Deep Purple: verschil tussen versies
k robot Anders: ar |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 16: | Regel 16: | ||
De laatsten die de groep versterkten waren Don Airey en Steve Morse. |
De laatsten die de groep versterkten waren Don Airey en Steve Morse. |
||
De huidige samenstelling (2005) is Airey / Gillan / Glover / Morse / Paice, en in deze samenstelling treden ze nog steeds op. |
De huidige samenstelling (2005) is Airey / Gillan / Glover / Morse / Paice, en in deze samenstelling treden ze nog steeds op. In januari 2006 is Deep Purple begonnen aan de ca. 2 jaar durende 'Rapture of the deep'-worldtour. |
||
De grootste [[hit (muziek)|hit]] van de band is ''Child in Time''. Dit nummer staat in elke [[Tijdloze 100]] in de bovenste regionen geklasseerd. Hetzelfde geldt voor ''Smoke on the water''. |
De grootste [[hit (muziek)|hit]] van de band is ''Child in Time''. Dit nummer staat in elke [[Tijdloze 100]] in de bovenste regionen geklasseerd. Hetzelfde geldt voor ''Smoke on the water''. |
||
Versie van 7 feb 2006 21:39
Deep Purple is een Britse hardrock band.
Jon Lord startte in 1968 met een band onder de naam "Roundabout", maar veel succes had hij niet en al snel vertrokken de drummer en de bassist. Via twee mensen die manager van de groep wilden worden kreeg hij Nick Simper als bassist en Ian Paice als drummer. Rod Evans sloot zich bij de groep aan als zanger.
De groep wijzigde haar naam in Deep Purple, en nam een eerste single op: Hush. Dit was gelijk de eerste hit. De single werd gevolgd door een cover van Kentucky Woman van Neil Diamond, waarna de eerste elpee volgde: Shades Of Deep Purple. De plaat was matig succesvol. De band besloot daarom zo snel mogelijk de volgende plaat, The Book of Taliesyn uit te brengen. Deze elpee had wel succes, en de weg voor Deep Purple lag open. De samenstelling van de groep was Ritchie Blackmore op gitaar, Rod Evans zang, Jon Lord op de keyboards, Ian Paice op de drum en Nick Simper op bas.
Met het overkomen van Glover en Gillan van Episode Six naar Deep Purple slaat de groep een andere weg in. Het succes komt met het album Deep Purple in Rock. Deep Purple zette haar naam als Hard Rock groep, met Led Zeppelin en Black Sabbath hebben zij deze stijl ontwikkeld. In het begin van de zeventiger jaren stond de band te boek als "progressief" of als "underground".
De periode die volgde leverde de bekendste albums op. De samenstelling van de groep was Ritchie Blackmore, Ian Gillan, Roger Glover, Jon Lord en Ian Paice (MK2).
Nadien werden Ian Gillan en Roger Glover vervangen door David Coverdale en bassist Glenn Hughes die om de lead-vocals streden. De songs evolueerden weg van de Heavy Rock en invloeden uit de Blues en de Jazz vonden hun weg. Uiteindelijk verliet Ritchie Blackmore met slaande deuren de band en wonderboy Tommy Bolin nam zijn plaats in. Na enkele live-miskleunen en een knappe Bolin-gesigneerde LP Come taste the Band legde Purple er tijdelijk de bijl bij neer. Bolin maakte, na het sublieme Teaser nog een tweede LP met zijn eigen Bolin band en overleed kort daarna aan een overdosis drugs op het moment dat hij met zijn eigen band het voorprogramma ging verzorgen voor Jeff Beck.
Van de originele leden Nick Simper en Rod Evans bracht alleen Simper op een Duits label nog een collector's item album (Slipstreamer) uit, gevolgd door een veel te snel opgenomen miskleum. Alle andere Purple leden bouwden een vrij populaire carrière uit, maar het succes van Deep Purple wist niemand te evenaren. Mr Universe Ian Gillan, Rainbow Ritchie Blackmore, Mr. Hammond Jon Lord, Love is all Roger Glover en Whitesnake David Coverdale waren de voorbeelden van de huidige rockhelden.
In de tachtiger jaren volgde een reüniealbum: Perfect Strangers waarmee de groep er weer stevig tegenaan ging. Maar ook hier liep het weer uit op onderlinge problemen, met Gillan en Blackmore die de band verlieten en vervolgens Gillan die weer terugkeerde.
De laatsten die de groep versterkten waren Don Airey en Steve Morse. De huidige samenstelling (2005) is Airey / Gillan / Glover / Morse / Paice, en in deze samenstelling treden ze nog steeds op. In januari 2006 is Deep Purple begonnen aan de ca. 2 jaar durende 'Rapture of the deep'-worldtour.
De grootste hit van de band is Child in Time. Dit nummer staat in elke Tijdloze 100 in de bovenste regionen geklasseerd. Hetzelfde geldt voor Smoke on the water.
Hun allerlaatste mega-seller was "Black Night". Nadien volgden nog talloze rocknummers, maar niets dat het succes van MK2a oversteeg.
Discografie
De albums van Deep Purple, ingedeeld naar de verschillende samenstellingen van de groep.
- MK 1: Blackmore, Evans (zang), Lord, Paice, Simper (bas)
- Shades of Deep Purple, 1968
- The Book of Taliesyn, 1968
- Deep Purple, 1969
- MK 2: Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice
- Concerto for Group and Orchestra, samen met het Royal Philharmonic Orchestra, 1969
- Deep Purple in Rock, 1970
- Gemini Suite Live, 1970 (pas uitgebracht in 1993)
- Fireball, 1971
- Machine Head, 1972
- Made in Japan, 1972
- Who do we think we are, 1973
- MK 3: Blackmore, Coverdale (zang), Hughes (bas/zang), Lord, Paice
- Burn, 1974
- Stormbringer, 1974
- MK 4: Bolin (gitaar), Coverdale (zang), Hughes (bas/zang), Lord, Paice
- Come taste the band, 1975
- MK 2b: Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice
- Perfect Strangers, 1984
- The house of blue light, 1987
- MK 5: Blackmore, Glover, Lord, Paice, Turner (zang)
- Slaves & Masters, 1990
- MK 2c: Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice
- The Battle Rages on, 1993
- Mk 6: Gillan, Glover, Lord, Paice, Joe Satriani (gitaar)
- MK 7: Gillan, Glover, Lord, Morse (gitaar), Paice
- Purpendicular, 1996
- Abandon, 1998
- MK 8: Airey (keyboard), Gillan, Glover, Morse, Paice
- Bananas, 2003
- Rapture of the deep, 2005