Raad van Volkscommissarissen: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
BotEmpoor (overleg | bijdragen)
k Robot-geholpen redirect: Lenin
RobotQuistnix (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: es Anders: de
Regel 19: Regel 19:
[[Categorie:Geschiedenis van Rusland]]
[[Categorie:Geschiedenis van Rusland]]


[[de:Rat der Volkskommissare]]
[[de:Ministerrat der UdSSR]]
[[en:Sovnarkom]]
[[en:Sovnarkom]]
[[es:Consejo de Ministros de la URSS]]
[[he:סובנארקום]]
[[he:סובנארקום]]
[[ro:Sovietul Comisarilor Poporului]]
[[ro:Sovietul Comisarilor Poporului]]

Versie van 10 mrt 2006 08:30

Raad van Volkscommissarissen (Russisch: Совет народных коммисаров/Sovjet narodnych kommisarov), met de Russische afkorting Sovnarkom, is een door Trotski in november 1917 bedachte (anti-burgerlijke) naam voor het bolsjewistische kabinet. De minister-president (Lenin) droeg de ambtstitel Voorzitter van de Raad van Volkscommissarissen. Aan het hoofd van ieder ministerie stond een Volkscommissaris, bijgestaan door een Collegium. In 1946 werd de Raad van Volkscommissarissen van de Sovjetunie vervangen door een Raad van Ministers.

Alle afzonderlijke sovjetrepublieken (de autonome en de deelrepublieken) kenden in de periode 1918-1946 een Raad van Volkscommissarissen

Duitsland

Na de Novemberrevolutie in Duitsland werd er door rijkskanselier Friedrich Ebert een Rat der Volksbauftragten kreeg. Deze Rat der Volksbeauftragten was verantwoording schuldig aan het Congres van Soldaten- en Arbeidersraden. In februari 1919 werd de raad opgeheven en vervangen door een reguliere regering. De Rat der Volksbeaufragten van Duitsland bestond uit: Friedrich Ebert (rechtervleugel SPD), Philipp Scheidemann (centrumvleugel SPD), Otto Landsberg (rechtervleugel SPD), Emil Barth (linkervleugel USPD [onafhankelijke socialisten]), Hugo Haase (rechtervleugel USPD) en Wilhelm Dittmann (rechtervleugel USPD).

Na de moord op de Beierse premier Kurt Eisner (USPD) in januari 1919, besloten diens aanhanger om een socialistische radenrepubliek uit te roepen met een Rat der Volksbeauftragten als uitvoerend bestuur van de Centrale Arbeiders- en Soldatenraad van München. Deze Rat der Volksbeauftragten werd gedomineerd door de anarchisten Erik Mühsam, Gustav Landauer en enkele USPD'ers. In april 1919 namen de communisten de macht over in Beieren. In mei 1919 werd München bezet door vrijkorpsen; de "Rode Radenrepubliek" werd door de "Witte regeringstroepen" ten val gebracht. (zie: Beieren, hoofdstuk geschiedenis)

In het spartakistische (communistische) Bremen regeerde eveneens korte tijd een radenrepubliek met een Rat der Volksbeauftragten.

Hongarije

Na de val van de Beierse radenrepubliek werd er in Hongarije een radenrepubliek opgericht onder leiding van Belá Kun (communist), met een Raad van Volkscommissarissen die verantwoording schuldig was aan een Centrale Arbeiders- en Soldatenraad. Deze radenrepubliek werd beëindigd door het Roemeense leger en het "Witte leger" van admiraal Miklos Horthy.

Zie ook