocrates pour la République]]
[[it:Unione dei Democratici per la Repubblica]]
[[pl:Unia Demokratów na rzecz Republiki]]
[[pl:Unia Demokratów na rzecz Republiki]]
[[ru:Союз демократов в поддержку республики]]
[[ru:Союз демократов в поддержку республики]]

Versie van 13 feb 2010 16:52

De Union des Démocrates pour la République (Nederlands: Unie van Democraten voor de Republiek), was de benaming van de Gaullistische partij van 1971 tot 1976. Voor die tijd droeg de partij achtereenvolgens de namen Union pour la Nouvelle République (1958-1968) en Union pour la Défense de la République (1986-1971).

Geschiedenis

De Union pour la Nouvelle République (Unie voor de Nieuwe Republiek, UNR) werd in oktober 1958 door Gaullisten opgericht ter ondersteuning van het beleid van generaal Charles de Gaulle die in juni 1958 aan de macht was gekomen. Bij de parlementsverkiezingen van november 1958 boekte de UNR een grote overwinning en veroverde (samen met gelijkgezinden) 206 van de 579 zetels in de Franse Nationale Vergadering (Assemblée Nationale Française).

In 1962 gingen de UNR en de links-Gaullistische Union Démocratique du Travail (UDT) een lijstverbinding aan. Deze lijstverbinding (UNR-UDT) won de parlementsverkiezingen van dat jaar. De lijstverbinding verkreeg 233 van de 482 zetels; net geen absolute meerderheid in de Nationale Vergadering. Echter, 35 Républicains Indépendants (Onafhankelijke Republikeinen) sloten zich na de verkiezingen bij de UNR-UDT fractie in het parlement aan.

In 1967 gingen UNR en UDT opnieuw een lijstverbinding aan, nu onder de naam Union Démocratique pour la Ve République (Democratische Unie voor de Vijfde Republiek). Een aantal Christendemocraten sloten zich bij de UD-Ve aan. Bij de parlementsverkiezingen van dat jaar verkregen de UD-Ve, de sympathiserende onafhankelijke republikeinen en partijlozen met 242 van de 486 zetels.

In 1968, onder de naam Union pour la Défense de la République, verwierven de Gaullisten bij de parlementsverkiezingen met 293 van de 487 zetels de absolute meerderheid. In 1973 verkregen de UDR en haar Gaullistische bondgenoten bij de parlementsverkiezingen 183 van de 490 zetels en ging haar absolute meerderheid in de Nationale Vergadering verloren. Bij de presidentsverkiezingen van 1973 was oudpremier Jacques Chaban-Delmas presidentskandidaat. Hij werd echter derde, achter François Mitterand en Valéry Giscard d'Estaing.

Op instigatie van Jacques Chirac wijzigde de UDR haar naam in 1976 in Rassemblement pour la République (Groepering voor de Republiek).

Secretarissen-Generaal van de UDR

Secretarissen-Generaal van de UDR
Persoon periode
René Tomasini 1971 - 1972
Alain Peyrefitte 1972 - 1973
Aleandre Sanguinetti 1973 - 1974
Jacques Chirac 1974 - 1975
André Bord 1975 - 1976
Yves Guéna 1976

Zie ook