Koor (zang): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
WikitanvirBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: tr:Koro
RedBot (overleg | bijdragen)
k r2.5.2) (Robot: gewijzigd: pt:Coro (música)
Regel 116: Regel 116:
[[no:Sangkor]]
[[no:Sangkor]]
[[pl:Chór]]
[[pl:Chór]]
[[pt:Coro (grupo de cantores)]]
[[pt:Coro (música)]]
[[qu:Takich'unku]]
[[qu:Takich'unku]]
[[ru:Хор]]
[[ru:Хор]]

Versie van 9 jan 2012 14:42

Het Kathedraalkoor Hasselt (België)
(19 december 2004)

Een koor is een groep zangers en/of zangeressen, doorgaans bestaande uit meerdere zangstemmen.

Om van een koor te kunnen spreken wordt er algemeen aangenomen dat de groep bestaat uit minstens twaalf zingende leden die minstens in twee stemmen zingen.[bron?] Een kleiner koor wordt vaak een ensemble genoemd. De 'stemmen' zijn de verschillende zangstemmen in de groep, van hoog tot laag; meestal zingen koren vierstemmig: sopraan, alt, tenor en bas.

De sopraan- en altpartijen worden ofwel door vrouwen ofwel door kinderen uitgevoerd. Hoewel kinderen bij beide partijen ingezet kunnen worden, zijn zij, in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, in principe sopraan. Bij veel Engelse koren, met name de kerk- en kathedraalkoren, wordt de altpartij door countertenoren uitgevoerd. De kinderen in deze koren zingen enkel de sopraanpartij.

De tenor- en baspartijen worden vrijwel altijd door mannen gezongen. In sommige gevallen worden lage vrouwenstemmen toegevoegd om de tenorpartij te versterken. In de middeleeuwen en de vroege renaissance kwam het regelmatig voor dat de mannenpartijen aangevuld werden met blaasinstrumenten.

Twee zangers vormen een duo, drie zangers een trio, enzovoort.

Opera- en operette-koren zingen echter gemakkelijk 6-tot 8-stemmige werken, waarbij de mezzosopranen en de baritons een eigen afzonderlijke melodie te zingen krijgen. Men spreekt dan ook soms van eerste en tweede sopraan, eerste en tweede alt, enzovoort.

Een kerkkoor in de protestantse kerk heet veelal een cantorij. Ook kerkkoren die kerkmuziek uit de renaissance uitvoeren, zingen meer dan 4-stemmig. In deze periode werd namelijk veel muziek geschreven voor meer dan 4 stemmen, in een enkel geval zelfs 64.

Bij een oratorium of passie wordt het koor aangevuld met zangsolisten. Een oratorium wordt altijd begeleid door een orkest. De solisten vertolken bepaalde personen uit het verhaal; het koor vervult vaak de rol van het volk.

Koren zingen geregeld zonder instrumentale begeleiding: dit noemt men a capella zingen. De meest voorkomende bezetting voor een koor is 3 à 30 zangers per verschillende zangstem, met andere woorden: 12 tot 120 zangers. Dit laatste aantal is gebruikelijk voor grotere koorwerken als de Negende Symfonie van Beethoven met de Ode an die Freude en de Matthäus Passion van J.S. Bach.

Bekende Vlaamse koren

Bekende Nederlandse koren

Verwante begrippen

Externe link

Zie de categorie Choirs van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.