Taharqa

Taharqa was farao van de 25^e Dynastie van de Egyptische Oudheid.

Biografie

Taharqa was zoon van Piye en Abale. Hij is bekend als vereniger van het land Egypte, zijn optreden in de geschiedenis van Egypte was één van de weinige hoogtepunten van de 25^e Dynastie. Hij liet een tempel bouwen in Kawa, tegenover Dongola in het koninkrijk Kerma. Dit gebied was niet meer onder Egyptisch gezag geweest sinds de dagen van Ramses VII. Hij greep in zijn bouwplannen terug op bijzonder oude motieven uit de tijd van Sahoere, Nioeserre en Pepi II van het Oude Rijk. Hij bouwde ook in andere plaatsen in Nubië zoals Napata, Sanam, Meroë, Qasr Ibraim en Buhen, maar ook in Egypte zelf, zoals in Thebe en Karnak; daar zijn monumenten van hem te bewonderen.

Vanaf 677 v.Chr. kreeg hij echter te maken met een oorlog met de Assyriërs. In 671 v.Chr. vielen zij Egypte binnen. Zij namen Memphis in en dwongen Taharqa naar het zuiden uit te wijken. Zij bleven niet lang, omdat het vrijwel onmogelijk was zelf grip te krijgen op de ambtenarij. Daarom steunden zij de plaatselijke vorsten in de delta. Deze begonnen echter, zodra de Assyriërs zich terugtrokken, betrekkingen met Taharqa aan te knopen. De Assyriërs kwamen daarop terug en doodden of deporteerden alle delta-vorsten, behalve Necho I van Saïs. Zij zetten diens zoon Psammetichus I op de troon van Athribis. Zo was de 26^e Dynastie gesticht en hadden de vorsten van Saïs rond 665 v.Chr. de delta in handen. In datzelfde jaar benoemde Taharqa zijn neef Tantamami (Tanoetamoen) als zijn opvolger en het volgende jaar stierf hij in Napata.

Bouwwerken

• Tempel in Kawa (Nubië) met oude stijlen
• Andere onbekende tempels in Nubië
• Uitbreidingen en dromos in Thebe
• Verschillende pylonen in Karnak