Gastro-oesofageale reflux: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MerlIwBot (overleg | bijdragen)
k Robot: toegevoegd: eu:Errefluxu gastroesofagikoa
MahdiBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: hu:Gastrooesophagealis refluxbetegség
Regel 52: Regel 52:
[[hi:एसिडिटी]]
[[hi:एसिडिटी]]
[[hr:Gastroezofagealna refluksna bolest]]
[[hr:Gastroezofagealna refluksna bolest]]
[[hu:Gastrooesophagealis refluxbetegség]]
[[it:Malattia da reflusso gastroesofageo]]
[[it:Malattia da reflusso gastroesofageo]]
[[ko:위 식도 역류병]]
[[ko:위 식도 역류병]]

Versie van 20 mei 2012 21:09

Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Oesofagale reflux
Coderingen
ICD-10 K21
ICD-9 530.81
OMIM 109350
DiseasesDB 23596
eMedicine med/857ped/1177 radio/300
MeSH D005764
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Oesofagale reflux is het verschijnsel van (periodiek) terugvloeien van maagzuur in de slokdarm (oesofagus).

Hoewel oesofagale reflux bij gezonde personen ook kan voorkomen, kan het problematisch worden als er klachten door ontstaan of als er schade optreedt aan het slijmvlies van de slokdarm. De oorzaak ligt meestal in het feit dat de afsluiting aan de onderkant van de slokdarm net boven de maag (LES, lower esophageal sphincter) niet goed (meer) werkt. (Hoewel hier geen echte kringspier aanwezig is hoort er wel een functionele afsluiting te bestaan). Ook een middenrifsbreuk (hernia diafragmatica) kan aan reflux ten grondslag liggen. Bij mensen met een verstandelijke beperking komt oesofageale reflux vaak voor; bij een IQ beneden de 50 heeft wel 52% er last van; als er ernstige bijkomende beperkingen zijn wordt dit 70% of nog hoger.

Het gevolg van veelvuldige reflux kan leiden tot een slokdarmontsteking (oesofagitis), wat onbehandeld soms kan leiden tot verlittekening en vernauwing (stenose) en soms ook tot intestinale metaplasie van het slijmvlies van het onderste deel van de slokdarm. Als dit optreedt noemen we dit een Barrett-oesofagus). Deze laatste toestand kan soms leiden tot een adenocarcinoom van de slokdarm. Bij dergelijke patiënten wordt dan ook regelmatig een scopie aanbevolen om een dergelijke ontaarding vroegtijdig te ontdekken. Indien reflux wordt vermoed kan een slokdarmspiegeling (gastroscopie) worden verricht om te kijken of er door het maagzuur veroorzaakte schade is aan de slokdarm. Bij verdachte afwijkingen aan het slokdarmslijmvlies worden vaak kleine stukjes slokdarmweefsel weggenomen (biopten) om de eventuele graad van de slokdarm verandering metaplasie vast te stellen en maligniteit op te sporen. Soms verricht men een slokdarmdrukmeting (manometrie), vaak gecombineerd met een 24-uurs zuurmeting van de slokdarm waarbij de hoeveelheid zuur die in de slokdarm komt wordt gemeten en er gekeken kan worden of deze momenten samenhangen met momenten tijdens de meting dat er klachten optreden [1]. Belangrijk is, dat dit zonder zuurremmende medicijnen gebeurt, anders kan een vertekend beeld ontstaan. Bij een deel van de patiënten met klachten worden er geen afwijkingen gezien of gemeten tijdens de onderzoeken.

In ernstige gevallen van refluxziekte kan, naast een heel scala van medicijnen (middelen die de maagzuurproductie stilleggen zoals protonpompremmers en H2-antagonisten of het zuur binden) een zogenoemde laparoscopische fundoplicatie volgens Toupet [2] worden uitgevoerd. Deze operatie is een goede behandelingskeuze voor patiënten die niet goed geholpen zijn met zuurremmende medicijnen, het is echter belangrijk dat deze operatie wordt verricht door een chirurg met veel ervaring hierin. Veruit het grootste deel van de patiënten reageert echter wel goed op zuurremmende medicatie, en heeft geen operatie nodig. Refluxklachten komen zeer veel voor: maagzuurremmers vormen van alle geneesmiddelen een van de grootste kostenposten in Nederland.

Baby's

Bij baby's kan in het eerste jaar ook reflux optreden, als de slokdarmspier niet op het juiste moment opent. Zeker bij zuigelingen die liggend drinken kan dit betekenen dat de maaginhoud vrij in- en uit de slokdarm kan stromen. Dat geeft zeker bij het drinken een pijnlijke irritatie. Een kinderarts zal dan maagzuurremmers voorschrijven, en adviseren de (afgekolfde) melk dikker maken met johannesbroodpitmeel.

Verschijnselen

De bekendste verschijnselen zijn brandend maagzuur, pijn achter het borstbeen en slikproblemen. In sommige gevallen ontstaan er zweren op het ontstoken deel van de slokdarm, en deze leiden dan weer tot bloedverlies. Het bloed komt via de maag in de darmen en komt uiteindelijk in de ontlasting terecht. Soms zijn de bloedingen zo erg, dat er vers bloed wordt opgebraakt. Andere verschijnselen zijn een brandende keel en hoesten.

Referenties

  1. A.J. Bredenoord, J. Tack en A.J.P.M. Smout (2009): Functiestoornissen van het maagdarmkanaal, BSL, Houten
  2. fundoplicatie

Externe links