Regio's van Italië: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Regel 115: Regel 115:
[[ja:イタリアの地方行政区画]]
[[ja:イタリアの地方行政区画]]
[[ka:იტალიის ადმინისტრაციული დაყოფა]]
[[ka:იტალიის ადმინისტრაციული დაყოფა]]
[[kk:Италияның әкімшілік бөлінісі]]
[[ko:이탈리아의 행정 구역]]
[[ko:이탈리아의 행정 구역]]
[[lb:Italienesch Regiounen]]
[[lb:Italienesch Regiounen]]

Versie van 24 jul 2012 15:07

Politiek in Italië


Politiek van Italië


Portaal
Portaalicoon Politiek & Italië Portaalicoon

Italië is onderverdeeld in twintig regio's (Italiaans: regione).

De regionale organen

Elke regio heeft één parlement ("consiglio regionale", woordelijk regionale raad), dat om de vijf jaar gekozen wordt. Dit parlement is bevoegd tot regionale wetgeving. Het regionale bestuur ("giunta regionale", woordelijk regionale commissie) wordt door de president geleid. Hij wordt ook onmiddellijk door het electoraat gekozen. Als hij terugtreedt moeten nieuwe verkiezingen uitgeroepen worden.

De typologie van regio's

Er bestaan twee soorten van regio's: met normaalstatuut en met speciaalstatuut. Het statuut (niet met status te verwisselen) is de regionale grondwet.

De regio's met normaalstatuut

Vijftien regio's hebben een normaalstatuut. Dat wil zeggen dat elke regio door een eigen wet over haar constitutie kan beslissen. Na een hervorming van de Italiaanse grondwet in 2001 hebben die regio's meer gezag, maar ze hebben (nog) geen financiële autonomie. De regio's met normaalstatuut bestaan sinds de jaren zeventig.

De regio's met speciaalstatuut

De vijf regio's met speciaalstatuut hebben een grote autonomie, die door een speciale staatswet gewaarborgd wordt. Tussen 60 en 100% van alle lasten komen die regio's toe. De redenen voor de autonomie zijn verschillend: in het geval van Sicilië en Sardinië de geografische isolatie en het separatisme; in Valle d'Aosta de Franstalige, in Trentino-Zuid-Tirol de Duitstalige minderheid. De genaamde regio's werden in 1948 opgericht. Friuli-Venezia Giulia werd in 1963 opgericht, want er is een Sloveense minderheid en toen was de regio dicht bij het ijzeren gordijn.

Na een hervorming in 1972 werden de autonome provincies van Trente en Bozen opgericht en de regio Trentino-Zuid-Tirol heeft sedert die tijd steeds minder belang.

De regionale onderverdeling

De regio's zijn op hun beurt in provincies en gemeenten verdeeld (alleen Valle d'Aosta heeft geen provincies). Op dit moment zijn er 109 provincies en meer dan 8100 gemeenten.

De lijst van de Italiaanse regio's

# Regio Hoofdstad Opp. (km²) Inw. (2007)[1] Kaart
1 Abruzzen L'Aquila 10.793 1.309.797 Regio's van Italië
2 Apulië Bari 19.364 4.069.869
3 Basilicata Potenza 9992 591.338
4 Calabrië Catanzaro 15.083 1.998.052
5 Campania Napels 13.592 5.790.187
6 Emilia-Romagna Bologna 22.122 4.223.264
7 Friuli-Venezia Giulia Triëst 7712 1.212.602
8 Lazio Rome 17.210 5.493.308
9 Ligurië Genua 5421 1.607.878
10 Lombardije Milaan 23.861 9.545.441
11 Marche Ancona 9695 1.536.098
12 Molise Campobasso 4438 320.074
13 Piemonte Turijn 25.398 4.352.828
14 Sardinië Cagliari 24.090 1.659.443
15 Sicilië Palermo 25.701 5.016.861
16 Trentino-Zuid-Tirol Trente 13.599 994.703
17 Toscane Florence 22.990 3.638.211
18 Umbrië Perugia 8454 872.967
19 Valle d'Aosta Aosta 3266 124.812
20 Veneto Venetië 18.390 4.773.554

Zie ook

Bron