Zien

Voor de gelijknamige dvd van Marco Borsato, zie Zien (Marco Borsato)

Het oog van een uil.

Zien is het waarnemen van beelden. Zien kan hierbij duiden op het direct waarnemen van beelden uit de fysieke werkelijkheid met het gezichtsvermogen, maar ook op het indirect waarnemen van mentale beelden: denken of dromen. Het woord zien is afkomstig van het proto-Indo-Europees Chi. In het Latijn is daar scientia van afgeleid terwijl van het proto-Indo-Europees Ved (weten) het Latijnse woord voor zien komt: videre (en video).

Het directe ruimtelijk zien van beelden berust op het zien met beide ogen tegelijk. Door de afstand tussen beide ogen kunnen we diepte waarnemen. Zie Stereoscopie.

Via de pupil komen de beelden van buitenaf omgekeerd op het netvlies terecht, maar de hersenen zetten dit om in wat wij een normaal beeld noemen. (vergelijkbaar met het negatief in een camera).

Kijken is een bewuste en aandachtige vorm van direct zien. Dat wil zeggen dat de kijker weet wat hij ziet. Hij kan wat hij ziet zowel objectief als subjectief benoemen. Het gezegde: "Kijk, als je tekent zie je meer" geeft in dit verband duidelijk het verschil aan tussen 'kijken' en 'zien'.

Ook onbewust direct zien is mogelijk. Dit treedt bijvoorbeeld op als een geoefend autorijder na een tijdje plotseling bemerkt dat hij onbewust een stuk is opgeschoten, zonder dat hij zich bewust was van de door hem waargenomen beelden van de afgelegde weg.

Het perifere zichtsveld is de zone buiten het centrale zichtsveld van het oog.

Zie ook

• Oog

· ·

Zintuigen

gezicht · gehoor · reuk · smaak · tast · evenwicht · proprioceptie · thermoceptie · nociceptie · interoceptie