Eifelaquaduct: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 19 okt 2012 19:56

Het Eifelaquaduct of Aquaeductus Arduennus is een Romeins aquaduct van het Duitse Eifelgebied naar Keulen. Er zijn nog veel overblijfselen van het aquaduct. Hierlangs werd de Römerkanal-Wanderweg aangelegd, 100 km van Nettersheim naar Keulen.

Traject

Het water is afkomstig van vier verschillende gebieden:

Grüner Putz bij Nettersheim
Klausbrunnen bij Mechernich
Verschillende bronnen in Urfey
De Hausener Benden in Eiserfey

Deze liggen 95 km van Keulen af, maar met alle uitbreidingen meegeteld is het aquaduct 130 km lang. Deze waterleiding was een van de langste van het Romeinse Rijk. Via een 10 m hoge brug kwam het water in de stad terecht, vanwaar het werd verdeeld naar de fonteinen, badhuizen en riolering. Al deze bouwmaterialen kwamen uit de omgeving.

De constructie getuigt van de vaardigheden van de Romeinse ingenieurs. Het zou zo lang mogelijk ondergronds lopen, tegen eventueel invallende Germanen en bevriezing. Bruggen werden enkel gebouwd om valleien over te steken. Overblijfselen van een 1,4 km lange brug liggen bij Rheinbach en een van 70 m bij Mechernich. Een gedeelte van de brug bij Vussem is gereconstrueerd. Het aquaduct had van binnen een breedte van 70 cm en een hoogte van 1 m.

De constructie is van beton en stenen die een gebogen overkapping vormen. De buitenkant van het aquaduct werd beplakt met een roodachtig mengsel genaamd opus signinum, dat bestaat uit kalk en gemalen baksteen, om vuil water buiten te houden. Om ook grondwater buiten te houden, werden er op sommige plaatsen langs het aquaduct drainagekanalen aangelegd.

Geschiedenis

Het aquaduct werd gebouwd in 80 na Chr. Hiervoor werd Keulen bevoorraad via het Vorgebirge aquaduct. Dat voldeed echter niet door de groei van de stad en de droogte in de zomer. Samen hadden beide aquaducten een capaciteit van 20.000 m3 per dag. Het bleef in gebruik tot 260, toen de Germanen binnenvielen. Het aquaduct werd vernield en verviel. Daarna werd het Vorgebirge aquaduct gebruikt. De bouwmaterialen van het aquaduct werden gebruikt voor nieuwe middeleeuwse gebouwen, zoals de stadsmuur rond Rheinbach. De kalklaag die in de loop der eeuwen was ontstaan werd gebruikt als marmerachtig bouwmateriaal voor de zuilen in de abdijkerken van Siegburg, Bad Münstereifel en de Abdij Maria Laach.

Literatuur

Klaus Grewe, Der Römerkanal-Wanderweg. Ein archäologischer Wanderführer (Düren, 1988).

Externe links

Vici.org Interactieve kaart met het volledige tracé van het Eifelaquaduct

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 [[Bestand:Karte eifelwasserleitung en.jpg|thumb|Traject van het aquaduct]]
-Het '''Eifelaquaduct''' of '''Aquaeductus Arduennus''' is een [[Romeins aquaduct]] van het Duitse [[Eifel]]gebied naar [[Keulen]]. Er zijn nog veel overblijfselen van het aquaduct. Hierlangs werd de ''Römerkanal-Wanderweg'' aangelegd, 100 km van [[Nettersheim]] naar Keulen.
+Het '''Eifelaquaduct''' of '''Aquaeductus Arduennus''' is een [[Romeins aquaduct]] van het Duitse [[Eifel]]gebied naar [[Keulen (stad)|Keulen]]. Er zijn nog veel overblijfselen van het aquaduct. Hierlangs werd de ''Römerkanal-Wanderweg'' aangelegd, 100 km van [[Nettersheim]] naar Keulen.
 == Traject ==