Varjagen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 10 mrt 2013 13:07

Getekende Varjaagse wachters in een manuscript van de Byzantijn Johannes Skylitzes (11e eeuw)

Varjagen, Warjagen of Varangiërs (Russisch: Варяги, Varjagi) is een benaming voor Vikingen of Noormannen die vanuit Scandinavië naar het oosten trokken om handel te drijven, om te dienen als huursoldaat of om er zich te vestigen. Zij hebben de Slavische staat Kiev-Roes gesticht een voorloper van het latere Rusland.

Etymologie

Het Griekse woord Várangos en het Oud Oost Slavisch varęgŭ zijn beide afgeleid van het Oudnoorse væringi, van oorsprong een samenstelling uit vár (belofte) en gengi (metgezel), dit betekent ongeveer "een gezworen persoon" of "een vreemdeling die zich gezworen heeft tot dienst bij een nieuwe heer als dienaar of beschermeling".

Een andere mogelijkheid is gebaseerd op recente studies door Yu. Shilov over de term "Varangiër". Deze heeft gesteld dat dit volk behoorden tot de Baltische Slaven en afstamden van de Veneti (een westelijke tak van de Slaven), die een zeeslag tegen Julius Caesar hadden gewonnen. Het Slavische varangiti betekent drijven of varen. Hieruit volgt dat zij het zeevolk waren, een volk dat constant rondvoer.

Geschiedenis

In de vroege Middeleeuwen zakten Zweedse Vikingen de Russische rivieren af en bouwden handelsnederzettingen langs deze rivieren, de zogenaamde Handelsroute van de Varjagen naar de Grieken. Met de Grieken werd het welvarende Byzantijnse Rijk bedoeld dat het oostelijke Middellandse Zee gebied, de Balkan en de Zwarte zee beheerste. Na verloop van tijd begonnen deze Vikingen een elite te vormen tussen de Slaven in Rusland, en noemden zich Varjagen. Het verhaal ging dat zij eens verjaagd werden door een Slavische opstand. De Slaven zouden echter direct daarna zodanig onder elkaar zijn beginnen te vechten, dat ze de Varjagen vroegen of ze hen weer wilden leiden. Hoe het ook zij, de Varjaag Rurik wist in 860 een groot aantal van dergelijke nederzettingen in Noord-Rusland te verenigen, en viel de Byzantijnse hoofdstad Constantinopel zelfs aan. Deze en volgende overvallen bleven zonder resultaat maar sommige Varjagen boden wel hun diensten als huurling aan aan de Byzantijnen. Ze werden ondergebracht in de lijfwacht van de keizer en hun naam, Varjagen, werd op den duur ook de naam van dit militaire elitekorps. In de tweede helft van de 9e eeuw gingen de Varjagen in Rusland op in de lokale bevolking en kon steeds meer van een echte Russische staat gesproken worden.

De Oost-Slavische volkeren en Byzantijnen maakten geen onderscheid tussen Scandinaviërs en andere Germaanse volkeren. Met de term Varjagen werden in het Kievse Rijk tussen 850 en 1110 ook de Engelsen bedoeld. Engeland was in die tijd dan ook grotendeels onder Deens bestuur (Danelaw).

Zie de categorie Varangians van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 8: / Regel 8: @@
 ==Geschiedenis==
-In de [[vroege Middeleeuwen]] zakten Zweedse Vikingen de Russische rivieren af en bouwden [[Handelspost|handelsnederzettingen]] langs deze rivieren, de zogenaamde [[Handelsroute van de Varjagen naar de Grieken]]. Met de Grieken werd het welvarende [[Byzantijnse Rijk]] bedoeld dat het oostelijke [[Middellandse Zee]] gebied, de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]] en de [[Zwarte zee]] beheerste. Na verloop van tijd begonnen deze Vikingen een elite te vormen tussen de Slaven in Rusland, en noemden zich Varjagen. Het verhaal ging dat zij eens verjaagd werden door een Slavische opstand. De Slaven zouden echter direct daarna zodanig onder elkaar zijn beginnen te vechten, dat ze de Varjagen vroegen of ze hen weer wilden leiden. Hoe het ook zij, de Varjaag [[Rurik]] wist in 860 een groot aantal van dergelijke nederzettingen in Noord-Rusland te verenigen, en viel de Byzantijnse hoofdstad [[Constantinopel]] zelfs aan. Deze en volgende overvallen bleven zonder resultaat maar sommige Varjagen boden wel hun diensten als huurling aan aan de Byzantijnen. Ze werden ondergebracht in de [[lijfwacht]] van de keizer en hun naam, Varjagen, werd op den duur ook de naam van dit militaire elitekorps. In de tweede helft van de 9e eeuw gingen de Varjagen in Rusland op in de lokale bevolking en kon steeds meer van een echte Russische staat gesproken worden.
+In de [[vroege Middeleeuwen]] zakten Zweedse Vikingen de Russische rivieren af en bouwden [[Handelspost|handelsnederzettingen]] langs deze rivieren, de zogenaamde [[Handelsroute van de Varjagen naar de Grieken]]. Met de Grieken werd het welvarende [[Byzantijnse Rijk]] bedoeld dat het oostelijke [[Middellandse Zee]] gebied, de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]] en de [[Zwarte zee]] beheerste. Na verloop van tijd begonnen deze Vikingen een elite te vormen tussen de Slaven in Rusland, en noemden zich Varjagen. Het verhaal ging dat zij eens verjaagd werden door een Slavische opstand. De Slaven zouden echter direct daarna zodanig onder elkaar zijn beginnen te vechten, dat ze de Varjagen vroegen of ze hen weer wilden leiden. Hoe het ook zij, de Varjaag [[Rurik]] wist in 860 een groot aantal van dergelijke nederzettingen in Noord-Rusland te verenigen, en viel de Byzantijnse hoofdstad [[Constantinopel]] zelfs aan. Deze en volgende overvallen bleven zonder resultaat maar sommige Varjagen boden wel hun diensten als huurling aan aan de Byzantijnen. Ze werden ondergebracht in de [[lijfwacht]] van de keizer en hun naam, Varjagen, werd op den duur ook de naam van dit militaire elitekorps. In de tweede helft van de [[9e eeuw]] gingen de Varjagen in Rusland op in de lokale bevolking en kon steeds meer van een echte Russische staat gesproken worden.
 De Oost-Slavische volkeren en Byzantijnen maakten geen onderscheid tussen Scandinaviërs en andere [[Germanen|Germaanse]] volkeren. Met de term Varjagen werden in het [[Kievse Rijk]] tussen [[850]] en [[1110]] ook de [[Engelsen (volk)|Engelsen]] bedoeld. Engeland was in die tijd dan ook grotendeels onder Deens bestuur ([[Danelaw]]).