Bestandsformaat: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
herschreven, minder dos/windows optiek
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
Met '''bestandsformaat''', of '''bestandsindeling''', doelt men op de manier waarop de informatie in een computerbestand [[binair]] gecodeerd is. Het bestandsformat legt vast met welke [[syntax]] en [[semantiek]] de informatie in een reeks eenen en nullen wordt vastgelegd en teruggelezen kan worden. De kennis van het format is essentieel voor het interpreteren van de gegevens. Gewoonlijk is de kennis vastgelegd in de [[broncode]] van een [[computerprogramma]] zodat de gebruiker hiervan niets hoeft te weten.
Met '''bestandsformaat''', of '''bestandsindeling''', doelt men op de manier waarop de informatie in een computerbestand [[binair]] gecodeerd is. Het bestandsformat legt vast met welke [[syntaxis]]] en [[semantiek]] de informatie in een reeks eenen en nullen wordt vastgelegd en teruggelezen kan worden. De kennis van het format is essentieel voor het interpreteren van de gegevens. Gewoonlijk is de kennis vastgelegd in de [[broncode]] van een [[computerprogramma]] zodat de gebruiker hiervan niets hoeft te weten.


==Namen en extensies==
==Namen en extensies==

Versie van 17 sep 2012 10:17

Met bestandsformaat, of bestandsindeling, doelt men op de manier waarop de informatie in een computerbestand binair gecodeerd is. Het bestandsformat legt vast met welke syntaxis] en semantiek de informatie in een reeks eenen en nullen wordt vastgelegd en teruggelezen kan worden. De kennis van het format is essentieel voor het interpreteren van de gegevens. Gewoonlijk is de kennis vastgelegd in de broncode van een computerprogramma zodat de gebruiker hiervan niets hoeft te weten.

Namen en extensies

Gangbare besturingssystemen en applicaties maken bij het lezen van een bestand gebruik van meta-gegevens en/of van kenmerkend van de data in het bestand en/of van de naam van een bestand om te achterhalen welk bestandsformaat gebruikt is. In het laatste geval wordt veelal een kenmerkende bestands-extensie gebruikt, dat wil zeggen een afkorting na de laatste punt in de bestandsnaam zoals ".exe of ".db". Meta-gegevens kunnen bijvoorbeeld gebruik maken van de MIME-techniek om eenduidig de vorm van de data in een bestand te beschrijven.

Text en binair

In feite zijn alle bestanden binair. In de tijd van de eenvoudige tekstcoderingen, bijvoorbeeld volgens Ascii, werd met een tekstbestand bedoeld dat de bytes in het bestand overeenkwamen met de binaire codes voor de letters in dat coderingssysteem en dat er geen zogenaamde control-codes in het bestand voorkwamen. Dergelijke bestanden kunnen met zeer eenvoudige middelen voor mensen leesbaar gemaakt worden. Met de opkomst van unicode is het verschil tussen binaire en tekstbestanden niet zo eenduidig meer.

Binaire bestanden kunnen gewoonlijk alleen door specifieke computerprogramma's geinterpreteerd worden.

Specificaties

De beschrijving van een bestandsformaat wordt ook wel specificatie genoemd. Deze kan open zijn of leveranciersspecifiek. Sommige specificaties zijn door patenten beschermd. Niet-open formaten bemoeilijken veelal de uitwisseling van de gegevens tussen verschillende programma's en computers. Ook de toegankelijkheid van oude gegevens kan moeilijk zijn bij het gebruik van een dergelijk gesloten format, vooral als de leverancier van de betreffende software inmiddels niet meer bestaat.

Zie ook

Externe links