Programmeerparadigma

In de informatica zijn programmeerparadigma's denkpatronen of uitgesproken concepten van programmeren, die voornamelijk verschillen in de wijze van uitgedrukking om het gewenste resultaat te kunnen behalen. Programmeertalen zijn doorgaans ontworpen om het programmeren in één paradigma te faciliteren, en resulteren na vertaling slechts in een paradigma die computer hanteert namelijk het imperatief paradigma

Gangbare paradigma's

De verschillende paradigma's die in gebruik zijn, zijn:

• Imperatief programmeren
• Functioneel programmeren
• Logisch programmeren

Vaak wordt object oriëntatie ook als een paradigma genoemd, dit is niet juist. Object oriëntatie is orthogonaal aan de paradigma's en kan vaak met de paradigma's gecombineerd worden. Bijvoorbeeld de combinaties (C, C++),(Haskell, Scala) of (Parlog,Parlog++).

In imperatief programmeren is een programma in essentie een reeks instructies die het geheugen manipuleren en die op volgorde door de computer worden uitgevoerd. Deze stijl van programmeren staat dicht bij de werking van een computer en werden derhalve als eerste praktisch gerealiseerd.

Functionele talen zijn gebaseerd op formalismen zoals de theorie van recursieve functies of de lambdacalculus programma's. Hieronder worden wiskundige functies gedefinieerd die invoer naar uitvoer transformeren.

Bij logisch programmeren, gebaseerd op (doorgaans) predicatenlogica, zijn het definities van predicaten die een bepaalde relatie tussen objecten in het geheugen uitdrukken.