Pijlwormen: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Capaccio (overleg | bijdragen)
k →‎Taxonomie: + aanvulling taxonomische boom
Capaccio (overleg | bijdragen)
Regel 47: Regel 47:
**** Geslacht ''[[Parasagitta]]''
**** Geslacht ''[[Parasagitta]]''
**** Geslacht ''[[Pseudosagitta]]''
**** Geslacht ''[[Pseudosagitta]]''
**** Geslacht ''[[Sagitta]]''
**** Geslacht ''[[Sagitta (geslacht)|Sagitta]]''
**** Geslacht ''[[Serratosagitta]]''
**** Geslacht ''[[Serratosagitta]]''
**** Geslacht ''[[Solidosagitta]]''
**** Geslacht ''[[Solidosagitta]]''

Versie van 8 okt 2011 14:58

Pijlwormen
Spadella cephaloptera
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Onderrijk:Eumetazoa (Orgaandieren)
Stam
Chaetognatha
Leuckart, 1854
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pijlwormen op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De pijlwormen (Chaetognatha) vormen een stam van kleine ongewervelde mariene wormen. De stam telt iets meer dan 100 soorten, die tussen 2 en 120 millimeter lang worden. Ongeveer 20% van hen komen voor in de bentische zone van de oceaan. Ze vormen wereldwijd het grootste gedeelte van plankton en voeden zich voornamelijk met kleine diatomeeën of ander plankton. Pijlwormen zijn carnivoor. Sommige soorten staan erom bekend het neurotoxine tetrodotoxine te gebruiken om hun prooi te verlammen.

Beschrijving

Detailopname van de haakvormige stekels rondom de mond van een pijlworm.

De soorten zijn langwerpig (torpedovormig), meestal doorzichtig en bedekt met een cuticula. Sommige soorten die voorkomen in de diepzee zijn oranje gekleurd. Het lichaam is opgebouwd uit 3 segmenten: een kop, een lijf en een staart. Aan de zijkanten van de kop bevinden zich enkele haakvormige stekels, die de mond omsluiten en dienst doen als grijporgaan voor prooien.

Het lijf draagt ​​één of twee paren zijdelingse vinnen, waarvan de structuur ruwweg vergeleken kan worden met de vinstralen bij vissen. In tegenstelling tot die van gewervelde dieren zijn ze samengesteld uit een verdikt membraan dat uit de opperhuid steekt. Bovendien zijn ze niet homoloog. Aan het einde van het lichaam bevindt zich een staartvin. Twee soorten, te weten Caecosagitta macrocephala en Eukrohnia fowleri, bezitten bioluminescente organen in hun vinnen.

De pijlwormen zwemmen voort door regelmatige dorso-ventrale bewegingen, waarbij de staartvin assisteert bij de voortstuwing en de lichaamsvinnen voor stabilisatie en sturing zorgen.

Taxonomie

Literatuur

  • (en) Q. Bone et al. (1991) - The biology of chaetognaths, London: Oxford University Press - ISBN 019857715X