Staatsmijn Maurits: verschil tussen versies
I.v.m. afhandeling WP:TBC-sessie. |
k Robot: Verplaatsing van 2 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q2010363 |
||
| Regel 30: | Regel 30: | ||
[[Categorie:Geleen]] |
[[Categorie:Geleen]] |
||
[[Categorie:Kolenmijn in Limburg (Nederland)|Maurits]] |
[[Categorie:Kolenmijn in Limburg (Nederland)|Maurits]] |
||
[[li:Sjtaotskoel Maurits]] |
|||
[[en:Staatsmijn Maurits]] |
|||
Versie van 11 mrt 2013 07:38
| Staatsmijn Maurits | ||
|---|---|---|
| Locatie | Lutterade, Geleen | |
| Start productie | 1926 | |
| Einde productie | 1967 | |
| Totale productie | 96.214.000 ton | |
| Aantal schachten | 3 | |
| Diepste schacht | 895 m | |
| Primair kooltype | vetkool | |
| Werkmaatschappij | Staatsmijnen | |
De Staatsmijn Maurits stond in Lutterade, Geleen (tegenwoordig Sittard-Geleen), en was de grootste steenkolenmijn van Nederland. Tot de aanleg van de derde schacht in 1958 was het tevens de grootste tweeschachtenmijn ter wereld.
De mijn was vanaf 1947 verbonden met de Staatsmijn Emma door een ondergrondse tunnel van 13 km lengte. Daar de staatsmijn Emma op haar beurt ondergronds verbonden was met de Staatsmijn Hendrik, was het mogelijk om ondergronds van Geleen naar Brunssum te reizen, een tocht die nagenoeg de gehele mijnstreek (en daarmee de provincie Limburg) van west naar oost doorkruiste.
Na de sluiting van de mijn in 1967 heeft DSM, dat al in 1929 de cokesfabriek Maurits en het stikstofbindingsbedrijf (SBB) op het mijnterrein had gevestigd, ook haar nieuwe petrochemische tak op het terrein gevestigd, dit is tegenwoordig het zuidelijke deel van bedrijventerrein Chemelot, het noordelijk deel staat nog altijd in het teken van de anorganische chemie net als ten tijde van de staatsmijn.
Bombardement van Geleen 1942
Op 5 oktober 1942 werd Geleen en omgeving per ongeluk gebombardeerd door de RAF met 30 vliegtuigen. De lift van Schacht 1 werd getroffen, raakte in brand en stopte, maar Schacht 2 kon blijven draaien. Er vielen 9 bommen en daaruit ontstonden forse branden, onder meer op het houtterrein en het emplacement. De de bedrijfsbrandweer en korpsen van andere mijnen en andere gemeenten kon deze bestrijden, geholpen door brandweer uit het Duitse Geilenkirchen. Bij de mijn vonden 13 arbeiders de dood. Daarbij vielen nog 1 zwaargewonde en 42 lichtgewonden. Op de cokesfabriek Maurits kwamen 5 arbeiders om. De materiële schade werd op 1.6 miljoen gulden geschat. Na ongeveer een half jaar lag de productie weer op het oude peil[1]
Mijnramp 1958
Op 3 maart 1958 kwamen 7 mijnwerkers om het leven in de kolenmijn door een instorting. Drie Nederlanders, twee Italianen, een Pool en een Engelsman.