C-terminus: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: sv:C-terminal
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.2) (Robot: toegevoegd: gl:C-terminal
Regel 17: Regel 17:
[[es:C-terminal]]
[[es:C-terminal]]
[[fr:Extrémité C-terminale]]
[[fr:Extrémité C-terminale]]
[[gl:C-terminal]]
[[he:קצה קרבוקסילי]]
[[he:קצה קרבוקסילי]]
[[it:Dominio C-terminale]]
[[it:Dominio C-terminale]]

Versie van 13 okt 2012 20:36

Een tetrapeptide (zoals bijvoorbeeld Val-Gly-Ser-Ala) met het
groen gemarkeerde N-terminale α-aminozuur (in het voorbeeld: L-Valine) en het
blauw gemarkeerde C-terminale α-aminozuur (in het voorbeeld: AlanineL-Alanine

De C-Terminus of Carboxyl-Terminus is het einde van een eiwit of een polypeptide en bestaat uit een aminozuur met een ongebonden carboxygroep (R-COOH, in organismen: R-COO-). De naam duidt op de ongebonden carboxygroep.

Met de C-Terminus eindigt de eiwitsynthese op het ribosoom. Bij de eiwitsynthese blijft de aminogroep (N-Terminus) ongebonden, terwijl de carboxygroep (-COOH) met een peptidebinding aan het volgende aminozuur wordt vastgemaakt, dat aan het eind weer een ongebonden carboxygroep heeft. Doordat de groep een sterke ladingsdichtheid heeft, komt deze normaal gezien voor aan de buitenkant van een eiwit, waar hij wordt gestabiliseerd door waterstofbruggen.

Een polypeptideketting heeft aan de ene kant een ongebonden carboxygroep, de C-Terminus en aan de andere kant een ongebonden aminogroep, de N-Terminus. Afgesproken is dat bij het weergeven van een polypeptideketting de N-Terminus links staat.