Gerrie Knetemann: verschil tussen versies
Regel 172: | Regel 172: | ||
*Voordat Knetemann wielrenner werd, was hij [[stratenmaker]]. |
*Voordat Knetemann wielrenner werd, was hij [[stratenmaker]]. |
||
*De dochter van Knetemann, [[Roxane Knetemann]] is ook een verdienstelijke wielrenster. |
*De dochter van Knetemann, [[Roxane Knetemann]] is ook een verdienstelijke wielrenster. |
||
*In |
*In 1981 nam Knetemann met de ploeg van Post een [[Single (muziek)|single]] op, "Wie zijn de vedettes", waarmee hij een negentiende plaats bereikte in de [[Tipparade]]. |
||
==Externe links== |
==Externe links== |
Versie van 27 jun 2011 19:45
Gerrie Knetemann | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Gerrie Knetemann | |||
Geboortedatum | 6 maart 1951 | |||
Geboorteplaats | Amsterdam, Nederland | |||
Overlijdensdatum | 2 november 2004 | |||
Overlijdensplaats | Bergen (Noord-Holland), Nederland | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg | |||
Ploegen | ||||
1974 - 1975 1976 - 1983 1984 1985 1986 - 1989 |
Gan-Mercier TI-Raleigh Europ Decor-Boule d'Or Skil-Sem PDM-Concorde | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 13e (1976) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 6e (1975) | |||
Ronde van Frankrijk | 13 etappezeges | |||
WK op de weg | 1e (1978) | |||
|
Gerrie Knetemann (Amsterdam, 6 maart 1951 - Bergen (Noord-Holland), 2 november 2004), bijnaam 'de Kneet', was een Nederlandse beroepswielrenner van 1974-1989.
Hij verraste al jong als specialist in proloogtijdritten. Gaandeweg ontwikkelde hij zich ook als tijdrijder in het langere werk. Knetemann was geen sprinter, maar boekte vrij veel overwinningen in een sprint-à-deux, door met een kompaan of in een klein groepje uit een peloton te ontsnappen. Op die manier werd hij verrassend wereldkampioen in 1978 door Francesco Moser te verslaan. In datzelfde jaar won hij in de laatste etappe van de Ronde van Frankrijk de sprint op de Champs Elysees.
Knetemann kon goed uit de voeten in meerdaagse wedstrijden, maar hij schoot tekort in het hooggebergte om in de Tour een goed klassement te rijden. Hoewel geen klassementsrijder voor de Ronde van Frankrijk, bleek hij een der succesvolste Nederlandse Tourrenners. Tienmaal won hij een etappe, een Nederlands "record", dat hij deelt met Jan Raas en Joop Zoetemelk, en achtmaal was hij drager van de gele trui. Met het collectief stond hij ook nog negenmaal op het podium als winnaar van een ploegentijdrit. Hij was de eerste wielrenner die de grens van 50 km/u doorbrak in een tijdrit.
Knetemann werd in 1974 profwielrenner bij de Franse Mercierploeg, waar Joop Zoetemelk kopman was. Typerend voor zijn instelling was dat hij datzelfde jaar laatste werd in Parijs-Roubaix, maar een week later de Amstel Gold Race won. In 1975 tekende hij een contract bij de Raleighploeg van Peter Post. Samen met Jan Raas was hij daar jarenlang, tot de breuk in 1983, de gezichtsbepalende factor. In 1982 verraste Gerrie Knetemann in de Tour door de Ier Seán Kelly voor te blijven in een massasprint en door Bernard Hinault te verslaan in een lange tijdrit.
In 1983 kwam hij zwaar ten val in Dwars door België. Aanvankelijk werd voor zijn leven gevreesd, maar na een lange revalidatie keerde hij terug in het peloton om nog éénmaal uit te pakken in de Amstel Gold Race van 1985.
Knetemann viel op in het wielerpeloton door zijn gevoel voor humor en zijn opmerkelijk taalgebruik. Hij introduceerde een groot aantal uitdrukkingen, waaronder 'hij zit te harken', 'doorkachelen', 'met je hol open zitten' en 'opgebaard over de meet komen, nadat je je het snot voor de ogen hebt gereden'. In het radioprogramma Radio Tour de France had hij veel succes met zijn Kneetstory, waarin hij dagelijks vertelde over zijn belevenissen.
In 1989 nam Knetemann afscheid van het peloton. Hij trad nog enige tijd op als pr-man voor de PDM-ploeg. Daarna werd hij in 1991 bondscoach van de KNWU en wedstrijdleider van de Ronde van Noord-Holland en het RAI Derny Criterium. Als bondscoach behaalde hij 2 medailles op in totaal 14 WK's.
In 1992 liep hij samen met prins Willem-Alexander de Marathon van New York uit.
Knetemann overleed aan de gevolgen van een longembolie nadat hij tijdens een mountainbiketocht nabij Bergen (NH) onwel was geworden. Op 8 november 2004 namen op de wielerbaan van Alkmaar 2000 mensen afscheid van Knetemann, waarna de begrafenis in besloten kring plaatsvond in Krommenie.
Knetemann was ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Met ingang van 2004 is de prijs die jaarlijks aan de meest talentvolle wielrenner onder de 23 jaar wordt uitgereikt omgedoopt tot de Gerrie Knetemann Bokaal. Theo Bos was de eerste winnaar van deze bokaal. In 2006 en 2007 werd jaarlijks de GP Gerrie Knetemann georganiseerd. In 2006 won de Belg Roy Sentjens in Renkum de eerste editie. In 2008 vond de wedstrijd door gebrek aan sponsors geen doorgang, en ook de editie 2009 zal om dezelfde reden geen doorgang vinden.
Belangrijkste successen als professional
- 1974
- 1975
- etappe Ronde van Frankrijk
- 1976
- 1977
- Rund um den Henninger-Turm
- Vierdaagse van Duinkerke
- 2 etappes Ronde van Frankrijk
- ploegenklassement Ronde van Frankrijk
- 1978
- Wereldkampioenschap op de weg, Nürburgring
- Parijs-Nice
- Ronde van de Middellandse Zee
- 2 etappes Ronde van Frankrijk
- 2 gele truien Ronde van Frankrijk
- zesdaagse Gent (met Patrick Sercu)
- zesdaagse Maastricht (met René Pijnen)
- GP Pino Cerami
- 1979
- 2 etappes Ronde van Frankrijk [1]
- 1 gele trui Ronde van Frankrijk
- proloog Parijs-Nice
- 1980
- etappe Ronde van Frankrijk
- 1 gele trui Ronde van Frankrijk
- Ronde van België
- Ronde van de Middellandse Zee
- Ronde van Nederland
- zesdaagse Maastricht (met René Pijnen)
- proloog en etappe Parijs-Nice
- 1981
- 4 gele truien Ronde van Frankrijk
- Ronde van Nederland
- Nokere Koerse
- 1982
- 2 etappes Ronde van Frankrijk
- Driedaagse van De Panne
- proloog en etappe Tirreno-Adriatico
- 1983
- Ronde van de Middellandse Zee
- 1984
- GP Pino Cerami
- 1985
- Amstel Gold Race
- Zesdaagse Madrid (met Jose-Luis Navarro)
- 1986
- Ronde van Nederland
- 1987
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|
Voorganger: Francesco Moser |
Wereldkampioen wielrennen 1978 |
Opvolger: Jan Raas |
Ploegen
1974 Gan - Mercier (Frankrijk) 1975 Gan - Mercier (Frankrijk) 1976 TI - Raleigh (Nederland) 1977 TI - Raleigh (Nederland) 1978 TI - Raleigh (Nederland) 1979 TI - Raleigh (Nederland) 1980 TI - Raleigh (Nederland) 1981 TI - Raleigh (Nederland) 1982 TI - Raleigh (Nederland) 1983 TI - Raleigh (Nederland) 1984 Europ Decor - Boule d'Or (België) 1985 Skil - Sem (Frankrijk) 1986 PDM - Concorde (Nederland) 1987 PDM - Concorde (Nederland) 1988 PDM - Concorde (Nederland) 1989 PDM - Concorde (Nederland)
Trivia
- Voordat Knetemann wielrenner werd, was hij stratenmaker.
- De dochter van Knetemann, Roxane Knetemann is ook een verdienstelijke wielrenster.
- In 1981 nam Knetemann met de ploeg van Post een single op, "Wie zijn de vedettes", waarmee hij een negentiende plaats bereikte in de Tipparade.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|