Pijlwormen: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Indeling: lijst met ordes, families en genera verwijderd (staan elders ook al)
k kosm
Regel 28: Regel 28:
De stam van de pijlwormen wordt hier verdeeld in twee [[Klasse (biologie)|klassen]] de [[Archisagittoidea]] en de [[Sagittoidea]]. Over deze indeling is geen overeenstemming. De klasse Archisagittoidea bestaat feitelijk uit maar één fossiele soort (''Amiskwia sagittiformis'') uit het midden [[Cambrium]]. De plaatsing van dit organisme binnen de stam van de pijlwormen staat ter discussie.
De stam van de pijlwormen wordt hier verdeeld in twee [[Klasse (biologie)|klassen]] de [[Archisagittoidea]] en de [[Sagittoidea]]. Over deze indeling is geen overeenstemming. De klasse Archisagittoidea bestaat feitelijk uit maar één fossiele soort (''Amiskwia sagittiformis'') uit het midden [[Cambrium]]. De plaatsing van dit organisme binnen de stam van de pijlwormen staat ter discussie.


Overzicht:
=== Indeling ===
* Klasse [[Archisagittoidea]] (één fossiele soort: ''[[Amiskwia sagittiformis]]'')
* Klasse [[Archisagittoidea]] (één fossiele soort: ''[[Amiskwia sagittiformis]]'')
* Klasse [[Sagittoidea]] (2 ordes, 9 families, waaronder de [[Sagittidae]])
* Klasse [[Sagittoidea]] (2 ordes, 9 families, waaronder de [[Sagittidae]])

Versie van 24 okt 2011 13:58

Pijlwormen
Spadella cephaloptera
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Onderrijk:Eumetazoa (Orgaandieren)
Stam
Chaetognatha
Leuckart, 1854
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pijlwormen op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De pijlwormen (Chaetognatha) vormen een stam van kleine ongewervelde mariene wormen. De stam telt iets meer dan 100 soorten, die tussen 2 en 120 millimeter lang worden. Ongeveer 20% van hen komen voor in de bentische zone van de oceaan. Ze vormen wereldwijd het grootste gedeelte van plankton en voeden zich voornamelijk met kleine diatomeeën of ander plankton. Pijlwormen zijn carnivoor. Sommige soorten staan erom bekend het neurotoxine tetrodotoxine te gebruiken om hun prooi te verlammen.

Beschrijving

Detailopname van de haakvormige stekels rondom de mond van een pijlworm.

De soorten zijn langwerpig (torpedovormig), meestal doorzichtig en bedekt met een cuticula. Sommige soorten die voorkomen in de diepzee zijn oranje gekleurd. Het lichaam is opgebouwd uit 3 segmenten: een kop, een lijf en een staart. Aan de zijkanten van de kop bevinden zich enkele haakvormige stekels, die de mond omsluiten en dienst doen als grijporgaan voor prooien.

Het lijf draagt ​​één of twee paren zijdelingse vinnen, waarvan de structuur ruwweg vergeleken kan worden met de vinstralen bij vissen. In tegenstelling tot die van gewervelde dieren zijn ze samengesteld uit een verdikt membraan dat uit de opperhuid steekt. Deze vinnen zijn niet homoloog aan vissenvinnen, want ze zijn ontstaan via een andere evolutionaire ontwikkeling. Aan het einde van het lichaam bevindt zich een staartvin. Twee soorten, te weten Caecosagitta macrocephala en Eukrohnia fowleri, bezitten bioluminescente organen in hun vinnen.

De pijlwormen zwemmen voort door regelmatige dorso-ventrale bewegingen, waarbij de staartvin assisteert bij de voortstuwing en de lichaamsvinnen voor stabilisatie en sturing zorgen.

Taxonomie

De stam van de pijlwormen wordt hier verdeeld in twee klassen de Archisagittoidea en de Sagittoidea. Over deze indeling is geen overeenstemming. De klasse Archisagittoidea bestaat feitelijk uit maar één fossiele soort (Amiskwia sagittiformis) uit het midden Cambrium. De plaatsing van dit organisme binnen de stam van de pijlwormen staat ter discussie.

Overzicht:

Literatuur

  • (en) Q. Bone et al. (1991) - The biology of chaetognaths, London: Oxford University Press - ISBN 019857715X