Crest of a Knave: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Maiella (overleg | bijdragen)
conform engels lemma
Zorrobot (overleg | bijdragen)
k r2.7.3) (Robot: toegevoegd: nn:Crest of a Knave
Regel 57: Regel 57:
[[it:Crest of a Knave]]
[[it:Crest of a Knave]]
[[ka:Crest of a Knave]]
[[ka:Crest of a Knave]]
[[nn:Crest of a Knave]]
[[no:Crest of a Knave]]
[[no:Crest of a Knave]]
[[pt:Crest of a Knave]]
[[pt:Crest of a Knave]]

Versie van 19 sep 2012 00:53

Crest of a Knave
Album van Jethro Tull
Uitgebracht september 1987
Opgenomen lente 1987, Ian Andersons privéstudio
Genre progressieve rock
Duur 55:35
Label(s) Chrysalis Records (NL)
Producent(en) Ian Anderson
Chronologie
1985
Original Masters
  1987
Crest of a Knave
  1988
20 Years Of Jethro Tull

(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Crest of a Knave is een album van de Britse progressieve rockband Jethro Tull, uitgebracht in 1987.

Begin jaren 80 was Jethro Tull een weg ingeslagen van elektronische rockmuziek. Iets wat door de fans niet erg gewaardeerd werd, en vooral de albums A en Under Wraps waren niet geliefd.

Na een pauze van twee jaar is Crest Of A Knave het vervolg op het commercieel gezien minst succesvolle album van Jethro Tull, Under Wraps. Deze pauze hebben de heren genomen om te bedenken hoe het verder moest met de eens zo succesvolle band. Er is zelfs overwogen de dwarsfluit permanent aan de wilgen te hangen. Maar ook stemproblemen van Ian Anderson, door het vele jaren vrijwel non-stop optreden, waren een reden om het tijdelijk rustiger aan te doen. Maar de band besloot door te gaan, maar wel een andere weg in te slaan. De elektronica werd grotendeels verlaten, om dit meer heavy album te maken. Ian Anderson schreef ditmaal alle nummers helemaal alleen. De inbreng van voornamelijk Peter-John Vettese op de laatste albums was immers niet goed bevallen. Hij heeft de band dan ook verlaten, overigens zonder ruzie. Naast Anderson bestond Jethro Tull nu uit Martin Barre en David Pegg. De overige bandleden waren vooralsnog gastmuzikant.

Maar wat een comeback! De band kwam sterker terug dan door vriend en vijand verwacht, wellicht ook tot verrassing van henzelf. Dit gaf natuurlijk een ongeloofelijke stimulans om door te gaan, en het was een signaal dat de band weer op het juiste pad was. Niet alleen stond het album hoog in de hitlijsten, ook werd het beloond met een Grammy-award in de categorie Best Hard Rock / Heavy Metal Performance, en versloeg daarbij favoriet Metallica.

Nummers

  1. Steel Monkey
  2. Farm On The Freeway
  3. Jump Start
  4. Said She Was A Dancer
  5. Dogs In The Midwinter
  6. Budapest
  7. Mountain Men
  8. The Waking Edge
  9. Raising Steam
  10. Part Of The Machine¹

¹Bonus nummer op de Digitaal 'Remastered' Versie.

Line-up

Gastmuzikanten:

  • Doane Perry (drums)
  • Gerry Conway (drums)
  • Ric Sanders (viool)