Alea iacta est: verschil tussen versies
Versie 20742275 van 80.127.38.99 (overleg) ongedaan gemaakt |
|||
| Regel 34: | Regel 34: | ||
{{Citaat bron|Plutarchus, ''Pompeius'' 60.2.}} |
{{Citaat bron|Plutarchus, ''Pompeius'' 60.2.}} |
||
</blockquote> |
</blockquote> |
||
ujnn7yu j |
|||
===Menander=== |
===Menander=== |
||
Versie van 12 apr 2010 10:34
Alea iacta est een Latijnse zegswijze en betekent de teerling is geworpen (een teerling is een dobbelsteen).
Achtergrond
In de Romeinse wet was vastgelegd dat een generaal met een staand leger de Rubicon niet zomaar in zuidwaartse richting mocht oversteken; blijkbaar werd dit te bedreigend geacht voor de politieke machthebbers. Toen Julius Caesar en zijn legioenen in 49 v.Chr. dat toch deden na de verovering van Gallië, was de breuk met de Senaat een onomkeerbaar feit; hij moest toen doorgaan met een staatsgreep.
Betekenis en vorm
De zegswijze wordt tegenwoordig gebruikt in de betekenis dat bepaalde gebeurtenissen onherroepelijk in gang zijn gezet, en dat iets onvermijdelijks zal gebeuren, zoals de gokker die de dobbelsteen al gegooid heeft. Caesar heeft de uitdrukking naar verluidt ontleend aan Menander, zijn favoriete Griekse komedieschrijver.
Suetonius
Dit spreekwoord wordt in haar bekendste vorm voor het eerst door de biograaf Suetonius vermeld: op 10 januari 49 v.Chr. bereikte Julius Caesar met zijn leger de Rubicon, de stroom die de grens vormde tussen Gallia Cisalpina en de gedemilitariseerde zone Italia, dewelke geen enkele Romeinse veldheer met zijn troepen mocht betreden. Daarop zei Caesar:
« Etiam nunc regredi possumus; quod si ponticulum transierimus, omnia armis agenda erunt. »
« Nog kunnen we terug; zijn we dit bruggetje eenmaal over, dan zal verder alles met de wapens beslecht moeten worden. » Sjabloon:Citaat bron
Terwijl hij nog in besluiteloosheid stond, verscheen een buitengewoon grote en mooie man die zittend fluit speelde. Soldaten, onder wie trompetters, en herders stroomden toe om naar het fluitspel te luisteren. De man ontrukte een soldaat een trompet, sprong naar de rivier, gaf een harde stoot op de trompet als aanvalsteken en stak over naar de andere oever. Daarop zei Caesar:
« Eatur quo deorum ostenta et inimicorum iniquitas vocat. Iacta alea est »
« Laat ons gaan waarheen de tekens der goden en de kwaadwilligheid van onze vijanden ons roepen. De teerling is geworpen. » Sjabloon:Citaat bron
Andere bronnen zijn overigens van mening dat de woorden Iacta Alea Est niet door Julius Caesar zijn uitgesproken.[1] De teerling is geworpen slaat namelijk op het feit dat dit een belangrijke stap is in Caesar zijn leven. Het is echter helemaal niet zo belangrijk als vele gebeurtenissen na en voor dit betreffende moment. Volgens geschiedschrijvers is het zo, dat Iacta Alea Est is verzonnen bij Caesar zijn persoon, een daadkrachtige, romantische man.
Overigens wordt het citaat ook wel als Alea iacta sit[2] (de teerling zij geworpen) gebruikt.
Plutarchus
Plutarchus schrijft dat deze woorden oorspronkelijk in het Grieks uitgesproken werden:
(grc)
Hij [Caesar] verklaarde in het Grieks met luide stem aan de aanwezigen « De teerling is geworpen» en leidde het leger naar de overkant. Sjabloon:Citaat bron
ujnn7yu j
Menander
Volgens Athenaeus van Naucratis was deze zin afkomstig uit Menander:
Α. […] (grc)
Β. (grc)
A. […] trouw niet, indien je verstand hebt, dit leven vergooiend. Ikzelf was immers getrouwd : daardoor raad ik jou aan niet te trouwen.
B. Wachten we de zaak af : de dobbelsteen moet omhoog gegooid zijn. Sjabloon:Citaat bron
Noten
- ↑ Spiegel Historiael (24) (1989), 4, p. 173-177 - Pieter Steinz: Iacta alea est ? : uitgesproken onzin rond een onuitgesproken zin
- ↑ Dit is een verandering van Erasmus aan de tekst van Suetonius (F.E. Brenk, An Imperial Heritage: The Religious Spirit of Plutarch of Chaironeia, in ANRW II 36.1 (1987), p. 326 (voetnoot 151).).
Referentie
- F.A. Stoett, Nederlandsche Spreekwoorden, Spreekwijzen, Uitdrukkingen en Gezegden, I, Zutphen, 19234, p. 350.