East Coast Main Line: verschil tussen versies
k WPCleaner (v1.08) Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! - Kings Cross |
→Infrastructuur: link van dp naar juiste pagina, replaced: → [[Elektrificatiesysteem| met [[Project:AWB|AWB |
||
Regel 115: | Regel 115: | ||
==Infrastructuur== |
==Infrastructuur== |
||
De spoorlijn bestaat voor het grootste deel uit vier sporen, met uitzondering van enkele dubbelsporige trajecten. De hele hoofdlijn is [[ |
De spoorlijn bestaat voor het grootste deel uit vier sporen, met uitzondering van enkele dubbelsporige trajecten. De hele hoofdlijn is [[Elektrificatiesysteem|geëlektrificeerd]] met 25 kV 50 HZ. Op het grootste deel van de lijn is de maximumsnelheid 200 km/u (125 mijl per uur). Dit is mogelijk omdat de lijn voor Britse begrippen relatief recht en vlak is aangelegd. |
||
{{commonscat|East Coast Main Line}} |
{{commonscat|East Coast Main Line}} |
Versie van 14 jun 2011 15:28
De East Coast Main Line is een 632 kilometer lange spoorlijn tussen Londen en Edinburgh in Groot-Brittannië. Het is een van de belangrijkste verbindingen in het land. De lijn telt als hogesnelheidslijn omdat de maximum lijnsnelheid van 200 km/u voldoet aan de criteria voor deze benaming.
Geschiedenis
De spoorlijn is aangelegd door drie maatschappijen die ieder voor zich een traject aanlegden maar wel met de bedoeling om een doorgaande route op te zetten:
- De North British Railway, van Edinburgh naar Berwick-upon-Tweed, opgeleverd in 1846,
- De North Eastern Railway van Berwick-on-Tweed naar Shaftholme
- De Great Northern Railway van Shaftholme naar Kings Cross, opgeleverd in 1850.
Infrastructuur
De spoorlijn bestaat voor het grootste deel uit vier sporen, met uitzondering van enkele dubbelsporige trajecten. De hele hoofdlijn is geëlektrificeerd met 25 kV 50 HZ. Op het grootste deel van de lijn is de maximumsnelheid 200 km/u (125 mijl per uur). Dit is mogelijk omdat de lijn voor Britse begrippen relatief recht en vlak is aangelegd.