Independence Day (film): verschil tussen versies
Versie 28970687 van 31.151.228.252 (overleg) ongedaan gemaakt. |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 45: | Regel 45: | ||
Aan het eind van de film landen Levinson en Hiller ongedeerd bij Area 51 en kijken toe hoe het puin van het moederschip verbrandt in de atmosfeer. |
Aan het eind van de film landen Levinson en Hiller ongedeerd bij Area 51 en kijken toe hoe het puin van het moederschip verbrandt in de atmosfeer. |
||
== |
== Rolverdeling == |
||
{{Tabel cast}} |
{{Tabel cast}} |
||
|- |
|- |
||
Versie van 16 jan 2012 22:56
| Independence Day | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Roland Emmerich | |||
| Producent | Dean Devlin | |||
| Scenario | Dean Devlin Roland Emmerich | |||
| Hoofdrollen | Will Smith Bill Pullman Jeff Goldblum Mary McDonnell Judd Hirsch Robert Loggia Randy Quaid Margaret Colin Vivica A. Fox | |||
| Muziek | David Arnold | |||
| Montage | David Brenner | |||
| Cinematografie | Karl Walter Lindenlaub | |||
| Distributie | 20th Century Fox | |||
| Première | 2 juli 1996 | |||
| Speelduur | 145 minuten | |||
| Taal | Engels | |||
| Land | Verenigde Staten | |||
| Budget | $70-75 miljoen | |||
| Opbrengst | $816.969.268 | |||
| Gewonnen prijzen | 27 | |||
| Overige nominaties | 48 | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Independence Day (ook wel afgekort tot ID4) is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 1996. De film werd geregisseerd door Roland Emmerich, die tevens het script schreef samen met Dean Devlin.
De film stond eigenlijk gepland voor 3 juli 1996, maar veel bioscopen vertoonden de film reeds de avond ervoor om aan de vraag te voldoen.
Plot
De film begint op 2 juli. Een kolossaal buitenaards ruimteschip nadert de aarde, en laat een aantal kleinere schotelvormige schepen los. Elk van deze kleinere schepen heeft een diameter van 15 mijl. De schepen vestigen zich boven de grootste steden ter wereld. David Levinson, een medewerker van een kabelbedrijf in New York City, ontdekt dat de schepen onderling contact houden en bezig zijn af te tellen voor iets. Met behulp van zijn ex-vrouw Constance (die een baan in het Witte Huis heeft) en zijn vader Julius verkrijgt hij toegang tot het Witte Huis om de president, Thomas J. Whitmore, te waarschuwen. De president wil de steden laten evacueren, maar het is al te laat. De schepen openen tegelijk hun aanval en leggen alle steden in de as. De president en zijn gevolg kunnen nog net ontkomen in Air Force One wanneer Washington D.C. hetzelfde lot ondergaat.
De volgende dag probeert het Amerikaanse leger een tegenaanval te lanceren, maar elke aanval wordt afgeslagen daar de grotere schepen een soort krachtveld bezitten en ze zelf over een vloot van kleine gevechtsschepen beschikken. Alleen kapitein Steven Hiller overleeft de vernietiging van zijn squadron. Hij slaagt er tevens in een van de gevechtsschepen van de buitenaardse wezens neer te halen. Hij slaat het buitenaardse wezen in het schip bewusteloos, en gebruikt zijn parachute om het buitenaardse wezen mee te nemen. Hiller wordt opgepikt door Russell Casse, die met een groep vluchtelingen door de woestijn rijdt. Ze brengen het gevangen buitenaardse wezen naar Area 51, waar de president en zijn gevolg ook zijn. Al snel wordt duidelijk dat de wetenschappers in Area 51 al langer van deze buitenaardse wezens afwisten: bij het Roswellincident is een gevechtsschip met drie buitenaardse wezens aan boord gevonden.
De president laat het gevangen buitenaardse wezen onderzoeken. Het buitenaardse wezen ontwaakt en neemt bezit van het brein van een van de wetenschappers. Hij onthult dat zijn soort al tientallen planeten heeft verwoest na ze eerst te hebben geplunderd van alle grondstoffen. Het buitenaardse wezen wordt doodgeschoten.
Op vier juli komt Levinson met een idee. Hij wil het schip in Area 51 gebruiken om binnen te dringen in het moederschip van de buitenaardse wezens, en dan een computervirus uploaden dat al hun krachtvelden zal uitschakelen. Hiller biedt zich aan als piloot. De twee krijgen toestemming voor het plan en vliegen naar het moederschip. Via morsecode stuurt het leger een bericht rond de wereld om alle nog overgebleven legereenheden van het plan op de hoogte te brengen.
Het uploaden van het virus verloopt volgens plan, waarna een massale tegenaanval wordt ingezet. Russell gebruikt een kamikazeaanval om een van de hoofdschepen te vernietigen. Ondertussen vernietigen Levinson en Hiller het moederschip met een nucleaire raket, die ze mee hadden genomen. In area 51 ontvangt men het bericht dat de aanval overal ter wereld een succes was.
Aan het eind van de film landen Levinson en Hiller ongedeerd bij Area 51 en kijken toe hoe het puin van het moederschip verbrandt in de atmosfeer.
Rolverdeling
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Will Smith | Kapitein Steven Hiller |
| Bill Pullman | President Thomas J. Whitmore |
| Jeff Goldblum | David Levinson |
| Mary McDonnell | First Lady Marilyn Whitmore |
| Judd Hirsch | Julius Levinson |
| Robert Loggia | Generaal William Grey |
| Randy Quaid | Russell Casse |
| Margaret Colin | Constance Spano |
| Vivica A. Fox | Jasmine Dubrow |
| James Rebhorn | Albert Nimziki |
| Harvey Fierstein | Marty Gilbert |
| Adam Baldwin | Majoor Mitchell |
| Erick Avari | SETI-baas |
Achtergrond
Productie
Het idee voor de film kwam toen Emmerich en Devlin in Europa waren om hun film Stargate te promoten. Een journalist vroeg Emmerich waarom hij een film als Stargate had gemaakt terwijl hij niet in buitenaardse wezens gelooft. Als antwoord gaf Emmerich dat hij nog steeds gefascineerd was door een eventuele komst van buitenaardse wezens en vroeg de journalist hoe hij zou reageren als hij op een ochtend wakker werd en zag dat er kolossale ruimteschepen boven alle steden op aarde hingen. Dit idee bleef hangen en Emmerich besloot er samen met Devlin een film van te maken.
Emmerich en Devlin schreven hun script tijdens een twee weken durende vakantie in Mexico. De productie begon in augustus 1995. De twee probeerden zoveel mogelijk authentieke pyrotechnics te gebruiken en zo min mogelijk computeranimatie.
Toen de film nog een postproductie was, begon 20th Century Fox met een grootse marketingscampagne om de film te promoten. Zo werd een reclamefilmpje uitgezonden tijdens de Super Bowl XXX. Voor deze reclame had Fox 1,3 miljoen dollar neergeteld.
Roman
Auteur Stephen Molstad schreef een roman gebaseerd op de film om de film te helpen promoten. De roman gaat dieper in op de personages en situaties.
Door het succes van de film schreef Molstad later een prequel-roman getiteld Independence Day: Silent Zone. In juli 1999 volgde een derde roman getiteld Independence Day: War in the Desert.
Ontvangst
Independence Day werd over het algemeen goed ontvangen. Toch vonden critici dat de plot van de film teveel leek op H.G. Wells’ The War of the Worlds. De film bracht wereldwijd $ 817.800.491[1] op.
Radio-spin-off
Op 4 augustus, 1996 zond BBC Radio 1 een 1 uur durende show uit getiteld Independence Day UK, geschreven en geproduceerd door Dirk Maggs. Deze show vertelt het verhaal van de film vanuit Brits perspectief. Geen van de acteurs uit de film werkten mee aan de show.
Luchtballon
Voor deze film is een speciale luchtballon gebouwd door fabrikant, Cameron Balloons. Deze ballon werd gebruikt voor het moederschip, in combinatie met special effects. [2]
Prijzen en nominaties
- 1996
- De Golden Screen – gewonnen
- De Golden Screen with 1 Star – gewonnen
- De Golden Screen with 2 Stars – gewonnen
- 1997
- De Academy Award voor beste effecten – gewonnen
- De Academy Award voor beste geluid
- 11 Saturn Awards:
- Beste regisseur (Roland Emmerich) – gewonnen
- Beste sciencefictionfilm – gewonnen
- Beste effecten - gewonnen
- Beste acteur (Jeff Goldblum)
- Beste acteur (Will Smith)
- Beste kostuums
- Beste muziek
- Beste optreden door een jonge acteur (James Duval)
- Beste mannelijke bijrol (Brent Spiner)
- Beste vrouwelijke bijrol (Vivica A. Fox)
- Beste schrijver
- De Amanda Award voor beste buitenlandse film – gewonnen
- De Award of the Japanese Academy voor beste buitenlandse film
- De BAFTA Film Award voor Best Achievement in Special Visual Effects
- De Best Achievement in Special Visual Effects voor beste geluid
- De BMI Film Music Award – gewonnen
- De Blockbuster Entertainment Award voor favoriete acteur (Will Smith) – gewonnen
- De C.A.S. Award voor Outstanding Achievement in Sound Mixing for a Feature Film
- De Box Office Award – gewonnen
- De Grammy voor Best Instrumental Composition Written for a Motion Picture or for Television - gewonnen
- De Hugo Award voor beste dramatische presentatie
- De International Monitor Award voor Theatrical Releases - Electronic Visual Effects – gewonnen
- De Blimp Award voor favoriete film – gewonnen
- De Blimp Award voor favoriete filmacteur (Will Smith)
- 5 MTV Movie Awards:
- Beste kus (Will Smith en Vivica A. Fox) – gewonnen
- Beste actiescène
- Best Breakthrough Performance (Vivica A. Fox)
- Beste mannelijke rol (Will Smith)
- Beste film
- De Readers' Choice Award voor beste buitenlandse film – gewonnen
- De People's Choice Award voor Favorite Dramatic Motion Picture – gewonnen
- De Gouden Framboos voor slechtste film die meer dan 100 miljoen dollar heeft opgebracht.
- De Golden Satellite Award voor Outstanding Film Editing
- De Golden Satellite Award voor Outstanding Visual Effects
- Acht Universe Reader's Choice Award – allemaal gewonnen
- Best Actor in a Genre Motion Picture (Will Smith)
- Best Cinematography for a Genre Motion Picture
- Best Director for a Genre Motion Picture (Roland Emmerich)
- Best Science Fiction Film
- Best Score for a Genre Motion Picture
- Best Special Effects in a Genre Motion Picture
- Best Supporting Actress in a Genre Motion Picture (Vivica A. Fox)
- Best Writing for a Genre Motion Picture
- De Young Artist Award voor Best Performance in a Feature Film - Actor Age Ten or Under (Ross Bagley)