Cape Bretoneiland: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Xqbot (overleg | bijdragen)
k robot Anders: fi:Cape Bretonin saari
LucienBOT (overleg | bijdragen)
Regel 35: Regel 35:
[[es:Isla del Cabo Bretón]]
[[es:Isla del Cabo Bretón]]
[[et:Cape Breton]]
[[et:Cape Breton]]
[[eu:Bretainiar Lurmuturra Uhartea]]
[[fi:Cape Bretonin saari]]
[[fi:Cape Bretonin saari]]
[[fr:Île du Cap-Breton]]
[[fr:Île du Cap-Breton]]

Versie van 12 dec 2010 21:51

NASA landsat foto van Cape Bretoneiland

Cape Bretoneiland (Engels: Cape Breton Island; Frans: île du Cap-Breton), is een eiland langs de Atlantische kust van Noord-Amerika. De naam komt waarschijnlijk van "Breton", dat geassocieerd is met Bretagne.

Cape Bretoneiland is een deel van de Canadese provincie Nova Scotia. Het is van het uit een schiereiland bestaande vasteland van Nova Scotia gescheiden door de Straat van Canso, maar tegenwoordig er mee verbonden door de aangelegde Canso Causeway.

De hoogte van het land loopt op van het zuiden naar de Cape Breton Highlands in het noorden. Het midden van het eiland wordt ingenomen door een groot zoutwater estuarium, het Brass d'Ormeer

Geschiedenis

Bras d'Ormeer

De eerste bewoners van Cape Bretoneiland waren waarschijnlijk de als jager-verzamelaars levende voorouders van de Mi'kmaq indianen. Deze laatsten bewoonden het eiland toen de eerste Europese ontdekkingsreizigers het eiland bezochten. De Italiaanse ontdekkingsreiziger Giovanni Caboto, die onder de naam John Cabot voor de Engelse kroon werkte, was naar verhaal in 1497 de eerste Europese bezoeker van het eiland. Het Cabot Trail, de toeristische autoroute door de Cape Breton Highlands, is naar dit eerste bezoek door John Cabot genoemd.

De Fransen noemden het eiland Île Royale en stichtten er verscheidene nederzettingen. Het maakte deel uit van de kolonie Acadië. Uiteindelijk bouwden ze de aan de oostkust de vestingstad Louisbourg om bescherming te verlenen voor de toegang van de Saint Lawrencebaai en de visgronden op de Grand Banks, een ondiep, voedingsrijk deel van de Atlantische Oceaan. Louisbourg werd uiteindelijk in 1758 door de Britten ingenomen en met de grond gelijk gemaakt.

Het eiland bleef deel uitmaken van Nieuw-Frankrijk tot het in 1763 bij de Vrede van Parijs aan Groot-Brittannië werd overgedragen. De Britten voegden het eiland bij de er naast gelegen kolonie Nova Scotia.

In de eerst helft van de 19e eeuw begon de grootschalige industriële ontwikkeling van de steenkoolwinning bij de stad Sydney. Gedurende deze periode kwamen er veel emigranten van de Schotse Hooglanden. Tegenwoordig vormen de nabestaanden van deze Schotten de belangrijkste culturele groep op het eiland. Veel oudere mensen spreken nog Schots-Gaelisch.

De snellere veerverbindingen, industriële ontwikkeling en uitbreiding van de visserij zorgden voor de uitwisseling van mensen tussen Cape Bretoneiland en het eiland Newfoundland. Deze culturele uitwisseling gaat door tot de dag van vandaag. Sydney is de belangrijkste veerhaven voor verbindingen met Newfoundland.

In het begin van de 20e eeuw werd Cape Bretoneiland bekend door de activiteiten van twee uitvinders. Alexander Graham Bell deed veel van zijn werk in Baddeckbaai, waar hij een zomerverblijf had. Guglielmo Marconi zond op 17 december 1902 vanaf het Marconi station in Glace Bay het eerste radiobericht over de Atlantische Oceaan in oostelijke richting.


Zie de categorie Cape Breton van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.