Ludovika van Beieren: verschil tussen versies
tp/lf |
k Botgeholpen oplossing voor doorverwijzing: Rudolf van Oostenrijk - Verwijzing(en) gewijzigd naar Rudolf van Oostenrijk (1858-1889) |
||
Regel 7: | Regel 7: | ||
Op [[9 november]] [[1828]] trouwde Ludovika met haar achterneef hertog [[Maximiliaan Jozef in Beieren|Maximiliaan in Beieren]] (uit het Huis [[Wittelsbach]]). Het paar woonde in de winter in het Herzog-Max-Palais te München en in de zomer woonde het paar op [[Possenhofen|Schloß Possenhofen]] aan de [[Starnberger See]]. Ze kregen tien kinderen, van wie de bekendste, [[Elisabeth in Beieren (1837-1898)|Elisabeth]] (Sisi), zou trouwen met de [[Oostenrijk]]se keizer Frans Jozef I, die een volle neef van Elisabeth was. |
Op [[9 november]] [[1828]] trouwde Ludovika met haar achterneef hertog [[Maximiliaan Jozef in Beieren|Maximiliaan in Beieren]] (uit het Huis [[Wittelsbach]]). Het paar woonde in de winter in het Herzog-Max-Palais te München en in de zomer woonde het paar op [[Possenhofen|Schloß Possenhofen]] aan de [[Starnberger See]]. Ze kregen tien kinderen, van wie de bekendste, [[Elisabeth in Beieren (1837-1898)|Elisabeth]] (Sisi), zou trouwen met de [[Oostenrijk]]se keizer Frans Jozef I, die een volle neef van Elisabeth was. |
||
In haar laatste levensjaren werd ze geconfronteerd met tragische gebeurtenissen, zoals de verdrinkingsdood van haar neef [[Lodewijk II van Beieren|Lodewijk II]] en de zelfmoord van haar kleinzoon [[Rudolf van Oostenrijk|Rudolf]]. |
In haar laatste levensjaren werd ze geconfronteerd met tragische gebeurtenissen, zoals de verdrinkingsdood van haar neef [[Lodewijk II van Beieren|Lodewijk II]] en de zelfmoord van haar kleinzoon [[Rudolf van Oostenrijk (1858-1889)|Rudolf]]. |
||
Op [[25 januari]] [[1892]] ontving keizerin Elisabeth een telegram uit München: Ludovika had longontsteking. Op [[26 januari]] 1892, om vier uur in de ochtend, stierf ze op 83-jarige leeftijd. |
Op [[25 januari]] [[1892]] ontving keizerin Elisabeth een telegram uit München: Ludovika had longontsteking. Op [[26 januari]] 1892, om vier uur in de ochtend, stierf ze op 83-jarige leeftijd. |
Versie van 28 mrt 2011 22:54
Marie Ludovika Wilhelmina (München, 30 augustus 1808 - aldaar, 26 januari 1892), hertogin in Beieren, geboren prinses van Beieren, was de zesde dochter van de Beierse koning Maximiliaan I en koningin Caroline.
Haar zus Sophie was de moeder van Frans Jozef I van Oostenrijk.
Op 9 november 1828 trouwde Ludovika met haar achterneef hertog Maximiliaan in Beieren (uit het Huis Wittelsbach). Het paar woonde in de winter in het Herzog-Max-Palais te München en in de zomer woonde het paar op Schloß Possenhofen aan de Starnberger See. Ze kregen tien kinderen, van wie de bekendste, Elisabeth (Sisi), zou trouwen met de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I, die een volle neef van Elisabeth was.
In haar laatste levensjaren werd ze geconfronteerd met tragische gebeurtenissen, zoals de verdrinkingsdood van haar neef Lodewijk II en de zelfmoord van haar kleinzoon Rudolf.
Op 25 januari 1892 ontving keizerin Elisabeth een telegram uit München: Ludovika had longontsteking. Op 26 januari 1892, om vier uur in de ochtend, stierf ze op 83-jarige leeftijd.
Kinderen van Ludovika en Maximiliaan
- Lodewijk in Beieren (21 juni 1831 - 6 november 1920)
- Wilhelm Karl in Beieren (24 december 1832 - 13 februari 1833)
- Helene in Beieren (4 april 1834 - 16 mei 1890)
- Elisabeth in Beieren (24 december 1837 - 10 september 1898, vermoord)
- Karel Theodoor in Beieren (9 augustus 1839 - 30 november 1909)
- Marie Sophie Amalie in Beieren (4 oktober 1841 - 19 januari 1925)
- Mathilde in Beieren (30 september 1843 - 18 juni 1925)
- Maximiliaan in Beieren (8 december 1845 - 8 december 1845, vermoedelijk doodgeboren)
- Sophie in Beieren (22 februari 1847 - 4 mei 1897)
- Maximiliaan Emanuel in Beieren (7 december 1849 - 12 juni 1893)