Willem Nicolaas Rose: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ref hersteld
Regel 5: Regel 5:
Rose was stadsarchitect van de [[gemeente Rotterdam]] van 1839 tot 1855, heeft grote invloed gehad op de ontwikkeling van Rotterdam vanaf [[1839]]. In 1839 was Rose nog [[luitenant]] der genie (op dat moment gelegerd te [[Maastricht]]) maar had zich op het gebied van de bouwkunst al een grote naam verworven. Van 1855 tot 1877 was hij ingenieur-adviseur van de Gemeente Rotterdam, en van 1858 tot 1867 was hij tevens [[Rijksbouwmeester]]. In 1878 werd door B&W Rotterdam de Rosestraat naar hem vernoemd. Meer dan eeuw later, in 1996, volgden de Rosebrug, Rosetunnel en Rosepark.
Rose was stadsarchitect van de [[gemeente Rotterdam]] van 1839 tot 1855, heeft grote invloed gehad op de ontwikkeling van Rotterdam vanaf [[1839]]. In 1839 was Rose nog [[luitenant]] der genie (op dat moment gelegerd te [[Maastricht]]) maar had zich op het gebied van de bouwkunst al een grote naam verworven. Van 1855 tot 1877 was hij ingenieur-adviseur van de Gemeente Rotterdam, en van 1858 tot 1867 was hij tevens [[Rijksbouwmeester]]. In 1878 werd door B&W Rotterdam de Rosestraat naar hem vernoemd. Meer dan eeuw later, in 1996, volgden de Rosebrug, Rosetunnel en Rosepark.


Minder bekend is dat Rose overtuigd aanhanger van het [[spiritisme]] was. Hij genoot in die kringen bekendheid als [[medium]] en trad op in séances van ex-dominee en spiritist [[F.S.W. Roorda van Eysinga]] (1827-1897) in Den Haag. In diens ''Spiritistisch tijdschrift'' (onregelmatig verschenen tussen de jaren 1872 en 1881) deelde Roorda de via Rose uit het hiernamaals ontvangen berichten mede.
Minder bekend is dat Rose overtuigd aanhanger van het [[spiritisme]] was. Hij genoot in die kringen bekendheid als [[medium]] en trad op in seances van ex-dominee en spiritist [[F.S.W. Roorda van Eysinga]] (1827-1897) in Den Haag. In diens ''Spiritistisch tijdschrift'' (onregelmatig verschenen tussen de jaren 1872 en 1881) deelde Roorda de via Rose uit het hiernamaals ontvangen berichten mede<ref>zie: Jansen, D., Op zoek naar nieuwe zekerheid – negentiende-eeuwse protestanten en het spiritisme. Dissertatie, Rijksuniversiteit Groningen, 1994.</ref>.


== Het Waterproject ==
== Het Waterproject ==
Regel 23: Regel 23:
== Zie ook ==
== Zie ook ==
*[[Lijst van Nederlandse architecten]]
*[[Lijst van Nederlandse architecten]]
{{referenties}}
__NOTOC__
__NOTOC__
[[Categorie:Nederlands architect|Rose]]
[[Categorie:Nederlands architect|Rose]]

Versie van 19 nov 2010 14:31

Willem Nicolaas Rose

Willem Nicolaas Rose (Cheribon, 8 januari 1801Den Haag, 9 oktober 1877) was een Nederlandse architect.

Leven en werk

Rose was stadsarchitect van de gemeente Rotterdam van 1839 tot 1855, heeft grote invloed gehad op de ontwikkeling van Rotterdam vanaf 1839. In 1839 was Rose nog luitenant der genie (op dat moment gelegerd te Maastricht) maar had zich op het gebied van de bouwkunst al een grote naam verworven. Van 1855 tot 1877 was hij ingenieur-adviseur van de Gemeente Rotterdam, en van 1858 tot 1867 was hij tevens Rijksbouwmeester. In 1878 werd door B&W Rotterdam de Rosestraat naar hem vernoemd. Meer dan eeuw later, in 1996, volgden de Rosebrug, Rosetunnel en Rosepark.

Minder bekend is dat Rose overtuigd aanhanger van het spiritisme was. Hij genoot in die kringen bekendheid als medium en trad op in seances van ex-dominee en spiritist F.S.W. Roorda van Eysinga (1827-1897) in Den Haag. In diens Spiritistisch tijdschrift (onregelmatig verschenen tussen de jaren 1872 en 1881) deelde Roorda de via Rose uit het hiernamaals ontvangen berichten mede[1].

Het Waterproject

In 1842 kwam Rose met een plan om een einde te maken aan de steeds terugkerende cholera-epidemieën als gevolg van de onvoldoende hygiënische omstandigheden in de overbevolkte stad. Het zeer ambitieuze Waterproject voorzag in het scheiden van de Schie en de Rotte van de stadswateren, het slaan van drinkputten, de aanleg van nieuwe singels, die regelmatig met vers water zouden worden doorgespoeld, en het verplaatsten van de slachterijen naar een terrein aan de rand van de stad. Pas in 1862 werd begonnen met de aanleg van de singels. Deze werden voltooid door een latere opvolger van Rose, G.J. de Jongh.

Een dieptepunt in de carrière van Rose vormde het instorten van de Boompjeskade. Rose dacht de stad veel geld te kunnen besparen door rivierkades te funderen met rijshout en steen. Hij verwachtte wel enige verzakkingen maar dacht dat de kosten van herstel bij lange na niet zouden opwegen tegen de kosten van een fundering met heipalen. Dat dit een misrekening was bleek in de nacht van 9 op 10 juli 1854 toen een deel van de kade instortte en met de rivier werd meegenomen. Rose werd uiteraard verantwoordelijk gehouden. Omdat hij toch nog veel steun had in de stad werd hij 'eervol' ontslagen als stadsarchitect en aangesteld tot ingenieur-adviseur van de Gemeente Rotterdam.

Rose werd ook bekend als de ontwerper van het Coolsingelziekenhuis. Zijn uitbreidingsplan voor Rotterdam van 1858 werd niet uitgevoerd.

Als Rijksbouwmeester leidde Rose in 1861 de restauratie van de Ridderzaal. Hij verving de houten kap door een gietijzerconstructie omdat hij (ten onrechte) veronderstelde, dat deze niet origineel was. Bij de volgende restauratie bracht Pierre Cuypers de houten kap terug.

Nog bestaand werk

Behalve het tehuis Bronbeek in Arnhem en het voormalige ministerie van Koloniën bij het Binnenhof in Den Haag in Eclecticistische stijl zijn er weinig belangrijke (en uitgevoerde) ontwerpen van Rose die nu nog bestaan. Veel van zijn werk is tijdens het bombardement op Rotterdam verloren gegaan.

Zie ook

  1. zie: Jansen, D., Op zoek naar nieuwe zekerheid – negentiende-eeuwse protestanten en het spiritisme. Dissertatie, Rijksuniversiteit Groningen, 1994.