90377 Sedna: verschil tussen versies
k Interpunctie |
k robot Anders: sv |
||
| Regel 116: | Regel 116: | ||
[[scn:Sedna]] |
[[scn:Sedna]] |
||
[[sk:90377 Sedna]] |
[[sk:90377 Sedna]] |
||
[[sv: |
[[sv:90377 Sedna]] |
||
[[th:เซดนา]] |
[[th:เซดนา]] |
||
[[tr:90377 Sedna]] |
[[tr:90377 Sedna]] |
||
Versie van 11 feb 2006 02:17
| Baankarakteristieken | |
|---|---|
| Baantype | Oortwolk (?) |
| Halve grote as | 502 AE |
| Periheliumafstand | 76 AE |
| Apheliumafstand | 928 AE |
| Gemiddelde baansnelheid | 1.04 km/s |
| Periode | 11 249 jaar |
| Glooiingshoek | 11.932° |
| Excentriciteit | 0.849 |
| Fysische karakteristieken | |
| Diameter | 1180-1800 km |
| Massa | 1.7-6.1×1021 kg |
| Zwaartekracht aan de oppervlakte | 0,33-0,50 m/s2 |
| Temperatuur aan de oppervlakte | ~12 Kelvin |
| Dichtheid | 2.0 g/cm³ (?) |
| Rotatieperiode | 10 u |
| Spectraalklasse | N.V.T. |
| Abs. magnitude | 1.6 |
| Albedo | >0.2 (?) |
| Geschiedenis | |
| Ontdekker | Michael Brown en Chadwick Trujillo, 2003 |
Sedna is de planetoïde met catalogusnummer 90377 in ons zonnestelsel. De vondst van Sedna werd op 11 november 2003 gedaan met de Palomar QUEST camera en de Samuel Oschin Telescoop op Mount Palomar, door een team van het California Institute of Technology onder leiding van Michael Brown. Vooraleer het transneptuniaans object z'n naam kreeg, had het als voorlopige benaming 2003 VB12 gekregen. De planetoïde Sedna is genoemd naar de godin Sedna.
Nieuwe planeet?
De ontdekking van Sedna heeft een discussie over wat wel en wat geen planeet is doen opwaaien. Het probleem is de kwestie Pluto. Pluto wordt als planeet erkend, maar is volgens veel astronomen een object in de Kuipergordel. Desondanks huivert men om de planeetstatus van Pluto in te trekken. Veel astronomen, inclusief de ontdekkers, zijn van mening dat Sedna ook geen planeet is. Het probleem is echter dat Sedna wellicht driekwart de diameter heeft van Pluto, waarmee de vraag rijst waarom Sedna niet als planeet beschouwd zou kunnen worden. Een vergelijkbare vraag doet zich voor ten aanzien van 2003 UB313, Quaoar en Orcus.
Afstand
Sedna was bij haar ontdekking het verst gelegen lid van het zonnestelsel; zelfs haar perihelium is met 76 AE 60% verder gelegen dan enig ander gekend object. Op dit ogenblik bevindt Sedna zich op 90 AE van de zon, het aphelium is op ongeveer 850 AE; de omlooptijd moet zo'n 10.500 jaar zijn. Op die afstand moet Sedna wel erg koud zijn; daarom werd ze genoemd naar de zeegodin Sedna van de Inuit, die in de koude diepten van de Poolzee zou leven. De afstand tot Sedna bekeken vanaf de Aarde is 3 maal verder dan de afstand tot Pluto.
|
| Illustratie van de enorme afstand van Sedna |
Deze afstand kwam voor astronomen als een complete verrassing, men vermoedde hier geen objecten. De ontdekkers vermoeden dat Sedna een object is in de binnenste Oortwolk, maar dat zou betekenen dat deze wolk veel dichterbij begint dan tot nog toe gedacht. Als dusdanig zou Sedna het eerste object zijn dat daarin wordt waargenomen.
Eigenschappen
De diameter van Sedna wordt geschat op tussen 840 en 1800 km, dat is 1/3 tot 2/3 die van Pluto.
Net als Mars heeft deze planetoïde een rode kleur, echter met een glans. Volgens de eerste metingen draaide Sedna in 20 tot 40 dagen om haar as. Dat is langzaam voor een planetoïde, daarom vermoedde men dat Sedna een maan heeft die de rotatiesnelheid afgeremd heeft. De Hubble Ruimtetelescoop kon deze maan echter niet vinden. Dit probleem lijkt opgelost te zijn: nieuwere metingen geven aan dat Sedna veel sneller om haar as draait, ongeveer eens in de 10 uur. Dit is een normale rotatiesnelheid en waarschijnlijk is er dus helemaal geen maan.
Trivia
De naam Sedna werd op 28 september 2004 officieel erkend door het Minor Planet Center van de IAU en verving hiermee de voorlopige naam 2003 VB12.