Kenzo Tange: verschil tussen versies
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving |
k robot Erbij: hu:Tange Kenzó |
||
| Regel 33: | Regel 33: | ||
[[gl:Kenzo Tange]] |
[[gl:Kenzo Tange]] |
||
[[he:קנזו טנגה]] |
[[he:קנזו טנגה]] |
||
[[hu:Tange Kenzó]] |
|||
[[it:Kenzō Tange]] |
[[it:Kenzō Tange]] |
||
[[ja:丹下健三]] |
[[ja:丹下健三]] |
||
Versie van 23 nov 2010 15:08
Kenzo Tange (丹下健三, Tange Kenzō ; Osaka, 4 september 1913 - Tokio, 23 maart 2005) was een van de belangrijkste moderne architecten van Japan. Hij combineerde het modernisme met traditionele Japanse stijlen. Ook leverde hij een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van het structuralisme.
Tange won in 1987 de Pritzker Prize. De prijs wordt gezien als de Nobelprijs van de architectuur.
Hoogtepunt in het werk van Tange zijn de twee Olympische stadions in Tokio voor de Olympische Spelen van 1964. Andere belangrijke projecten zijn het Hiroshima Peace Memorial Park (1949-1956), het prefecturale overheidsgebouw van de prefectuur Kagawa in Takamatsu (1955-1958), de stadhuizen van Shimizu en Tokio (1952-1954) en het Yamanashi pers- en studiocentrum, Kofu (1964-1967) die onder meer zijn geïnspireerd op het werk van Le Corbusier. Naast een groot aantal gebouwen in Japan realiseerde hij ook projecten in onder meer Italië en Singapore.
Tange hield zich ook bezig met stedenbouw, zo ontwierp hij het "Plan voor Tokio 1960", een stedenbouwkundig plan, dat verandering en groei mogelijk moest maken. Hij was hoogleraar aan de architectuuropleiding van de universiteit van Tokio. Architecten als Fumihiko Maki, Arata Isozaki en Kisho Kurokawa waren leerlingen van hem.
Externe links
· 
· 
